Liber, Caput

 1        I, VIII  |     temporalia bona et mala utrisque uoluit esse communia, ut nec bona
 2        I, XXI   |            est nomine pietatis, quod uoluit filium nequaquam scelerate,
 3        I, XXIII |             a Caesare et sperauit et uoluit, tantum gloriae ipsius Caesaris,
 4      III, X     |            audebunt, quod alius homo uoluit siue noluit. Interest quidem,
 5      III, XX    |             ad hostes et redire ille uoluit, et noluit ista transire.
 6        V, IX    |              quantum Deus eas ualere uoluit atque praesciuit; et ideo
 7        V, XIII  |            regna Orientis inlustria, uoluit Deus et Occidentale fieri,
 8        V, XXI   |              quod apertum nobis esse uoluit: tamen multum est ad nos
 9        V, XXI   |        deserit genus humanum, quando uoluit et quantum uoluit Romanis
10        V, XXI   |             quando uoluit et quantum uoluit Romanis regnum dedit; qui
11        V, XXVI  |      Christianos hac occasione fieri uoluit et Christiana caritate dilexit,
12        V, XXVI  |           exorta quam cuiquam nocere uoluit terminata. Inter haec omnia
13       VI, IV    |              rebus diuinis anteferre uoluit res humanas, sed rebus ueris
14       VI, IV    |       uanarum? Hoc est nimirum, quod uoluit subtili significatione monstrare,
15       VI, VI    |          utraque separatam intellegi uoluit. Ait enim ea, quae scribunt
16      VII, XXV   |             noster, neque hoc dicere uoluit; non enim hominem doctissimum
17      VII, XXVI  |        exigebant, nihil Varro dicere uoluit nec uspiam me legisse commemini.
18      VII, XXX   |          quod dicitur animus, quibus uoluit uiuentibus indidit; qui
19      VII, XXXIV |               Ita quod scire neminem uoluit, ne homines nefaria doceret,
20      VII, XXXV  |             praeter se neminem scire uoluit. Itaque eas seorsum scriptas
21     VIII, XIV   |           librum, cuius esse titulum uoluit "de deo Socratis", ubi disserit
22     VIII, XVII  |            Pathos dicitur; unde illa uoluit uocare animo passiua, quia
23       IX, VIII  |          omnes bonos beatosque credi uoluit, ab eorum passionibus atque,
24       IX, X     |    disciplina proficientes intellegi uoluit ex daemonibus fieri deos,
25       IX, XV    |              mortalis esse ad tempus uoluit, et beatus in aeternitate
26       IX, XV    |            esset, infra angelos esse uoluit, in forma Dei supra angelos
27       IX, XXI   |           uero eis innotuit, quantum uoluit; tantum autem uoluit, quantum
28       IX, XXI   |         quantum uoluit; tantum autem uoluit, quantum oportuit. Sed innotuit
29        X, XI    |       philosopho suspicemur, eo modo uoluit hominem Aegyptium talibus
30        X, XX    |          sacramentum cotidianum esse uoluit ecclesiae sacrificium, quae
31        X, XXIII |             dixit, ut potuit siue ut uoluit, quod nos sanctum Spiritum,
32        X, XXXI  |       secundum quem et sacerdos esse uoluit, etiam usque ad mortem sacrificium
33       XI, XIII  |            ueritate lapsum intellegi uoluit, in qua utique si stetisset,
34       XI, XXI   |         beatiorem; sed sic ostendere uoluit artifici suo placuisse iam
35       XI, XXIII |             faciendi mundi intellegi uoluit, nisi ut bona fierent a
36       XI, XXIV  |    inseparabilis unitas, quae sic se uoluit praedicari. Vtrum autem
37       XI, XXXI  |              perducentibus intellegi uoluit; et: Septiens in die laudabo
38      XII, XVI   |             creator noster scire nos uoluit; illa uero, quae uel sapientioribus
39      XII, XXVII |          factos deos effectores esse uoluit animalium ceterorum, ut
40      XII, XXVIII|           quem propterea Deus creare uoluit unum, de quo multitudo propagaretur,
