Liber, Caput

 1        I, XII  |           sicut aquam in circuitu Hierusalem, et non erat qui sepeliret,
 2        X, XXXII|           lex et uerbum Domini ab Hierusalem. Via ergo ista non est unius
 3        X, XXXII|   uerbumque Domini non in Sion et Hierusalem remansit, sed inde processit,
 4        X, XXXII|           gentes incipientibus ab Hierusalem. Haec est igitur uniuersalis
 5       XI, VII  |        apostolus: Quae sursum est Hierusalem, mater nostra aeterna in
 6      XII, XVI  |           tempus, quando non erat Hierusalem; erat tempus, quando non
 7       XV, II   |  coniuncta est huic quae nunc est Hierusalem, seruit enim cum filiis
 8       XV, II   |       suis. Quae autem sursum est Hierusalem, libera est, quae est mater
 9       XV, XX   |   caelesti ciuitati etiam terrena Hierusalem figuram propheticam praebuit,
10       XV, XX   |   benedictus in saecula, supernae Hierusalem fabricator atque regnator,
11      XVI, XXXI |           ubi Sarra illa supernae Hierusalem, hoc est ciuitatis Dei,
12     XVII, III  |          generat, id est terrenam Hierusalem, quae seruit cum filiis
13     XVII, III  |       ciuitatem Dei, id est ueram Hierusalem aeternam in caelis, cuius
14     XVII, III  |           aliqua sunt ad terrenam Hierusalem spectantia, aliqua ad caelestem,
15     XVII, III  |        ipsi erunt mihi in plebem: Hierusalem sine dubio superna prophetatur,
16     XVII, III  |          pertinet hoc ipsum, quod Hierusalem dicitur Dei ciuitas, et
17     XVII, III  |           Haec enim et in terrena Hierusalem secundum historiam contigerunt,
18     XVII, III  |         contigerunt, et caelestis Hierusalem figurae fuerunt. Quod genus
19     XVII, III  |          enim erit illic, quod ad Hierusalem terrenam tantum pertineat,
20     XVII, III  | significat aliquid, quod etiam ad Hierusalem caelestem allegorica praefiguratione
21     XVII, III  |          duo genera, unum quod ad Hierusalem liberam, alterum quod ad
22     XVII, IV   |         deinde posteri in terrena Hierusalem diuturna successione regnarent,
23     XVII, IV   |      camales Israelitae, terrenae Hierusalem ciues terrigenae, qui ut
24     XVII, IV   |      filiis erat, nunc infirmatam Hierusalem terrenam; quoniam quicumque
25     XVII, IV   |      impleuit. De quibus ancillae Hierusalem, hoc est ingratae uineae,
26     XVII, V    |       Ipsa est aeterna et superna Hierusalem. Et transibit, inquit, coram
27     XVII, X    |        euersionem ipsius terrenae Hierusalem, quae regni eiusdem sedes
28     XVII, X    |      factum sit de regno terrenae Hierusalem, ubi sperabatur utique regnaturus,
29     XVII, X    |           uenerunt super ancillam Hierusalem, in qua regnauerunt nonnulli
30     XVII, X    |            regnum autem caelestis Hierusalem, cuius erant filii, in uera
31     XVII, XII  |  potuerunt, qui expugnata terrena Hierusalem, antequam Iesus Christus
32     XVII, XII  |           populo Dei ad caelestem Hierusalem pertinenti siue in illis,
33     XVII, XIII |      aeternisque debetur in matre Hierusalem libera, ubi erit ueraciter
34     XVII, XIV  |       futuri, in terrena scilicet Hierusalem, regnauit Dauid. Erat autem
35     XVII, XVI  |        eius intentio. Ipsa est et Hierusalem eodem modo spiritaliter,
36     XVII, XX   |    Regnauit ergo Dauid in terrena Hierusalem, filius caelestis Hierusalem,
37     XVII, XX   |      Hierusalem, filius caelestis Hierusalem, diuino multum testimonio
38     XVII, XXI  |  remanserant subiacentes ciuitati Hierusalem, Iudae nomen fuit, quia
