Liber, Caput

 1        I, VII   |   iniquitates eorum et in flagellis peccata eorum; misericordiam autem
 2        I, IX    |           ualeret? Primum quod ipsa peccata, quibus Deus indignatus
 3        I, IX    |      abominationem, ad aliqua tamen peccata uel rara uel tanto crebriora,
 4        I, IX    |           ut non parcant obiurgando peccata. Nec ideo tamen ab huius
 5        I, XXII  |           quaeque aspera uel aliena peccata se ipse interemerit. Magis
 6        I, XXV   |              ut non innocentia, sed peccata potius eligantur, satius
 7        I, XXVI  |              neminem propter aliena peccata, ne hoc ipso incipiat habere
 8        I, XXVI  |        alienum; neminem propter sua peccata praeterita, propter quae
 9        I, XXVII |            est cauendi omnia futura peccata, cum sunt omnia deleta praeterita.
10        I, XXIX  |             aut merita examinat aut peccata castigat mercedemque mihi
11      III, VI    |              Aliud adicio, quia, si peccata hominum illis numinibus
12        X, XVII  |            eadem arca propter eorum peccata fuisset ab hostibus capta,
13        X, XXIV  |             soluere potuit moriendo peccata, quia et mortuus est, et
14     XIII, VII   |             eis ualet ad dimittenda peccata, quantum si abluerentur
15      XVI, XXIV  |            Nondum enim impleta sunt peccata Amorrhaeorum usque adhuc.
16      XVI, XXXVII|   pelliculis coaptatis uelut aliena peccata portantem. Iste dolus Iacob
17      XVI, XLIII |         Hebraei populi quam propter peccata earum, quae debellabantur,
18      XVI, XLIII |       iudicum, sicut se habebant et peccata populi et misericordia Dei,
19     XVII, IX    |  iniquitates eorum et in uerberibus peccata eorum; misericordiam autem
20     XVII, IX    |    ecclesiae, possent inueniri ulla peccata, quae opus esset humanis
21     XVII, XX    |    iniquitates et quonam tecta sunt peccata. Post hunc regnauit eidem
22     XVII, XX    |         nostris et inproperat nobis peccata legis et infamat in nos
23     XVII, XX    |             legis et infamat in nos peccata disciplinae nostrae. Promittit
24     XVII, XXIII |            erat, uel ad corripienda peccata praecipiendamque iustitiam.
25    XVIII, XXIX  |           magni aestimatus est. Hic peccata nostra portat et pro nobis
26    XVIII, XXIX  |           et infirmatus est propter peccata nostra. Eruditio pacis nostrae
27    XVIII, XXIX  |             seruientem pluribus; et peccata eorum ipse portabit. Propterea
28    XVIII, XXIX  |      iniquos aestimatus est et ipse peccata multorum portauit, et propter
29    XVIII, XXIX  |       multorum portauit, et propter peccata eorum traditus est. Haec
30      XIX, VI    |         tanta mala non deputat esse peccata; non enim haec facit sapiens
31      XIX, XV    |        uictos humiliat uel emendans peccata uel puniens. Testis est
32      XIX, XV    |          cum in captiuitate positus peccata sua et peccata populi sui
33      XIX, XV    |  captiuitate positus peccata sua et peccata populi sui confitetur Deo
34       XX, VI    |         omnibus mortuus est propter peccata nostra et resurrexit propter
35      XXI, XI    |    porrigitur in aeternum; et tamen peccata, quae uindicantur longissimi
36      XXI, XIII  |          inpunita nulla uelint esse peccata, tamen omnes poenas emendationi
37      XXI, XVI   |           acriter, ne ad damnabilia peccata perducat. Et si quidem nondum
38      XXI, XVI   |       adulescentia nulla damnabilia peccata committant uel in flagitiis
39      XXI, XXII  |        diceret: Si enim dimiseritis peccata hominibus, dimittet uobis
40      XXI, XXII  |      dimittet uobis et pater uester peccata uestra; si autem non dimiseritis
41      XXI, XXII  |         Dimittet uobis pater uester peccata uestra, si et uos dimiseritis
42      XXI, XXII  | quantacumque fuerint, omnia cotidie peccata dimitti, sicut ipsa cotidie
43      XXI, XXIV  |          Nineuitae, ut ipsa hominum peccata paenitendo destruantur.
44      XXI, XXVII |            elemosynas dimitti posse peccata, orationem, quam docuit
45      XXI, XXVII |            inquiunt: Si dimiseritis peccata hominibus, dimittet uobis
46      XXI, XXVII |        pater uester cotidiana parua peccata, sed: Dimittet, inquit,
47      XXI, XXVII |             Dimittet, inquit, uobis peccata uestra. Qualiacumque ergo
48      XXI, XXVII |         perpetua inpune committenda peccata. Tales autem elemosynas
49      XXI, XXVII |              delet quidem cotidiana peccata, cum cotidie dicitur: Dimitte
50      XXI, XXVII |             nostris; sed quia fiunt peccata, ideo dicitur, non ut ideo
51      XXI, XXVII |           uiuamus, non nobis deesse peccata, pro quibus dimittendis
52      XXI, XXVII |         Dominus ait: Si dimiseritis peccata hominibus, dimittet uobis
53      XXI, XXVII |      dimittet uobis et pater uester peccata uestra, ut de hac oratione
54      XXI, XXVII |           enim ait: "Si dimiseritis peccata hominibus, et pater uester
55      XXI, XXVII |         dimittet uobis qualiacumque peccata", sed ait: Peccata uestra.
56      XXI, XXVII |     qualiacumque peccata", sed ait: Peccata uestra. Cotidianam quippe
57      XXI, XXVII |          loquebatur. Quid est ergo: Peccata uestra nisi "peccata sine
58      XXI, XXVII |          ergo: Peccata uestra nisi "peccata sine quibus nec uos eritis,
59      XXI, XXVII |            significasse etiam magna peccata, quoniam non dixit: "Dimittet
60      XXI, XXVII |          Dimittet uobis parua", sed peccata uestra: ibi nos considerantes
61      XXI, XXVII |      loquebatur et audientes dictum peccata uestra nihil aliud debemus
62      XXI, XXVII |             nostris. Si enim minima peccata, sine quibus non est etiam
63      XXI, XXVII |            modus, et quae sint ipsa peccata, quae ita impediunt peruentionem
64      XXI, XXVII |        proficiendi ad omnia cauenda peccata pigrescat. Quoniam si scirentur
65     XXII, XXX   |        arbitrium non habebunt, quia peccata eos delectare non poterunt.