Liber, Caput

 1        I, X    |           mercede torqueri. ~Multos, inquiunt, etiam Christianos fames
 2        I, XIV  |                      XIV] Sed multi, inquiunt, Christiani etiam captiui
 3        I, XXV  |         consentire peccato. Proinde, inquiunt, non iam propter alienum,
 4        I, XXVI |                   XXVI] Sed quaedam, inquiunt, sanctae feminae tempore
 5       II, XX   |              publicam. "Tantum stet, inquiunt, tantum fioreat copiis referta,
 6      III, II   |          atque deletum est? "Priamo, inquiunt, sunt reddita Laomedontea
 7      III, XIV  |          dirueretur, transfusus est, inquiunt, populus eius in Romam,
 8       IV, X    |              et coniux"? Quia Iouem, inquiunt, in aethere accipimus, in
 9       IV, X    |          caeli partem, id est aerem, inquiunt, Iuno tenet, ita inferiorem
10       IV, X    |               Ergo pugnarunt? Absit, inquiunt; fabularum est ista garrulitas.
11       IV, X    |              honoris? Quia Saturnus, inquiunt, temprois longitudo est.
12       IV, X    |              illa cum Marte. Rursus, inquiunt, ad fabulas redis. Quae
13       IV, XVIII|            diuersa sacra? Est causa, inquiunt, quia felicitas illa est,
14       IV, XXIV |              rationes. Vsque adeone, inquiunt, maiores nostros insipientes
15       IV, XXIV |             quae dat uictoriam. Ita, inquiunt, cum Felicitas dea dicitur,
16       IV, XXIX |           cedere uoluisse? Sic enim, inquiunt, significatum est, Martiam
17      VII, IX   |      intellegi, exponant. "Deus est, inquiunt, habens potestatem causarum,
18      VII, XXIII|               Sed pars animae mundi, inquiunt, quae per illam permeat,
19     VIII, XIII |             nefas habent. Exponimus, inquiunt. Adtente igitur audiamus. ~
20     VIII, XIV  |                         XIV] Omnium, inquiunt, animalium, in quibus est
21     VIII, XIV  |            Quapropter non est mirum, inquiunt, si etiam ludorum obscenitatibus
22     VIII, XV   |            ad pastum, quod daemones, inquiunt, non faciunt. Numquid ergo
23     VIII, XX   |             necessitas? Quia nullus, inquiunt, Deus miscetur homini. Praeclara
24        X, XXXI | substitutionis initium. "Sicut enim, inquiunt, si pes ex aeternitate semper
25        X, XXXI |            altero factum esset: sic, inquiunt, et mundus atque in illo
26       XI, XXXIV|         Dixit Deus: Fiat terra. Sed, inquiunt, scriptum est: In principio
27      XII, XVIII|        conprehendi; ac per hoc Deus, inquiunt, rerum quas facit omnium
28      XII, XVIII|        initium; et ideo necesse est, inquiunt, eadem semper repeti eademque
29      XII, XVIII|          illi circuitus admittantur, inquiunt, quibus uel manente mundo
30     XIII, XVII |             non possint? Sed terrae, inquiunt, terra reddenda est, unde
31     XIII, XVII |            sunt corpora; ex quo fit, inquiunt, ut ea sit necesse dissolui
32     XIII, XVIII|              XVIII] Sed necesse est, inquiunt, ut terrena corpora naturale
33     XIII, XXIV |            in animam uiuentem. ~Iam, inquiunt, habebat animam, alioquin
34     XIII, XXIV |              est. ~Sed cum dixisset, inquiunt, spiritum, non adderet uitae,
35     XIII, XXIV |           Dei. Cum enim uiuat anima, inquiunt, proprio suae uitae modo,
36     XIII, XXIV |         nomine. Sed enim Dei flatus, inquiunt, Dei ore exisse intellegitur,
37      XIV, VIII |          sapientis. Voluntas quippe, inquiunt, appetit bonum, quod facit
38       XV, XI   |              ipsa translata est, sed inquiunt non esse credibile septuaginta
39       XV, XII  |       habuisse credatur. Quapropter, inquiunt, cum audierit quisque uel
40       XV, XII  |        fuisse referuntur; quia nemo, inquiunt, decem annorum homo potest
41      XIX, VII  |    disputationis modus? Sed sapiens, inquiunt, iusta bella gesturus est.
42       XX, X    |         contendunt. Quorum enim est, inquiunt, cadere, eorum est resurgere.
43       XX, X    |      nuncupantur. Non ergo animarum, inquiunt, resurrectio potest esse,
44       XX, XIX  |              ante finem in hac hora, inquiunt, quam Iohannes nouissimam
45      XXI, III  |                 III] Sed nullum est, inquiunt, corpus, quod dolere possit
46      XXI, V    |           agimus. Non enim admittit, inquiunt, ulla ratio, ut caro ardeat
47      XXI, VII  |           igni, non aquae. Sed ista, inquiunt, salis huius naturalis est
48      XXI, IX   |              esse. Nam scriptum est, inquiunt: Sicut tinea uestimentum
49      XXI, XI   |            Quo modo ergo uerum es.t, inquiunt, quod ait Christus uester:
50      XXI, XVIII|       superaturam. Donabit enim eos, inquiunt, misericors Deus precibus
51      XXI, XVIII|     miserationes suas? Ira eius est, inquiunt, ut omnes indigni beatitudine
52      XXI, XVIII|             et tamen factum non est, inquiunt, quod sine ulla condicione
53      XXI, XVIII|              paenitentibus pepercit, inquiunt, utique illos paenitentiam
54      XXI, XVIII|            praedixit. Hoc ergo erat, inquiunt, in ueritate seueritatis,
55      XXI, XVIII|          tacuisse. Nam quo pertinet, inquiunt, quod scriptum est: Quam
56      XXI, XIX  |               Ab aeterna ergo morte, inquiunt, necesse est istos erui
57      XXI, XXII |       misericordiam. Qui ergo fecit, inquiunt, quamuis mores in melius
58      XXI, XXII |    misericordiam. Nec dixit Dominus, inquiunt, magna uel parua, sed: Dimittet
59      XXI, XXIV |              sunt. Donabit enim eos, inquiunt, precibus sanctorum suorum,
60      XXI, XXV  |          pollicentur, quia non solo, inquiunt, sacramento, sed re ipsa
61      XXI, XXVI |                    XXVI] Sed habent, inquiunt, Christiani catholici in
62      XXI, XXVI |            saluare eum? Et quis est, inquiunt, de quo dicit apostolus
63      XXI, XXVII|       misericordiam. Qui ergo fecit, inquiunt, quamuis non correxerit
64      XXI, XXVII|               Sicut enim nullus est, inquiunt, dies, quo a Christianis
65      XXI, XXVII|       nostris. Non enim ait Dominus, inquiunt: Si dimiseritis peccata
66     XXII, XII  |           sit futurus: "Multis erit, inquiunt, de magnitudine et longitudine
67     XXII, XII  |            peribit. Quo modo igitur, inquiunt, capillus capitis non peribit?
68     XXII, XXVI |            XXVI] Sed Porphyrius ait, inquiunt, ut beata sit anima, corpus