Liber, Caput

 1        I, XII   |          uolatilibus caeli, carnes sanctorum tuorum bestiis terrae; effuderunt
 2        I, XII   |           in conspectu Domini mors sanctorum eius. Proi;nde ista omnia, <
 3        I, XXXV  |           futuros in aeterna sorte sanctorum, qui partim in occulto,
 4        V, XVI   |                  XVI] Merces autem sanctorum longe alia est etiam hic
 5        V, XIX   |   iustitiae, qualis est in illorum sanctorum angelorum societate, cui
 6        V, XIX   |         hominum gloriae, nequaquam sanctorum exiguis initiis comparanda
 7     VIII, XXVI  |           suas futuras poenas apud sanctorum martyrum memorias inminere
 8     VIII, XXVII |        sane memorias eorum tamquam sanctorum hominum Dei, qui usque ad
 9        X, VI    |            congregatio societasque sanctorum, uniuersale sacrificium
10        X, XX    |            erant sacrificia prisca sanctorum, cum hoc unum per multa
11        X, XXIX  |          uos superbi estis? Qualia sanctorum corpora in resurrectione
12       XI, I     |            sed deorum piorum atque sanctorum, qui potius se ipsos uni
13      XII, XX    |       maxime refellit aeterna uita sanctorum. ~
14     XIII, VII   |           in conspectu Domini mors sanctorum eius. Quid enim pretiosius
15     XIII, VII   |      possent? Mors igitur pretiosa sanctorum, quibus cum tanta gratia
16     XIII, XVIII |     ascendit in caelum uel propter sanctorum qualia in resurrectione
17     XIII, XVIII |            credendum est? Cur ergo sanctorum perfectos et beatos diuino
18     XIII, XX    |                   XX] Proinde nunc sanctorum animae defunctorum ideo
19     XIII, XXI   |        eorum, lignum uitae sanctum sanctorum utique Christum, lignum
20     XIII, XXIV  |         gratiam pertinentes, ciues sanctorum angelorum in beata uita
21      XIV, IX    |           multumque iustorum atque sanctorum: Si dixerimus, quia peccatum
22      XIV, X     |   multiplicamini, praedestinatorum sanctorum numerus compleretur, alia
23      XIV, X     |     mOritUrum, et talis esset uita sanctorum post nullum laboris doloris
24      XIV, XXIII |         nisi propter numerositatem sanctorum necessarium hominis fuisse
25      XIV, XXIII |         potius est credendum, quod sanctorum numerus quantus conplendae
26      XIV, XXVII |          idem ipse diabolus fuerat sanctorum gloria maiore uincendus.
27      XIV, XXVIII|    expectans praemium in societate sanctorum non solum hominum, uerum
28       XV, I     |         condidit. Superna est enim sanctorum ciuitas, quamuis hic pariat
29       XV, XXVI  |             undique stabilem uitam sanctorum significat; quacumque enim
30      XVI, II    |     praecordia et pacem perturbare sanctorum? Sed haec in usum cedunt
31      XVI, XXXIX |         quod erit in fine praemium sanctorum omnium. Tetigit porro illi
32     XVII, IV    |      sanctis, quos Dominus sanctus sanctorum efficit sanctos. ~Ac per
33     XVII, XX    |           autem filium ingenuorum, sanctorum scilicet patriarcharum,
34    XVIII, XXIII |          portas effringet Auerni. ~Sanctorum sed enim cunctae lux libera
35      XIX, V     |            non esset socialis uita sanctorum? Sed in huius mortalitatis
36      XIX, IX    |              IX] In societate uero sanctorum angelorum, quam philosophi
37      XIX, XXIII |            sunt Hebraeorum, quando sanctorum uita siue imperatur siue
38       XX, VII   |          uesperam, requie scilicet sanctorum, quae non habet finem, ut
39       XX, VIII  |   latitudinem, et cinxerunt castra sanctorum et dilectam ciuitatem, et
40       XX, VIII  |      omnino abstulit a temptatione sanctorum, quamuis ab eorum interioribus
41       XX, VIII  |        sane, qui tunc futuri sunt, sanctorum atque fidelium comparatione
42       XX, XI    |    latitudinem et cinxerunt castra sanctorum et dilectam ciuitatem: non
43       XX, XI    |            loco futura sint castra sanctorum et dilecta ciuitas, cum
44       XX, XI    |           terrae, ibi erunt castra sanctorum, ibi erit dilecta Deo ciuitas
45       XX, XII   |            caelo de ipsa firmitate sanctorum, qua non cessuri sunt saeuientibus,
46       XX, XIII  |      prolixiore cum Christo regnum sanctorum reperietur extendi quam
47       XX, XIII  |    scilicet alligationem regnumque sanctorum, cum trium annorum et sex
48       XX, XIII  |      alligatio diaboli quam regnum sanctorum in his annis mille cum Christo?
49       XX, XIII  |           isto enim modo et regnum sanctorum et uinculum diaboli simul
50       XX, XIII  | persecutionis illius tempus nec ad sanctorum regnum nec ad custodiam
51       XX, XIII  |            quicumque tribulabantur sanctorum, eo ipso tempore tribulationis
52       XX, XIII  |    Quocirca cum Christo regnantium sanctorum plures anni erunt quam uinculi
53       XX, XIII  |           sua, aut non regni huius sanctorum intellegamus annos mille
54       XX, XIII  | prolixitatibus finiendos, ampliore sanctorum regno, breuiore diaboli
55       XX, XIII  |      amplius uidetur regnum habere sanctorum, sicut de quadringentis
56       XX, XVII  |           sanctum, sed unumquemque sanctorum, qui hanc uel ducat uel
57       XX, XVII  |    inmortalitate atque aeternitate sanctorum (tunc enim solum atque ibi
58       XX, XXII  |           ergo in illa beatitudine sanctorum semen et nomen; semen scilicet
59       XX, XXIII |           atque ad aeternum regnum sanctorum perducat narrationem suam.
60       XX, XXVI  |          inter cetera, quae ibi de sanctorum beatitudine per allegorias
61       XX, XXVI  |           inmortali carne ac mente sanctorum, quae figurabatur in illarum
62      XXI, I     |      postea disseram de felicitate sanctorum, quoniam utrumque cum corporibus
63      XXI, VIII  |         quae meritis sunt concessa sanctorum, quando credunt isti facta,
64      XXI, IX    |         quando erit scientia tanta sanctorum, ut eis cognoscendarum illarum
65      XXI, XVIII |       precibus et intercessionibus sanctorum suorum. Si enim orabant
66      XXI, XXIII |    regressum ad iustitiam uitamque sanctorum diabolum et angelos eius
67      XXI, XXIII |            Vnde, quia uita aeterna sanctorum sine fine erit, supplicium
68      XXI, XXIV  |            eos, inquiunt, precibus sanctorum suorum, etiam tunc tanto
69      XXI, XXVII |          liberandis sine suffragio sanctorum sua possit uita sufficere,
70      XXI, XXVII |          Christiano, cum se cuique sanctorum humilis quisque commendat
71      XXI, XXVII |            ad regnum Dei, ut tamen sanctorum amicorum meritis inpetrent
72     XXII, XVIII |         doctores ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem
73     XXII, XVIII |      dictum est: Ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem
74     XXII, XIX   |          ab illa futura felicitate sanctorum, sic auferre ac perdere,
75     XXII, XXVII |      corpora redituras animas esse sanctorum, ad sua illas redire permitterent,
76     XXII, XXIX  |        nostrum, aut fortasse etiam sanctorum angelorum? non enim et Dei.