Liber, Caput

 1        I, VIII |        seruari putaretur; rursus si nullum nunc peccatum puniret aperta
 2        I, XII  |  Christianorum terra non texit, sed nullum eorum quisquam a caelo et
 3        I, XVII |             exitiabiliter paenitens nullum sibi salubris paenitentiae
 4        I, XX   |       conantur extendere, ut ex hoc nullum etiam illorum liceat occidere.
 5       II, XXV  |    ciuiliter tamquam deorum exemplo nullum nefas admittere uiderentur?
 6      III, XIII |            tamen post eius amplexus nullum Troianorum Pyrrhus occidit;
 7      III, XXV  |             quod inter deos in Vrbe nullum templum habere meruit, ideo
 8       IV, XIII |         uitas, sibi quemque uiuere, nullum eorum esse partem cuiusquam,
 9        V, Pr   |              sed donum Dei, et ideo nullum deum colendum esse ab hominibus,
10        V, XII  |            bonos et malos discrimen nullum; omnia uirtutis praemia
11      VII, III  |             quas cum deas haberent, nullum eis locum inter selectos
12      VII, IX   |        obstringunt, quam si prorsus nullum putarent deum. Vnde satius
13      VII, XXIV |             mansuetum, ut ostendant nullum genus esse terrae tam remotum
14     VIII, VI   |           gloria praelatos uidemus, nullum corpus esse Deum, et ideo
15       IX, I    |            laudisque tribuerunt, ut nullum deorum malum credere auderent.
16       IX, IV   |        corporis et externa, eo quod nullum bonum uolunt esse hominis
17       IX, VIII |          habere communem. Nunc uero nullum bonum eorum commemorauit,
18        X, III  |    philosophos magna contentio est, nullum est aliud quam illi cohaerere,
19       XI, V    |          uacationis Dei, cum tempus nullum sit ante mundum. ~
20       XI, VI   |           ante id quod futurum est; nullum autem posset esse praeteritum,
21       XI, XIII |      catholicus Christianus ignorat nullum nouum" diabolum ex bonis
22      XII, XIII | multipficaretur haec summa, ubi iam nullum numeri nomen haberemus,
23      XII, XIII |             ad initium, quod omnino nullum est, peruenitur? Quapropter
24      XII, XVI  |            erat ergo tempus, quando nullum erat tempus. Quis hoc stultissimus
25      XII, XVI  |           uero: Erat tempus, quando nullum erat tempus, tam inconuenienter
26      XII, XVI  |           uero: Erat tempus, quando nullum erat tempus, quis uel insipientissimus
27      XII, XXV  |                    XXV] Sed cum his nullum nobis est in his libris
28     XIII, III  |              ut, si non peccassent, nullum mortis experirentur genus;
29     XIII, XX   |         Domino constitutae. Nam ubi nullum malum tangebatur, profecto,
30      XIV, VIII |         malo est, quod iam accidit, nullum autem malum existimant posse
31      XIV, IX   |         uitam dignatus humanam, sed nullum habens omnino peccatum adhibuit
32      XIV, IX   |           quando peccatum in homine nullum erit. Nunc uero satis bene
33      XIV, IX   |            timorem autem ac dolorem nullum. Vnde iam apparet utcumque,
34      XIV, X    |     tranquilla peccati, qua manente nullum omnino alicunde malum, quod
35      XIV, X    |             existimemus fuisse, ubi nullum erat omnino peccatum. Neque
36      XIV, X    |         omnino peccatum. Neque enim nullum peccatum est ea quae lex
37      XIV, X    |           esset uita sanctorum post nullum laboris doloris mortis experimentum,
38      XVI, XXXV |           ad proprium, ullius eorum nullum erat. Sed nunc de hac re
39     XVII, V    |             completa? Quando quidem nullum tabernaculum, nullum templum,
40     XVII, V    |         quidem nullum tabernaculum, nullum templum, nullum altare,
41     XVII, V    |       tabernaculum, nullum templum, nullum altare, nullum sacrificium
42     XVII, V    |             templum, nullum altare, nullum sacrificium et ideo nec
43     XVII, XXI  |          hoc fecisse. Vnde apparuit nullum in ea re uel regis Israel
44    XVIII, II   |        quantum adtinet ad imperium, nullum maius primis temporibus
45      XIX, I    |        finis boni: quam ob rem quae nullum boni finem sectatur, nulla
46      XIX, III  |           autem prorsus omnibus, ut nullum omnino bonum desit uel animi
47      XIX, IV   |   consentientem trahant? Neque enim nullum est uitium, cum, sicut dicit
48      XIX, IV   |        sapiens, ut contra libidines nullum habeat omnino conflictum? ~
49      XIX, XIII |       Quapropter est natura, in qua nullum malum est uel etiam in qua
50      XIX, XIII |          malum est uel etiam in qua nullum esse malum potest; esse
51      XIX, XIII |           esse autem natura, in qua nullum bonum sit, non potest. Proinde
52      XIX, XXII |     deberent obtemperare Romani, ut nullum deorum praeter ipsum colerent
53      XIX, XXII |            uir tantae scientiae nec nullum istum Deum potuit existimare
54       XX, I    |             esse dictum negent. Nam nullum existimo esse mortalium,
55       XX, VI   |            mortuus est unus, id est nullum habens omnino peccatum;
56       XX, IX   |    gubernatur. Iudicium autem datum nullum melius accipiendum uidetur,
57       XX, XXIV |         quod de psalmo commemoraui, nullum caelorum uidetur relinquere,
58       XX, XXIV |          caeli, ipsi peribunt, quam nullum eorum ab opere Dei, tam
59       XX, XXIV |             eorum ab opere Dei, tam nullum eorum a perditione secernitur.
60       XX, XXVI |      quoniam post talem mundationem nullum peccatum iustos habituros
61       XX, XXVI |            tam cito eiecti sunt, ut nullum ibi gignerent filium, et
62       XX, XXVI |           digni, in omnibus sanctis nullum inuenietur omnino peccatum,
63      XXI, III  |                            III] Sed nullum est, inquiunt, corpus, quod
64      XXI, III  |           scilicet atque conspicuum nullum esse, atque ut uno potius
65      XXI, VII  |       lapide asbesto, qui cum ignem nullum habeat proprium, accepto
66      XXI, XVIII|            supplicibus suis, quando nullum coeperint habere peccatum.
67      XXI, XVIII|           in tanta eorum sanctitate nullum inueniet orationis impedimentum?
68      XXI, XXIII|          teneatur fixum et inmobile nullum regressum ad iustitiam uitamque
69      XXI, XXIV |        exauditione Dei dignior, iam nullum habentium omnino peccatum.
70      XXI, XXVI |             inuentus est ignis, qui nullum eorum damnet, sed unum ditet,
71      XXI, XXVII|             oratio non dicatur: ita nullum est cotidianum qualecumque
72     XXII, XXII |             autem hoc, ut fatentur, nullum diuinum maius est donum,
73     XXII, XXII |         ipsi qui multos deos colunt nullum dicunt esse maiorem. ~
74     XXII, XXIV |             quoque uisceribus, quae nullum ostentant decus, ita delectaret
75     XXII, XXIV |          tutius conueniret. Si ergo nullum membrum, in his quidem conspicuis (
76     XXII, XXIV |        Qualis erit spiritus hominis nullum omnino habens uitium, nec
77     XXII, XXX  |            erit illa felicitas, ubi nullum erit malum, nullum latebit
78     XXII, XXX  |              ubi nullum erit malum, nullum latebit bonum, uacabitur