Liber, Caput

 1        I, XXVIII|            inflatius extulistis et humanis laudibus delectatae in hoc
 2       II, X     |           deos haberi gaudent, qui humanis erroribus gaudent, pro quibus
 3       II, XVIII |    inputare non audeant, opiniones humanis mentibus, unde talia uitia
 4       II, XXV   |        etiam per se ipsos in campo humanis oculis exhibentes. Haec
 5      III, V     |            irasci ueris adulteriis humanis, qui etiam falsis delectantur
 6      III, XVII  |          ullius offensione possent humanis saltem usibus uindicari?
 7      III, XXIII |        commoueret, cuncta animalia humanis usibus subdita, canes equi,
 8       IV, I     |  dispertitos faceret libros, alios humanis, alios diuinis pro sua cuiusque
 9       IV, I     |    distribuens non saltem in rebus humanis, sed in rebus diuinis ludos
10       IV, I     |      ciuitate essent, nec in rebus humanis ludi scaenici esse debuissent.
11       IV, III   |        illis praestatur quam rebus humanis; malorum uero regnum magis
12       IV, V     |            pacatiores essent rebus humanis. Hoc dico, quod ipsum Romanum
13       IV, VII   |          fortes decet, qui possunt humanis uel consiliis uel uiribus
14       IV, XV    |          ac sic felicioribus rebus humanis omnia regna parua essent
15       IV, XXI   |            potuerunt omnibus bonis humanis minutatim singillatimque
16        V, VII   |          astralibus fatis inserere humanis mentibus atque firmare,
17        V, IX    |        absurda et perniciosa rebus humanis, non uult esse praescientiam
18        V, X     |           homo, non debet tribuere humanis uel angelicis uel cuiusquam
19        V, XIX   |           nihil est felicius rebus humanis, quam si Deo miserante habeant
20       VI, III   |          diuinasque diuisit, rebus humanis uiginti quinque, diuinis
21       VI, IV    |        propterea se prius de rebus humanis, de diuinis autem postea
22       VI, IV    | confitentis ideo se prius de rebus humanis scripsisse, postea de diuinis,
23       VI, IV    |       praeponenda est utique rebus humanis; si de aliqua, cur non etiam
24       VI, IV    |        praeponatur uniuersis rebus humanis, saltem digna est uel Romanis.
25       VI, IV    |             scribendi ordine rebus humanis praeponenda esset; ut autem
26       VI, IV    |             quae scripsit de rebus humanis, secutus est historiam rerum
27       VI, V     |          prius scripserit de rebus humanis, posterius de diuinis, quoniam
28       VI, VI    |           quam sint res diuinae ab humanis nugis atque mendaciis dirimendae;
29       VI, VII   |        fecerunt, ita eos delectari humanis uoluptatibus credidisse. ~
30       VI, VIII  |    inmundissimi spiritus fallendis humanis mentibus inrepsisse? ~
31      VII, XVI   |           Mineruam etiam, quia eam humanis artibus praeposuerunt nec
32      VII, XIX   |        significat, inquit, manibus humanis obrui coeptas serendo fruges,
33      VII, XXX   |          mutationibus praebet; qui humanis ingeniis, quae creauit,
34      VII, XXXIII|            uerum Deum conuersionem humanis animis inuidentes. Ex quorum
35     VIII, X     |            ita surdus est in rebus humanis, ut nesciat philosophos
36     VIII, XIV   |         delectantur, quando quidem humanis capiuntur affectibus, a
37     VIII, XIV   |          per sanam doctrinam, quae humanis rebus inluxit, omnes uel
38     VIII, XXI   |           possint et quid in rebus humanis agatur addiscere et ubi
39     VIII, XXI   |       delectationem: quid in rebus humanis per internuntios daemones
40     VIII, XXVII |          nec diuinis honoribus nec humanis criminibus colimus, sicut
41       IX, X     |   intellexisse laudatur. Is cum de humanis animis ageret: "Pater, inquit,
42       IX, XVI   |        uideantur. An forte uocibus humanis contaminarentur, qui acie
43        X, I     |    doctissimorum, et cognationibus humanis atque adfinitatibus et quibusque
44        X, IV    |         quae honoribus deferrentur humanis, siue humilitate nimia siue
45        X, XVII  |           responsa eius et quaedam humanis sensibus darentur signa
46        X, XXXII |           Porphyrius erat in rebus humanis, quando ista liberandae
47       XI, XXXIV |      exordia duarum etiam in rebus humanis ciuitatum, de quibus deinceps
48      XII, XXIV  |        haec ipsa, quae nouerunt de humanis conceptibus atque partubus,
49     XIII, XIX   |            et non solum ab, animis humanis remouisse corpora bestiarum,
50      XIV, XXVI  |    commemorantur, sensibus occunit humanis nisi experientia libidinis
51      XVI, XXXII |         uictimis Deus delectaretur humanis; quamuis diuino intonante
52     XVII, IX    |           peccata, quae opus esset humanis correptionibus seruata misericordia
53    XVIII, XXXI  |         Coniecturis quippe utuntur humanis, non ab eis aliquid certum
54      XIX, I     |         publicae regendisque rebus humanis occupatissimi fuerunt, aut
55      XIX, II    |           altero in gerendis rebus humanis negotioso, tertio ex utroque
56      XIX, XVII  |            conciliandos esse rebus humanis atque ad eorum diuersa quodam
57       XX, I     |          quibus qui nolunt credere humanis ratiunculis falsis atque
58       XX, II    | affligantur infantes; utilis rebus humanis inmatura morte rapiatur,
59       XX, XXIX  |          igneo raptus est de rebus humanis, quod euidentissime sancta
60      XXI, VI    |             Dei creatura utentibus humanis artibus fiunt, ut ea qui
61      XXI, VIII  |   propterea se non credere quae de humanis semper arsuris nec umquam
62      XXI, XII   |           iniusta sensibus uidetur humanis, quia in hac infirmitate
63      XXI, XIII  |   emendationi adhiberi putant, uel humanis inflictas legibus uel diuinis,
64     XXII, XXIV  |         semina, inditam corporibus humanis et quodam modo intextam
65     XXII, XXIV  |       morientium atque in carnibus humanis satis inhumane abdita cuncta