Liber, Caput

 1        I, Pr    |                ut persuadeatur superbis quanta sit uirtus humilitatis,
 2        I, III   |                  cum aduerterit, uideat quanta sit uanitate praesumptum
 3        I, IX    |               sit probatus et cognitus, quanta uirtute pietatis gratis
 4        I, X     |             tanta patiebantur pro auro, quanta essent sustinenda pro Christo,
 5        I, XIII  |              illud salubriter discitur, quanta possit esse remuneratio
 6        I, XXXVI |          Commemoranda sunt enim quae et quanta occurrere poterunt uel satis
 7       II, I     |                rationem plene redditam, quanta homini ab homine debetur,
 8       II, XXI   | flagitiosissimam dixit, nec curant isti quanta morum pessimorum ac flagitiosorum
 9       II, XXI   |                determinat. Docet deinde quanta sit in disputando definitionis
10       II, XXV   |               uelut hominum et equorum, quanta de illa conflictatione exprimi
11      III, XIII  |         tutoribus uita ciuitatis? Vides quanta hinc dici et quam multa
12      III, XVII  |                accidisset, quae isti et quanta dixissent! Quid? illa itidem
13      III, XVIII |              armis uacantium populorum! Quanta uis nauium marinis etiam
14      III, XXVI  |             Siciliam oramque maritimam. Quanta etiam et quam horrenda commiserint
15      III, XXVII |                 ne dici quidem opus est quanta deminutione ciuium et quanta
16      III, XXVII |            quanta deminutione ciuium et quanta calamitate rei publicae."
17      III, XXXI  |     consequeretur rerum tanta uastatio, quanta illis bellis Europam Africamque
18       IV, XII   |                ita est, quis non uideat quanta impietas et inreligiositas
19       IV, XXXI  |                 qui nolunt aduertere de quanta et quam maligna daemonum
20        V, II    |           uocant: aut non tantum ualet, quanta inuenitur in geminorum uoluntatibus
21        V, III   |                Dum enim rotam figuli ui quanta potuit intorsisset, currente
22        V, III   |              tanta celeritate nascatur, quanta rotam bis ipse percussi,
23        V, IV    |               de filiis, quid de rebus, quanta diuersitas! Si ergo haec
24        V, XVI   |           intueantur exempla et uideant quanta dilectio debeatur supernae
25        V, XVII  |                Dei nostri; consideremus quanta contempserint, quae pertulerint,
26        V, XXXIII|               diis suis uoces haberent, quanta insultatione iactarent,
27        V, XXV   |            terrenis impleuit muneribus. quanta optare nullus auderet; cui
28       VI, V     |                  ubi inpunitum putauit, quanta mendacissimis fabulis naturae
29      VII, XXXIII|            tantae humilitatis exemplum, quanta illi superbia ceciderunt.
30     VIII, II    |               iterum gigni existimauit, quanta quisque aetate sua manere
31     VIII, IV    |               aliis didicerat, uel ipse quanta potuerat intellegentia uiderat,
32     VIII, XX    |                tandem ista causa est et quanta necessitas? Quia nullus,
33     VIII, XXVII |                Cererem uolunt), quae et quanta mala non a poetis, sed mysticis
34        X, VIII  |               debere? Illa uero quae et quanta sunt, quae iam per Moysen
35        X, XXVII |             labe istarum perturbationum quanta potuit disputatione secreuit!
36       XI, XI    |                 quadam sua beatitudine, quanta esse in angelis potest,
37       XI, XXVII |              habeat finem mendicitatis, quanta gratulatione susciperent.
38      XII, V     |                 ut nec tanta corruptio, quanta usque ad interitum naturas
39      XII, XIII  |             saltem tanta uideri debeat, quanta si umoris breuissimam guttam
40      XII, XIII  |      quantitates, sed tam magna spatia, quanta illa summa conprehendit
41     XIII, IX    |               est extremitate uitae, in quanta sunt quos agere animam dicimus,
42      XIV, XV    |                 metiri profecto nescit, quanta fuerit iniquitas in peccando,
43      XIV, XXIII |               renisu, tanta facilitate, quanta et in nobis et in aliis
44     XVII, XIII  |                quisquam eorum in tanta, quanta ille, pace regnauit; nec
45     XVII, XV    |              potuerit; inueniet quot et quanta rex Dauid idemque propheta
46    XVIII, IX    |             ferendo suffragium. Quae et quanta hinc dici possent, nisi
47    XVIII, XXXI  |               tanta gloria domus huius, quanta tunc apparebit, quando,
48      XIX, IV    |                 in hac carne qualis aut quanta est, quando, sicut legimus
49      XIX, VII   |               et quam grandibus bellis, quanta strage hominum, quanta effusione
50      XIX, VII   |                  quanta strage hominum, quanta effusione humani sanguinis
51      XIX, XII   |              corpore animam concitantem quanta posset festinatione pacaret,
52      XIX, XII   |          familias societatem domesticam quanta potest pace conseruat? Quanto
53      XIX, XXVII |       oboediendi suauitas et facilitas, quanta uiuendi regnandique felicitas.
54      XXI, XI    |              temporis quisque puniatur, quanta mora temporis unde puniretur
55      XXI, XI    |                tanta uindicetur morula, quanta deprehenditur perpetratum,
56      XXI, XXIV  |                 et faciat eos non tanta quanta digni sunt poenarum atrocitate
57     XXII, XIX   |                  Coloris porro suauitas quanta erit, ubi iusti fulgebunt
58     XXII, XXII  |          nascitur. Nam quis ignorat cum quanta ignorantia ueritatis, quae
59     XXII, XXII  |        infantibus manifesta est, et cum quanta abundantia uanae cupiditatis,
60     XXII, XXII  |             prona sit uitiosa natura et quanta ope, ut hinc liberetur,
61     XXII, XXII  |        conprehendit? Quantus est metus, quanta calamitas ab orbitatibus
62     XXII, XXIV  |    inrationabilibus animantibus quae et quanta reppererit; aduersus ipsos
63     XXII, XXIV  |            meatusque et ordines siderum quanta sagacitate conprehenderit;
64     XXII, XXIV  |             earum reperiatur infirmius, quanta Dei bonitas, quanta prouidentia
65     XXII, XXIV  |          infirmius, quanta Dei bonitas, quanta prouidentia tanti Creatoris
66     XXII, XXIV  |             indumentorum conficiendorum quanta materies! Omnia commemorare
67     XXII, XXIV  |                soluere atque discutere, quanta mihi mora esset in singulis,
68     XXII, XXIV  |             perfectus! Rerum ibi omnium quanta, quam speciosa, quam certa
69     XXII, XXV   |              coniecturis satis diximus; quanta sit futura in corpore incorruptibili
70     XXII, XXX   |                                    XXX] Quanta erit illa felicitas, ubi