Liber, Caput

 1      III, IV    |              et uir doctissimus eorum Varro falsa haec esse, quamuis
 2      III, IX    |         ciuitati consociare potuerit, Varro prodit, quod, si Domino
 3      III, XII   |            fontanos fluuiales, et, ut Varro dicit, certos atque incertos,
 4       IV, I     |              uir doctissimus apud eos Varro et grauissimae auctoritatis,
 5       IV, IX    |               Iouis omnia plena. Hunc Varro credit etiam ab his coli,
 6       IV, XXII  |            quod pro ingenti beneficio Varro iactat praestare se ciuibus
 7       IV, XXVII |             in libris rerum diuinarum Varro ipse non dubitat. Praeclara
 8       IV, XXXI  |                       XXXI] Quid ipse Varro, quem dolemus in rebus diuinis
 9       VI, II    |            Vir doctissimus undecumque Varro, qui tam multa legit, ut
10       VI, IV    |    adtestatione confirmant. Iste ipse Varro propterea se prius de rebus
11       VI, VI    |                           VI] O Marce Varro, cum sis homo omnium acutissimus
12       VI, VII   |            risum quaesisse uideretur. Varro dixit! non cum inrideret
13       VI, VIII  |              uel, sicut idem opinatur Varro, quod pertineat Saturnus
14       VI, IX    |            celebrabantur insania; ubi Varro ipse confitetur a Bacchantibus
15       VI, IX    |             aeterna. ~Denique et ipse Varro commemorare et enumerare
16       VI, X     |               urbanam theologian quam Varro theatricam atque fabulosam.
17       VI, X     |          terrentur." ~Hanc libertatem Varro non habuit; tantum modo
18      VII, I     |       selectos atque praecipuos, quos Varro uolumine complexus est ultimo,
19      VII, II    |               Hos certe deos selectos Varro unius libri contextione
20      VII, III   |     nuncupatos. Vnde dicit etiam ipse Varro, quod diis quibusdam patribus
21      VII, V     |              eas interpretationes sic Varro commendat, ut dicat antiquos
22      VII, VI    |                   VI] Dicit ergo idem Varro adhuc de naturali theologia
23      VII, IX    |           Valerii Sorani exponit idem Varro in eo libro, quem seorsum
24      VII, XVII  |       insiliunt et resiliunt, ut ipse Varro de omnibus dubitare quam
25      VII, XXII  |              et non redit. Quaeso te, Varro, uel uos, qui tam doctorum
26      VII, XXIII |              subduntur. Et certe idem Varro in eodem de diis selectis
27      VII, XXIV  |      aliquando et piguit. Nam et ipse Varro quasi de ipsa turba uerecundatus
28      VII, XXV   |             Merito hinc auersatus est Varro noster, neque hoc dicere
29      VII, XXVI  |             uiuerent exigebant, nihil Varro dicere uoluit nec uspiam
30      VII, XXVIII|            doctissimus et acutissimus Varro uelut subtili disputatione
31      VII, XXX   |         acutissimus atque doctissimus Varro, siue quae aliunde accepit,
32      VII, XXXIII|      dignitate uirtutum. Quorum sacra Varro dum quasi ad naturales rationes
33      VII, XXXV  |               genus diuinationis idem Varro a Persis dicit allatum,
34      VII, XXXV  |              incendit. Quid mihi ergo Varro illorum sacrorum alias nescio
35     VIII, V     |               laudantur), et ea, quae Varro ex his sacris quasi ad caelum
36     VIII, V     |           Vesta et alii plurimi, quos Varro conatur ad mundi partes
37     VIII, XXVI  |             delati sint. Omitto, quod Varro dicit omnes ab eis mortuos
38    XVIII, II    |         undecumque doctissimus Marcus Varro scribens de gente populi
39    XVIII, III   |          sacrificare Sicyonios solere Varro refert. Regnantibus porro
40    XVIII, V     |              sit, facillimam rationem Varro reddidit. quia enim arca,
41    XVIII, V     |          fieret: hoc significare idem Varro existimat, ut homines eos
42    XVIII, VIII  |           historiae non conuenit. Nam Varro inde exorsus est librum,
43    XVIII, IX    |           Aqhna= dicitur, hanc causam Varro indicat. Cum apparuisset
44    XVIII, X     |                    X] Et tamen Marcus Varro non uult fabulosis aduersus
45    XVIII, X     |       cantantur atque saltantur. Haec Varro non credit, ne deorum naturae
46    XVIII, X     |            potuit. His temporibus, ut Varro scribit, regnante Atheniensibus
47    XVIII, XIII  |            ubi secundum librum Marcus Varro de populi Romani gente finiuit,
48    XVIII, XVII  |                             XVII] Hoc Varro ut astruat, commemorat alia
49    XVIII, XXIII |    uaticinatam ferunt. Sibyllas autem Varro prodit plures fuisse, non
50      XIX, I     |         distributione sectarum Marcus Varro in libro de philosophia
51      XIX, II    |                Proinde quoniam Marcus Varro has quattuor adhibens differentias,
52      XIX, II    |              naturae, quae primigenia Varro uocat. Haec quippe quattuor
53      XIX, II    |            illis autem quattuor rebus Varro tres tollit, uoluptatem
54      XIX, II    |              his tribus quo modo unam Varro eligat, quantum breuiter
55      XIX, III   |           docuisse Academicos ueteres Varro adserit, auctore Antiocho,
56      XIX, IV    |              Academici, quorum sectam Varro defendit, tolerabilius quidem
57      XIX, XVIII |              quam de Academicis nouis Varro adhibuit, quibus incerta
58      XIX, XIX   |            compellit. Vnde illam quam Varro adhibuit ex Cynicis differentiam,
59      XIX, XXII  |            posui. Ipse est Deus, quem Varro doctissimus Romanorum Iouem
60      XXI, VI    |               se historici, sicut ait Varro, quasi data opera et quasi
61      XXI, VIII  |       mathematici nobiles." Hoc certe Varro tantus auctor portentum
62      XXI, VIII  | commemorauimus. Quod uero de Lucifero Varro scripsit, non est illic
63     XXII, XXVIII|       Mirabilius autem quiddam Marcus Varro ponit in libris, quos conscripsit
64     XXII, XXVIII|               in coniunctionem." Iste Varro quidem siue illi genethliaci