Liber, Caput

 1        I, X      |          sibi fundamentum bonum in futurum, ut adprehendant ueram uitam.
 2       II, XXIV   |   nuntiauit etiam aliquid et prope futurum et mox factum, unde longe
 3        V, X      |          quia Deus praesciuit quid futurum esset in nostra uoluntate.
 4        V, X      |          ille, qui praesciuit quid futurum esset in nostra uoluntate,
 5        V, XVIII  |        passiones huius temporis ad futurum gloriam, quae reuerabitur
 6     VIII, XXIII  |          uos ignorare fas non est: Futurum tempus est, cum appareat
 7     VIII, XXIII  |           subitum illis fuit, quod futurum quidem, sed tardius opinabantur,
 8       XI, VI     |      praeteritum est, ante id quod futurum est; nullum autem posset
 9       XI, XIII   |          ex bonis angelis ulterius futurum, sicut nec istum in societatem
10       XI, XVIII  |        hominum crearet, quem malum futurum esse praescisset, nisi pariter
11       XI, XIX    |         diuidere potuit, cui etiam futurum non naturae, sed uoluntatis
12       XI, XXI    |          more nostro ille uel quod futurum est prospicit, uel quod
13       XI, XXII   |        purgari, tegmen ac uinculum futurum hostis uicti et inclusi.
14      XII, XVI    |       fuisse quod iam non sit, uel futurum esse quod nondum sit, coaeterni
15      XII, XVII   |       fixum erat, quod suo tempore futurum erat? ~
16      XII, XXI    | dimensionibus saeculorum factum et futurum; et hoc propterea, ut possint
17      XII, XXI    |            amare fideliter, cui se futurum nouit inimicum. Sed absit
18      XII, XXI    |      temporum fuerit et postea sit futurum. Si enim liberatur anima
19     XIII, XXIII  |   spiritali, quod in resurrectione futurum est, hoc quod nunc est animale
20      XIV, IX     |   tristitia futuram; non ibi autem futurum amorem gaudiumque quis dixerit,
21      XIV, XXV    |        eique sit certum ita semper futurum. Hoc enim natura expetit,
22      XVI, I      |  praeuidens quod longe fuerat post futurum. Vnde factum est etiam illud,
23      XVI, XXI    |            uerum etiam quod est et futurum est secundum imitationem
24      XVI, XXIII  |            Eliezer uernaculum suum futurum sibi dixit heredem, continuoque
25      XVI, XXIV   |            non cognosco? quod enim futurum esset, certa erat; modum
26      XVI, XXIV   |          columba, ut secundum haec futurum sciret, quod futurum esse
27      XVI, XXIV   |          haec futurum sciret, quod futurum esse iam non ambigeret.
28      XVI, XXIV   |        annis praenuntiatum est hoc futurum. Quem ad modum enim scriptum
29      XVI, XXVI   |             sed per regenerationem futurum erat, ideo nunc imperata
30      XVI, XXXVIII|            ancillae filio, et quod futurum erat in filiis Cetturae.
31     XVII, II     |          tamen adhuc prophetabatur futurum, sed expectabatur implendum.
32     XVII, V      |        ergo stirpe isto loco dixit futurum fuisse, ut non essent ulterius
33     XVII, XVII   |           quibus uerbis inmutabile futurum esse significat, quod adiungit:
34     XVII, XXIV   |        iuuenem Christum non quidem futurum praedixit, sed tamen incognitum
35    XVIII, XI     |       habet, et per Iesum Christum futurum fuerat testamentum nouum,
36    XVIII, XII    |            eum significauit magnum futurum et propter commune templum,
37      XIX, VIII   |        potest, etiam hoc quo pacto futurum est, ut eius nobis amara
38      XIX, XVII   |     uiuentium expectat ea, quae in futurum aeterna promissa sunt, terrenisque
39       XX, III    |           transeuntia, sed propter futurum iudicium, per quod erunt
40       XX, V      |       expressit et in fine saeculi futurum esse praedixit. ~Item discipulis
41       XX, V      |            resurrectione mortuorum futurum praedixisse iudicium. Cum
42       XX, XIV    |         cuius a facie, quod postea futurum est, fugit caelum et terra:
43       XX, XIX    |    nonnulli ipsum resurrecturum et futurum Antichristum suspicantur;
44       XX, XX     |       loquimur. Quo modo autem sit futurum, quod nunc pro nostrae ratiunculae
45       XX, XXI    |           suis finibus dirimentur, futurum esse iudicium declaratur. ~
46       XX, XXIV   | credibilius, uel in isto imo caelo futurum sit, utique mirabilius quam
47       XX, XXVI   |       mutor. "Testem uero se dicit futurum, quia in iudicio suo non
48       XX, XXVIII |         commemorat post declaratum futurum tam magnum inter obseruatores
49       XX, XXX    |         Sed ueteribus per Christum futurum esse iudicium, id est iudicem
50       XX, XXX    |         ducetur", sed pro eo, quod futurum erat, praeteriti temporis
51       XX, XXX    |       protulit, quia praenuntiauit futurum, quod gentibus erat occultum;
52       XX, XXX    |          praenuntiatur, nouissimum futurum esse iudicium, nisi qui
53      XXI, I      |          cuius modi supplicium sit futurum diaboli et omnium ad eum
54      XXI, V      |         aliquid non fuisse uel non futurum esse, quia ratio inde non
55      XXI, V      |        diceremus in futuro saeculo futurum salem, quem faceret ignis
56      XXI, V      |       uelut in igne crepitare; aut futurum fontem, cuius aqua in refrigerio
57      XXI, V      |            ut non possit bibi; aut futurum lapidem, uel eum qui suo
58      XXI, V      |         ergo in illo saeculo, quod futurum est, si diceremus futura
59      XXI, XVI    |      malorum aliis leuiorem, aliis futurum esse grauiorem, siue ipsius
60      XXI, XXII   |     iudicium illi cum misericordia futurum est, ut aut nulla damnatione
61      XXI, XXII   |         apostolus Iacobus iudicium futurum sine misericordia ei, qui
62      XXI, XXIII  |      creditur sempiternum daemonum futurum esse supplicium? Si enim
63      XXI, XXIV   |      forsitan quisquam, qui et hoc futurum esse praesumat adfirmans
64      XXI, XXIV   |            aeternum supplicium non futurum, quo Deus ituros in supplicium
65      XXI, XXVII  |     uixerit, cum misericordia illi futurum est iudicium, ut aut non
66      XXI, XXVII  |     Iacobus apostolus ait iudicium futurum sine misericordia illi,
67      XXI, XXVII  |       centenos, hoc in die iudicii futurum suspicari solent, non post
68      XXI, XXVII  |   loquuntur, sed hoc potius putant futurum esse quod ipsi uolunt. Hac
69     XXII, II     |         autem non solum tempus quo futurum est, uerum etiam utrum futurum
70     XXII, II     |     futurum est, uerum etiam utrum futurum sit ignoramus, dicimus: "
71     XXII, IV     |       animalia nesciremus nobisque futurum esse diceretur, ut terrenis
72     XXII, XVII   |           eum ibi praenosceret non futurum; immo etiam futurum esse
73     XXII, XVII   |            non futurum; immo etiam futurum esse firmauit dicendo: Non
74     XXII, XXVI   |        quia incorruptibile diximus futurum corpus, si anima beata non
75     XXII, XXIX   |            quies atque otium quale futurum sit, si uerum uelim dicere,