41     XIII, III   |              redactus est (quae Deus uoluit esse tamquam primordia catulorum,
42     XIII, XXIII |              est, quia occultam esse uoluit propter dispensationem testamenti
43     XIII, XXIII |           uiuentem. Isto igitur modo uoluit ostendere quid sit corpus
44     XIII, XXIII |             homo in animam uiuentem, uoluit apostolus intellegi corpus
45     XIII, XXIV  |       sanctum, nimirum hoc intellegi uoluit, quod Spiritus sanctus non
46     XIII, XXIV  |               sed Deo flante creatam uoluit intellegi, sic tamen factum,
47      XIV, II    | iustificabitur omnis caro. Quid enim uoluit intellegi nisi omnis homo?
48      XIV, III   |             secundum se ipsum uiuere uoluit, quando in ueritate non
49      XIV, VIII  |            eo quod dixit uultis, iam uoluit intellegi "bona". Non enim
50      XIV, IX    |        dispensationis gratia ita cum uoluit suscepit animo humano, ut
51      XIV, IX    |        suscepit animo humano, ut cum uoluit factus est homo. ~Proinde,
52      XIV, XI    |             autem seductos intellegi uoluit, qui id, quod faciunt, non
53      XIV, XXIV  |            homo, ideo Creator quibus uoluit animantibus donare non potuit?
54       XV, XIII  |          summa, detraxit. Sic quippe uoluit credibiles facere idonearum
55       XV, XXVI  |  inferioribus mansiones habere arcam uoluit, uerum etiam in superioribus (
56      XVI, III   |           ergo patriarcham intellegi uoluit omnium, qui de stirpe eius
57      XVI, VIII  |              quid, si propterea Deus uoluit etiam nonnullas gentes ita
58      XVI, XXII  |           nihilque spoliorum auferre uoluit, cum rex cui uicerat obtulisset.
59      XVI, XXIV  |              quos Deus quadringentos uoluit nominare. Et cetera, quae
60     XVII, V     |            nisi quia illos intellegi uoluit, qui pertinent ad stirpem,
61    XVIII, XXI   |             per lactantem feram Deus uoluit subuenire, quid mirum est?
62    XVIII, XXXI  |         terrena est; fecit sibi quos uoluit uel undecumque uel etiam
63      XIX, XIX   |             opus desiderat. Exponere uoluit quid sit episcopatus, quia
64      XIX, XXI   |            populi, quam definitionem uoluit esse rei publicae. Populum
65      XIX, XXI   |           nec malis diis sacrificari uoluit, qui hoc cum tanta comminatione
66       XX, V     |      mortuorum resurrectionem nomine uoluit regenerationis intellegi.
67       XX, VII   |          uidetur, quod occultum esse uoluit, qui pertineant ad partem
68       XX, VII   |        quibus ecclesiam procul dubio uoluit intellegi, donec finiantur,
69      XXI, VIII  |      firmatum? Et tamen, quando ille uoluit, qui summo regit imperio
70      XXI, VIII  |           fuit inpossibile Deo, quas uoluit instituere, sic ei non est
71      XXI, IX    |              carnis propterea dicere uoluit, quia hoc in homine uindicabitur,
72      XXI, XXIV  |              seminantes, in quo Deus uoluit cum lacrimis seminari, quod
73      XXI, XXV   |              nec exprimere apostolus uoluit, in suo corpore perpetrando,
74      XXI, XXVII |         dicitur. Per hanc enim nobis uoluit Saluator ostendere, quantumlibet
75     XXII, II    |            in terra omnia quaecumque uoluit non solum praeterita uel
76     XXII, II    |          antequam ueniat tempus, quo uoluit ut fieret, quod ante tempora
77     XXII, IV    |              est tempus quo id fieri uoluit, qui hoc, quod uidendo iam
78     XXII, XXIV  |            terram, nec post peccatum uoluit inhibere mansitque in stirpe
79     XXII, XXIV  |           necessitatem: quibus tamen uoluit hominibus abstulit eam Deus,
80     XXII, XXIV  |        misera unigenitum suum filium uoluit usque ad mortem mala tanta