Liber, Caput

 1        I, XV    |        arbitrabatur utile esse Romanae rei publicae mutare captiuos.
 2        I, XXX   |               scilicet terrore Romanae rei publicae depulso et extincto
 3        I, XXXVI |              aduersus eos, qui Romanae rei publicae clades in religionem
 4       II, XVIII |             uitiis ceteraque foeditate rei publicae, et alii scriptores
 5       II, XX    |              iudicem, nisi qui alienae rei domui saluti uel cuiquam
 6       II, XXI   |         iustitiam, ut hanc esse utilem rei publicae, illam uero inutilem,
 7       II, XXI   |            suam atque commendat breuem rei publicae definitionem, qua
 8       II, XXII  |            moenibusque facta est ruina rei publicae, ut magni auctores
 9      III, I     |               iam ad eius quasi corpus rei publicae pertinerent. ~
10      III, VII   |              contra parricidam Romanae rei publicae portas claudere?
11      III, XV    |               laudabili tempore illius rei publicae usque ad expulsionem
12      III, XVI   |             iniquitas et nihilo utilis rei publicae? Etiamne ad hanc
13      III, XVII  |                calamitas erat, ut eius rei causa, quod in extremis
14      III, XX    |            ciuitas opulentissima, suae rei publicae Romanaeque carissima,
15      III, XX    |               praefuerunt, cum Romanae rei publicae interiecto foedere
16      III, XXI   |             adflixerat ipsique Romanae rei publicae terrori esse iam
17      III, XXVII |            ciuium et quanta calamitate rei publicae." De hac enim uindicta,
18      III, XXX   |         disertus ille artifex regendae rei publicae. Pompei quippe
19      III, XXX   |         coniuratio senatorum uelut pro rei publicae libertate in ipsa
20      III, XXX   |              dominatione instauraturum rei publicae libertatem, usque
21      III, XXX   |        permitteret et ipsam libertatem rei publicae, pro qua multum
22       IV, I     |               diuinis pro sua cuiusque rei dignitate distribuens non
23       IV, II    |              aduersus eos, qui Romanae rei publicae clades in religionem
24       IV, XVIII |            philosophi, hoc excellentes rei publicae populorumque rectores.
25       IV, XXII  |      facultatem ac potestatem cuiusque rei habeat. "Ex eo enim poterimus,
26       IV, XXV   |                ignorabant, ideo ipsius rei nomine, quam credebant ab
27        V, IX    |              si mihi fati nomen alicui rei adhibendum placeret, magis
28        V, XII   |         fecerunt. Reddit eis utriusque rei testimonium etiam poeta
29        V, XIII  |                putantes hoc utile esse rei publicae. Quamquam nec in
30        V, XVII  |              per bonos administratores rei publicae gratius a concordibus
31        V, XXII  |              detrimentis et calamitate rei publicae per annos decem
32        V, XXIV  |                reliquerunt, uel hostes rei publicae domuerunt uel inimicos
33        V, XXIV  |        necessitate regendae tuendaeque rei publicae, non pro saturandis
34      VII, XII   |          sapienti, ubi rex deorum eius rei nomen accepit, "quam nemo
35      VII, XXIV  |         iactandorum ac manuum et +eius rei crepitum in colendo agro
36     VIII, XVI   |           animo, nequaquam debeatur ei rei, quae inferior est animo?
37     VIII, XXI   |          deosque esse maluerint totius rei huius Ignaros, an utrumque
38       IX, VIII  |                utique homines ab huius rei consortio separaret, quia
39        X, XX    |                 ipse et oblatio. Cuius rei sacramentum cotidianum esse
40        X, XXV   |          florere perspiceret; seque in rei huius inquisitione laborasse,
41       XI, XXVII |            quam omnino non esse. Huius rei testis est notissimus sensus
42       XI, XXXI  |         numerus, ut dixi, pro cuiusque rei uniuersitate poni solet.
43      XII, XI    |           refellatur et nulla in illis rei huius idonea reperiatur
44      XII, XVI   |            debeo. Sed cum cogito cuius rei dominus semper fuerit, si
45      XII, XXI   |              sequi noluit, siue ipsius rei uanitate permotus siue iam
46      XII, XXIII |                 cui populo esset huius rei consideratio profutura,
47     XIII, II    |          deserit anima. Ergo utriusque rei, id est totius hominis,
48      XIV, VII   |                non mutauit huius unius rei uerbum, sed etiam tertio:
49      XIV, VII   |              dicatur nec addatur cuius rei sit, non nisi in malo possit
50      XIV, XVI   |             libido dicitur neque cuius rei libido sit additur, non
51      XIV, XXIII |        differentia disputaret et huius rei similitudinem ex natura
52       XV, V     |                Ambo gloriam de Romanae rei publicae institutione quaerebant;
53       XV, VII   |             quae offert Deo, siue eius rei, quae oblata est, fit particeps
54       XV, VII   |         occidit fratrem suum; et cuius rei gratia occidit? Quia opera
55       XV, XXVII |               quod agebatur, et tantae rei figura etiam ueritate facti
56      XVI, II    |        sapientius est hominibus. Huius rei figura est, quod Cham exiens
57      XVI, XV    |             terram, cuius ibi iam suae rei coepit esse possessor. Quod
58      XVI, XXI   |                hic intellegi utriusque rei facta promissio. Sed ideo
59      XVI, XXIV  |             Secundum quid sciam? ut ei rei, quam crediderat, aliqua
60      XVI, XXVII |            alicuius praeuaricatae sunt rei, qui aliquo peccato tenentur
61      XVI, XXXVII|              dolus et non in eo magnae rei mysterium quaereretur, superius
62      XVI, XLIII |                fuerat impletura. Cuius rei praefiguratio facta est,
63     XVII, VIII  |              est quidem nonnulla imago rei futurae etiam in Salomone,
64     XVII, XIV   |                uerus est Deus, mystica rei magnae figuratione seruierit.
65    XVIII, XX    |               coeperunt administrandae rei publicae. Post Dauid, qui
66    XVIII, XXII  |         terrarum et in unam societatem rei publicae legumque perductum
67    XVIII, XXVII |            etiam scribentium in tantae rei futurae testimonium soluerentur.
68    XVIII, XXXI  |               Christi natiuitate huius rei non ponamus initium, quia
69      XIX, I     | philosopharentur tamen administratione rei publicae regendisque rebus
70      XIX, III   |               fit beatus, ex utriusque rei bonis constare dicit, et
71      XIX, XVIII |       scientiam, creditque sensibus in rei cuiusque euidentia, quibus
72      XIX, XXI   |               definitionem uoluit esse rei publicae. Populum enim esse
73      XIX, XXIII |            nisi Domino tantum; non quo rei egeat alicuius, sed quia
74      XIX, XXIII |                est ciuitas eius, cuius rei mysterium celebramus oblationibus
75       XX, XXVI  |       prioribus, quando in umbra huius rei futurae mundissimae offerebantur
76      XXI, II    |             satis esse hoc ad exemplum rei, de qua quaestio est, eadem
77      XXI, VIII  |                Vis ista naturalis est, rei huius ista natura est";
78      XXI, VIII  |             utique conditoris conditae rei cuiusque natura sit? Portentum
79     XXII, XXI   |              spiritus, non caro. Cuius rei habemus experimentum in
80     XXII, XXIV  |            uitia dimicet eaque nullius rei desiderio nisi boni illius