Liber, Caput

 1        I, X     |              ex opulentissimo diuite uoluntate pauperrimus et copiosissime
 2        I, X     |          habere cupiebant nec sancta uoluntate pauperes erant; quibus demonstrandum
 3        I, XVI   |              factum cum mentis etiam uoluntate, quod fieri fortasse sine
 4        I, XIX   |           oppressa concumbenti nulla uoluntate consenserit, contradicere
 5       II, IV    |      curarent. Sed respondetur, quod uoluntate propria quisque malus est.
 6       II, VII   |              erit in Dei ueri Domini uoluntate disquirendi ac disserendi
 7       IV, XXIII |         tanto numini suoque principi uoluntate cessuros, quia multi erant
 8       IV, XXIX  |       orientalibus partibus Hadriani uoluntate mutati sunt termini imperii
 9       IV, XXXI  |      confiteri ea potius occulta Dei uoluntate compulsi sunt quam persuadere
10        V, I     |           quod aliqui alienant a Dei uoluntate, aliqui ex illa etiam hoc
11        V, I     |               Sed illi, qui sine Dei uoluntate decernere opinantur sidera
12        V, I     |           quidue mali accidat ex Dei uoluntate suspendunt, si easdem stellas
13        V, I     | indignissimum uisum est de stellarum uoluntate sentire? Quod si dicuntur
14        V, II    |           temperatione, sed de animi uoluntate ueniunt, dissimiles eis
15        V, IX    |              nec timemus ne ideo non uoluntate faciamus, quod uoluntate
16        V, IX    |             uoluntate faciamus, quod uoluntate facimus, quia id nos facturos
17        V, IX    |           aut esse aliquid in nostra uoluntate, aut esse praescientiam
18        V, IX    |               ut nihil sit in nostra uoluntate. Porro si est aliquid in
19        V, IX    |             si est aliquid in nostra uoluntate, eisdem recursis gradibus
20        V, IX    |             scire antequam fiant, et uoluntate nos facere, quidquid a nobis
21        V, IX    |        naturales nequaquam ab illius uoluntate seiungimus, qui est auctor
22        V, IX    |          utique non creatus. In eius uoluntate summa potestas est, quae
23        V, IX    |               ut nihil sit in nostra uoluntate, cum in ipso causarum ordine
24        V, X     |       Quidquid autem aliorum hominum uoluntate nolens quisque patitur,
25        V, X     |              quod uellet, potentiore uoluntate impediretur; nec sic tamen
26        V, X     |        propterea nihil est in nostra uoluntate, quia Deus praesciuit quid
27        V, X     |              futurum esset in nostra uoluntate. Non enim, qui hoc praesciuit,
28        V, X     |              futurum esset in nostra uoluntate, non utique nihil, sed aliquid
29        V, X     |    praesciente est aliquid in nostra uoluntate. Quocirca nullo modo cogimur
30     VIII, III   |           nisi in unius ac summi Dei uoluntate esse credebat; unde non
31        X, XXV   |              manum dexterae meae, in uoluntate tua deduxisti me, et cum
32        X, XXXII |          quantum dabatur cognita Dei uoluntate futura nuntiabant. Christus
33       XI, XIII  |            illo bonitatis lumine sua uoluntate cecidissent: procul dubio
34       XI, XVII  |           institutione illius bonus, uoluntate sua malus, in inferioribus
35       XI, XXII  |            possit; animam uero, quae uoluntate mutari in deterius et peccato
36       XI, XXXIII|              unam et natura bonam et uoluntate rectam, aliam uero natura
37       XI, XXXIII|         aliam uero natura bonam, sed uoluntate peruersam, aliis manifestioribus
38      XII, III   |         Inimici enim sunt resistendi uoluntate, non potestate laedendi.
39      XII, III   |              naturaliter inoleuit, a uoluntate sumpsit exordium. De uitiis
40      XII, VI    |          fruendum moueatur, alter in uoluntate pudica stabilis perseueret,