39     XVII, XXI  |         populo primus regnauit in Hierusalem Roboam, rex Iuda, filius
40     XVII, XXII |         templum Dei, quod erat in Hierusalem, quo secundum diuinam legem
41     XVII, XXIII|          regno Iuda pertinente ad Hierusalem etiam regum succedentium
42     XVII, XXIII|          uero etiam Iudas, euersa Hierusalem et templo illo nobilissimo;
43     XVII, XXIII|   singulis partibus reges; sed in Hierusalem princeps eorum erat unus,
44    XVIII, XXIV |           sedemque regni habebant Hierusalem. Mortuum Romulum, cum et
45    XVIII, XXV  |          populus Iudaeorum euersa Hierusalem et templo illo a Salomone
46    XVIII, XXX  |           lex et uerbum Domini ex Hierusalem. Et iudicabit inter plebes
47    XVIII, XXXI |         pertinentes ad spiritalem Hierusalem. Quod nemini concessum fuisse
48    XVIII, XXXI |       prodiet et uerbum Domini ex Hierusalem, et secundum ipsius Domini
49    XVIII, XXXI |          gentes, incipientibus ab Hierusalem, et ubi rursus eis de aduentu
50    XVIII, XXXI |          et eritis mihi testes in Hierusalem et in totam Iudaeam et Samariam
51    XVIII, XXXI |        fines terrae, primum se ab Hierusalem diffudit ecclesia, et cum
52    XVIII, XXXI |       prodiet et uerbum Domini ex Hierusalem. Vnde et ipse per omnes
53    XVIII, XXXI |        sed tamen incipientibus ab Hierusalem. Ibi ergo exorsus est huius
54      XIX, XI   |      sancto dicitur psalmo: Lauda Hierusalem Dominum, conlauda Deum tuum
55      XIX, XI   |  ciuitatis mysticum nomen, id est Hierusalem, quod et ante iam diximus,
56       XX, III  |           Israel, qui regnauit in Hierusalem, librum, qui uocatur ecclesiastes
57       XX, V    |         siue ad excidium terrenae Hierusalem; quia et de illo cum loquitur,
58       XX, XVII |         ciuitatem, inquit, magnam Hierusalem nouam uidi descendentem
59       XX, XVII |        non est uox ciuis supernae Hierusalem: Factae sunt mihi lacrimae
60       XX, XXI  |         ego uos consolabor; et in Hierusalem consolabimini, et uidebitis,
61       XX, XXI  |          aequales angelis reddat. Hierusalem quoque, non illam quae seruit
62       XX, XXI  |            ne putaremus illa bona Hierusalem ad nostrum tantummodo spiritum
63       XX, XXI  |  inuenient in ea. Ecce ego faciam Hierusalem exultationem et populum
64       XX, XXI  |         laetitiam; et exultabo in Hierusalem et laetabor in populo meo;
65       XX, XXI  |      humana) in sanctam ciuitatem Hierusalem, quae nunc in sanctis fidelibus
66       XX, XXI  |          conspectu meo adorare in Hierusalem, dixit Dominus; et egredientur
67       XX, XXV  |       Domino sacrificium Iudae et Hierusalem, sicut diebus pristinis
68       XX, XXV  |       Domino sacrificium Iudae et Hierusalem, utique ostendit eos ipsos,
69       XX, XXV  |     Filios autem Leui et Iudam et Hierusalem ipsam Dei ecclesiam debemus
70       XX, XXVI |       Domino sacrificium Iudae et Hierusalem, sicut diebus pristinis
71       XX, XXX  |        gentes quae ueniunt contra Hierusalem, et effundam super domum
72       XX, XXX  |        Dauid et super habitatores Hierusalem spiritum gratiae et misericordiae;
73       XX, XXX  |        inimicas sanctae ciuitatis Hierusalem, quae ueniunt contra eam,
74       XX, XXX  |        Dauid et super habitatores Hierusalem spiritum gratiae et misericordiae;
75     XXII, III  |  inuenient in ea. Ecce ego faciam Hierusalem exultationem et populum
76     XXII, III  |         laetitiam; et exultabo in Hierusalem et laetabor in populo meo,