Liber, Caput

 1       IV, XIV   |           semper eat ad illos, quos uult esse uictores? Hac dea fauente
 2       IV, XVIII |            non esset? Sed quid sibi uult, quod et Fortuna dea putatur
 3       IV, XXVII |          pontifex nosse populos non uult; nam falsa esse non putat.
 4       IV, XXXI  |        fuisse etiam sine simulacris uult intellegi errorem. Quapropter
 5        V, IX    |       perniciosa rebus humanis, non uult esse praescientiam futurorum;
 6        V, IX    |            futurorum atque ita, dum uult facere liberos, fecit sacrilegos.
 7        V, X     |            omnipotens faciendo quod uult, non patiendo quod non uult;
 8        V, X     |         uult, non patiendo quod non uult; quod ei si accideret, nequaquam
 9        V, XIX   |    paruipendit, quod amant, nec eos uult fa lere laudantes, ne decipiat
10      VII, XXIV  |        turba uerecundatus unam deam uult esse Tellurem. "Eandem,
11      VII, XXVIII|             Iunonem, ideas Mineruam uult intellegi; caelum a quo
12      VII, XXXIII|       causae, quas putat uel potius uult putari. Nam si non solum
13      VII, XXXV  |          ergo uitam nec modo habere uult piam, talibus sacris quaerat
14      VII, XXXV  |             malignis daemonibus non uult habere societatem, non superstitionem,
15     VIII, VIII  |        bonum Plato dicit Deum, unde uult esse philosophum amatorem
16     VIII, XIX   |           defendit seque aliter non uult innocentem uideri nisi ea
17       IX, VII   |       Minerua illa fuerit, poeticum uult esse figmentum, eo quod
18        X, III   |           enim qui se diligit aliud uult esse quam beatus. Hic autem
19        X, III   |          diligit sicut se ipsam, ei uult esse subditos, ut beati
20        X, III   |            si autem colit Deum, non uult se coli pro Deo. Illi enim
21        X, V     |     ostendit uelle sacrificium. Non uult ergo sacrificium trucidati
22        X, V     |   sacrificium trucidati pecoris, et uult sacrificium contriti cordis.
23        X, V     |           Nam si ea sacrificia quae uult (quorum hoc unum est: cor
24        X, XXV   |            est, qui multorum deorum uult esse prostibulum. Vnde sequitur
25        X, XXXII |             tacere non potuit. Quam uult ergo intellegi animae liberandae
26       XI, XXXIII|     exaestuantem; illam, ut quantum uult consulat, Dei bonitati ministram,
27       XI, XXXIII|        ministram, istam, ne quantum uult noceat, Dei potestate frenatam;
28     XIII, VII   |            Spiritus illius, qui ubi uult spirat, tantum Christum
29     XIII, XVII  |    propterea non fit, quia Deus non uult, cuius uoluntatem, ut ait
30     XIII, XXIII |              quem caelestem hominem uult intellegi, quia de caelo
31      XIV, II    | significatur a parte, ipsum hominem uult nomine carnis intellegi? ~
32      XIV, IV    |            mendacium. Beatus quippe uult esse etiam non sic uiuendo
33      XIV, XXIV  |      miseria, qua homo non uiuit ut uult. Nam si ut uellet uiueret,
34      XIV, XXV   |            nisi beatus non uiuit ut uult, et nullus beatus nisi iustus.
35      XIV, XXV   |            ipse iustus non uiuet ut uult, nisi eo peruenerit, ubi
36      XIV, XXV   |         uero quis hominum potest ut uult uiuere, quando ipsum uiuere
37      XIV, XXV   |           in potestate? Viuere enim uult, mori cogitur. Quo modo
38      XIV, XXV   |              Quo modo ergo uiuit ut uult, qui non uiuit quamdiu uult?
39      XIV, XXV   |         uult, qui non uiuit quamdiu uult? Quod si mori uoluerit,
40      XIV, XXV   |        uoluerit, quo modo potest ut uult uiuere, qui non uult uiuere?
41      XIV, XXV   |             ut uult uiuere, qui non uult uiuere? Et si ideo mori
42      XIV, XXV   |        melius uiuat: nondum ergo ut uult uiuit, sed cum ad id quod
43      XIV, XXV   |           uiuit, sed cum ad id quod uult moriendo peruenerit. Verum
44      XIV, XXV   |     peruenerit. Verum ecce uiuat ut uult, quoniam sibi extorsit sibique
45       XV, XIV   |            qui coniectura falsa ita uult astruere scripturarum nostrarum
46       XV, XVIII |           Domini Dei. Quid sibi hoc uult Sperauit inuocare, nisi
47       XV, XXV   |         omni generi hominum, quibus uult esse consultum, ut et perterreat
48       XV, XXVI  |           qui ista conscripsit, non uult longe aberrare, qui exponit.
49      XVI, V     |          iam descenderat, quid sibi uult: Venite et descendentes
50      XVI, XXXIV |              XXXIV] Quid autem sibi uult, quod Abraham post mortem
51      XVI, XXXIV |    concubina. Sed quisquis haec non uult in istis significationibus
52      XVI, XXXV  |             Paulus apostolus magnum uult intellegi gratiae documentum,
53     XVII, IV    |            laudasse. Quid ergo sibi uult quod ait: Arcum potentium
54    XVIII, X     |           Et tamen Marcus Varro non uult fabulosis aduersus deos
55    XVIII, X     |             curiales urbis eiusdem, uult inde accepisse nomen, quod
56    XVIII, XXIX  |        dolum in ore suo; et Dominus uult purgare eum de plaga. Si
57    XVIII, XXIX  |         semen longaeuum; et Dominus uult auferre a dolore animam
58      XIX, I     |           ceteris unam eligat, quam uult esse Academicorum ueterum (
59      XIX, I     |              habuisse certa dogmata uult uideri et ob hoc distinguit
60      XIX, III   |             quam ueterem Academicum uult uideri. Sed quid ad nos,
61      XIX, XII   |         occidere non potest et quos uult latere quod facit, qualemcumque
62      XIX, XII   | aequalitatem sub illo, sed inponere uult sociis dominationem suam
63      XIX, XII   |            est, et quod illa subter uult esse, desuper factum est;
64      XIX, XXIII |             sensum. Pergat quo modo uult inanibus fallaciis + perseuerans
65      XIX, XXIII |            tamquam iniquum Christum uult credi, quem iudicibus recta
66       XX, VI    |     Resurgat ergo in prima, qui non uult in secunda resurrectione
67       XX, VIII  |          quales Deus id perpeti non uult, et fideles deiceret et
68      XXI, III   |             id habetur, ut quod non uult anima de suo corpore patiatur. ~
69      XXI, VII   |   omnipotens, nisi quoniam quidquid uult potest, qui potuit creare
70      XXI, XXVII |        accedit ad Christum, non quo uult recedere inpunitus a Christo.
71     XXII, II    |        uelle dicitur, quod non ipse uult, sed suos id uolentes facit;
72     XXII, II    |            futura nesciuntur, multa uult nec facit. Multa enim uolunt
73     XXII, XXX   |     obstrictus, quam nec in corpore uult oculus esse qui est digitus,