Liber, Caput

 1        I, I      | capacitatem multitudinis electis praeter bellorum morem truculenti
 2        I, XVI    |      proprio non ualeat euitari, praeter culpam esse patientis. Sed
 3        I, XXIII  |      XXIII] Sed tamen etiam illi praeter Lucretiam, de qua supra
 4        I, XXV    |      membris moribundis habitat, praeter nostrae uoluntatis legem
 5      III, I      |         bonum, habere bona omnia praeter se ipsum. Sed neque talia
 6      III, XIX    |       quod habuit conferente, ut praeter singulos anulos singulasque
 7      III, XXVIII |        caedibus impleuerunt. Nam praeter stragem late per diuersa
 8      III, XXIX   |       quidquid eius in Vrbe tota praeter arcem Capitolinam, quae
 9       IV, II     |       honoris barbari detulerunt praeter bellorum morem, bonis malisque
10       IV, XI     |          a ceteris separatam, si praeter alteram irasci altera potest,
11       IV, XVI    |   stimularet, deam Murciam, quae praeter modum non moueret ac faceret
12       IV, XXIII  |      inde cedere omnes uoluerunt praeter illos quos commemoraui,
13        V, I      |   uenientes, et ea fatalia, quae praeter Dei et hominum uoluntatem
14        V, VI     |      uitae ita sunt dispares, ut praeter actus, quos necesse est
15        V, X      |      quod uellet.) Vnde quidquid praeter suam uoluntatem patitur
16        V, XVII   |          sunt, omnino non uideo, praeter illum gloriae humanae inanissimum
17        V, XXI    |     quantum satis uisum est, qui praeter unum Deum non coluit et
18      VII, VII    |       menses perhibent dedicatos praeter illos decem, quibus usque
19      VII, VIII   |          et porrigat piscem, cui praeter hiatum oris et gutturis
20      VII, XXIII  |     intellegentia praeminet; hoc praeter hominem omnes carere mortales.
21      VII, XXXI   |       XXXI] Habemus enim ab illo praeter huiusce modi beneficia,
22      VII, XXXV   |  haberent, et eorum causas, quas praeter se neminem scire uoluit.
23     VIII, XIV    |      daemonibus laudaret inuenit praeter subtilitatem et firmitatem
24       IX, IV     |        bonum uolunt esse hominis praeter uirtutem, tamquam artem
25        X, XVII   |        magni miraculi testimonia praeter ista, quae dixi, et praeter
26        X, XVII   |      praeter ista, quae dixi, et praeter uoces, quae ex illius arcae
27        X, XIX    |         dum sacrificatur cuipiam praeter illum. ~
28        X, XXXII  |         mundator atque saluator. Praeter hanc uiam, quae, partim
29       XI, V      |       loca, cum locus nullus sit praeter mundum: respondetur eis
30       XI, XXVII  |       atque mirabilis mortalibus praeter homini animantibus nulla
31      XII, XVI    |          unum, quod ex illis uel praeter illa, quod forte non cogito,
32      XII, XX     |      ergo istorum duorum sit, an praeter haec duo aliquid aliud de
33     XIII, XX     |          et alios sumebant cibos praeter unam arborem, quae fuerat
34      XIV, XVII   |        nondum libido membra illa praeter arbitrium commouebat, nondum
35       XV, IX     |  alicuius fuisse crediderim. Nam praeter quod erant omnium multo
36       XV, XVII   |  proueniunt. Vnde et ipsae, quod praeter Euam nusquam reperitur ante
37       XV, XXVII  |      carne uesci putantur, utrum praeter numerum ibi fuerint sine
38       XV, XXVII  |       quod potius est credendum, praeter carnes aliqua alimenta esse
39      XVI, V      |     aliquid facit in terra, quod praeter usitatum naturae cursum
40      XVI, X      |         ad Abrabam colligamus et praeter illa, in quibus nos cogit
41      XVI, XI     |      erat lingua, et tamen omnes praeter unam Noe iusti domum deleri
42      XVI, XI     |   mutatioque linguarum et utique praeter hanc poenam esse debuit
43      XVI, XXXIV  |        nec Iudaei carnales, quia praeter Isaac nullus est heres,
44      XVI, XXXVI  |         autem fames super terram praeter famem, quae prius facta
45      XVI, XXXVI  |         quia iste nullam feminam praeter unam coniugem nouerat. Erant
46      XVI, XXXVIII|     Nullam Iacob legitur petisse praeter unam, nec usus plurimis
47     XVII, III    |         litterarum aliquid aliud praeter id, quod eo modo gestae
48     XVII, IV     |          noster; non est sanctus praeter te. Nolite gloriari et nolite
49     XVII, IV     |     iustificans. Non est sanctus praeter te, quia nemo fit nisi abs
50     XVII, VIII   |          deliniat futurorum. Nam praeter libros diuinae historiae,
51     XVII, XX     |  agnouimus te, quia non est Deus praeter te, Domine. Hanc optandi
52    XVIII, XXXI   |      neminem pertinuisse ad Deum praeter Israelitas, ex quo propago
53    XVIII, XXXI   |        aliquas futuras a regibus praeter illam nouissimam, de qua
54      XIX, II     |        prima naturae et ipsas et praeter ipsas alia multa contineant?
55      XIX, XIII   |          quoque ipsa miseria sua praeter ordinem esse non possunt;
56      XIX, XIV    |     animantia, nihil appeteremus praeter ordinatam temperaturam partium
57      XIX, XIV    |         appetitionum; nihil ergo praeter quietem carnis et copiam
58      XIX, XXII   |         Romani, ut nullum deorum praeter ipsum colerent sacrificiis?"
59      XIX, XXIII  |         incredibile prolaturus: "Praeter opinionem, inquit, profecto
60       XX, VIII   |           ex quo coepit ecclesia praeter Iudaeam terram in nationes
61       XX, XXIV   |   stellas de caelo esse casuras, praeter quod potest multo probabilius
62      XXI, IV     |          alia ui ulla perhibetur praeter hircinum sanguinem uinci.
63      XXI, VII    |        Illa enim quae [apud nos] praeter eos, quorum de his libros
64      XXI, VII    |          non experta, sed lecta, praeter de fonte illo, ubi faces
65      XXI, XXI    |         aliud nemo potest ponere praeter id, quod positum est, quod
66     XXII, XXII   |          utilis, poena sit. ~Sed praeter pueriles poenas, sine quibus
67     XXII, XXIII  |                           XXIII] Praeter haec autem mala huius uitae
68     XXII, XXIV   | competenter effatur aut cogitat? Praeter enim artes bene uiuendi
69     XXII, XXIV   |          decidisset atque ex his praeter eos solos qui liberabuntur
70     XXII, XXIX   |     intellectum, non dubium quod praeter suum. Sed quia et nos pro