41      XII, VI    |         qualicumque suasioni propria uoluntate consenserit? Hanc igitur
42      XII, VI    |         deficere? Vnde, nisi propria uoluntate, ubi eadem fuerat in utroque
43      XII, IX    |              quod illi in eadem bona uoluntate manserunt, isti ab ea deficiendo
44      XII, IX    |           mutati sunt, mala scilicet uoluntate hoc ipso quod a bona defecerunt;
45      XII, IX    |              fuerunt prius sine bona uoluntate eamque in se ipsi Deo non
46      XII, IX    |            Quid enim erant sine bona uoluntate nisi mali? Aut si propterea
47      XII, IX    |              boni quam esse cum bona uoluntate coeperunt. At si non potuerunt
48      XII, IX    |            utrum aliqua eam an nulla uoluntate fecerunt. Si nulla, utique
49      XII, IX    |          nisi ille, qui eos cum bona uoluntate, id est cum amore casto,
50      XII, IX    |              gratiam? Vnde sine bona uoluntate, hoc est Dei amore, numquam
51      XII, IX    |              mali sunt (mala propria uoluntate, quam bona natura non fecit,
52      XII, IX    |              creati sunt, istis mala uoluntate cadentibus illi amplius
53      XII, XV    |           hominum fuit, non mutabili uoluntate in tempore condidit et genus
54      XII, XVIII |             sempiterna et inmutabili uoluntate res, quas condidit, et ut
55      XII, XXII  |             Dominum Deum suum libera uoluntate superbe atque inoboedienter
56      XII, XXVI  |       architectos, sed reges, quorum uoluntate consilio imperio fabricatae
57     XIII, XVI   |      inmortales dei a quo facti sunt uoluntate atque consilio. Si ergo
58     XIII, XVII  |           cur nolunt credere, diuina uoluntate atque potentia inmortalia
59     XIII, XVIII |               cuius omnipotentissima uoluntate Plato dicit nec orta interire
60     XIII, XXI   |              ipso quippe homo diuina uoluntate contempta nisi perniciose
61      XIV, IV    |           possit esse. Quid est ista uoluntate mendacius? Vnde non frustra
62      XIV, IV    |            enim fit peccatum nisi ea uoluntate, qua uolumus ut bene sit
63      XIV, XIX   |            manus iubente quodam modo uoluntate mouerentur; quae membra,
64      XIV, XIX   |            nulla est, mouentur eadem uoluntate. At uero genitales corporis
65      XIV, XXIV  |         esset et quantum opus esset, uoluntate motis, non libidine concitatis.
66      XIV, XXIV  |            etiam illud non nisi eius uoluntate moueretur, quod nunc nisi
67      XIV, XXVII |           habens in adiuta diuinitus uoluntate recta, malum uero in deserente
68      XIV, XXVII |         malum uero in deserente Deum uoluntate peruersa. Quia et ipsum
69      XVI, XXIV  |              Israeliticae Domini est uoluntate fundatus, in hoc ordine
70      XVI, XXV   |          quoniam natura non poterat, uoluntate faceret sum, et eo iure,
71     XVII, I     |            meo, ut huic operi in Dei uoluntate peragendo nec ea quae supersunt
72     XVII, XIV   |        uulgari uoluptate, sed fideli uoluntate dilexerit eaque Deo suo,
73    XVIII, XIV   |    principatibus et potestatibus pro uoluntate Creatoris et suis meritis
74      XIX, VI    |          facit sapiens iudex nocendi uoluntate, sed necessitate nesciendi,
75      XIX, XV    |             et ex animo eis cum bona uoluntate seruire; ut scilicet, si
76       XX, VI    |              originalibus siue etiam uoluntate additis, uel ignorando uel
77      XXI, VIII  |         contra naturam, quod Dei fit uoluntate, cum uoluntas tanti utique
78     XXII, II    |             ab illo inspirata sancta uoluntate, nec fiunt, sicut orant
79     XXII, II    |           inmutabili praeparatum est uoluntate, tunc erit. ~
80     XXII, XXVI  |           esse non potestis, sed mea uoluntate inmortales eritis," quid