Liber, Caput

 1        I, XXIV  |        Romani meliorem, quem neque felicitas corruperit, nam in tanta
 2       II, XX    |        publicus inimicus, cui haec felicitas displicet; quisquis eam
 3       II, XXIX  |       spiritus, quibus aeterna tua felicitas poena est. Non tam luno
 4       II, XXIX  |       dignitas saanctitas, ubi pax felicitas, ubi uita aeternitas. Multo
 5      III, XVIII |        salus terrena et temporalis felicitas ciuitatis perire non posset.
 6      III, XX    |           atque transeuntium rerum felicitas tuta sit, quid nobis defensores
 7       IV, III   |         ubi habitet uanitas et ubi felicitas. Quapropter si uerum Deus
 8       IV, XV    |      dilatare regnum malis uidetur felicitas, bonis necessitas. Sed quia
 9       IV, XV    |       incongrue dicitur etiam ista felicitas. Sed procul dubio felicitas
10       IV, XV    |        felicitas. Sed procul dubio felicitas maior est uicinum bonum
11       IV, XVIII |               XVIII] Quid, quod et Felicitas dea est? Aedem accepit,
12       IV, XVIII |           et colitur? An aliud est felicitas, aliud fortuna? Quia fortuna
13       IV, XVIII |       fortuna potest esse et mala; felicitas autem si mala fuerit, felicitas
14       IV, XVIII |    felicitas autem si mala fuerit, felicitas non erit. Certe omnes deos
15       IV, XVIII |            est bona? Ipsa est ergo Felicitas: cur adhibentur diuersa
16       IV, XVIII |          Est causa, inquiunt, quia felicitas illa est, quam boni habent
17       IV, XVIII |          merita, quibus dea possit Felicitas inuitari. ~
18       IV, XIX   |        enim Fortuna loquax et muta Felicitas, ut quid aliud, nisi ut
19       IV, XXI   |            tamen ubi est uirtus et felicitas, quid aliud quaeritur? quid
20       IV, XXI   | complectitur uirtus, omnia optanda felicitas. Si Iuppiter, ut haec daret,
21       IV, XXI   |            cum hoc posset conferre felicitas? Ingeniosum quippe nasci
22       IV, XXI   |      potuit a nondum nato coli dea Felicitas, ut hoc ei conciliata donaret,
23       IV, XXI   |           Lucinam, cum, si adesset Felicitas, non solum bene parerent,
24       IV, XXI   |        facilique compendio una dea Felicitas cuncta conferre, nec solum
25       IV, XXI   |           Felicitate tractamus: si felicitas uirtutis est praemium, non
26       IV, XXI   |            etiam uirtutem consequi felicitas magna est? ~
27       IV, XXIII |           sacra eorum uera sunt et Felicitas dea est, cur non ipsa una
28       IV, XXIII |            quo modo ibi esset uera felicitas, ubi uera non erat pietas?
29       IV, XXIII |          forte iuste est indignata Felicitas, quod et tam sero et non
30       IV, XXIII |        deos, quos selectos uocant, Felicitas constituta est? Templum
31       IV, XXIII |        quae etiam Ioui regnum nisi Felicitas dedit? si tamen cum regnaret
32       IV, XXIII |          felix fuit. Et potior est felicitas regno. Nemo enim dubitat
33       IV, XXIII |         uerticem collis Capitolini Felicitas potius obtineret. Non enim
34       IV, XXIII |            derelicta coleretur una Felicitas, uni supplicaretur, unius
35       IV, XXIII |    existimat pertinere? Proinde si felicitas habet in potestate cum quo
36       IV, XXIII |        legisse meminerit. Si autem felicitas dea non est, quoniam, quod
37       IV, XXIV  |      uictoriam. Ita, inquiunt, cum Felicitas dea dicitur, non ipsa quae
38       IV, XXIV  |       numen illud adtenditur a quo felicitas datur. ~
39       IV, XXV   |          nomen eius, a quo daretur felicitas, ignorabant, ideo ipsius
40       IV, XXV   |       sufficit ad accipiendum ipsa felicitas. Cui autem sufficit (non
41       IV, XXV   |           uel aliam, a qua daretur felicitas, nomine ipsius felicitatis
42       IV, XXXIII|        quibus Dei donis esset uera felicitas. ~
43        V, XVI   |     moritur; ibi est uera et plena felicitas, non dea, sed donum Dei;
44        V, XVIII |            ubi aeterna est et uera felicitas, si usque ad sui sanguinis
45        V, XXVI  |          operum merces est aeterna felicitas, cuius dator est Deus solis
46       VI, XII   | consecrandi homines essent, si dea felicitas esset? Quia uero non dea,
47       VI, XII   |       uitam, ubi uera est et plena felicitas, pia caritate diligimus?
48       VI, XII   |         dicimus, ubi est sine fine felicitas. Nam si anima in poenis
49      VII, III   |    ignobilitas accidisset. Si ergo Felicitas ideo fortasse inter selectos
50      VII, XIV   |            Si ergo pacem perpetuam Felicitas daret, Mars quid ageret
51     VIII, IX    |            et ueritas doctrinae et felicitas uitae, siue Platonici accommodatius
52     VIII, XVI   |         Melior est enim temporalis felicitas quam misera aeternitas.
53        X, XXX   |          infelicitatis causa summa felicitas et stultitiae causa perfectio
54       XI, XIII  |            enim erat eorum aeterna felicitas cuius certi essent, quae
55      XII, XXI   |         ueraciter promittitur uera felicitas, cuius erit semper retinenda
56      XII, XXI   |            numquam desinat aeterna felicitas. Si autem in natura inmortali
57      XVI, XL    |          ipsius Ioseph praedicetur felicitas, quia potuit uidere pronepotes,
58     XVII, XII   |            eum terrena carnalisque felicitas, qualis paucis annis regis
59      XIX, XXVII |         quanta uiuendi regnandique felicitas. Et hoc illic in omnibus
60       XX, I     |      nonnisi bonorum uera et plena felicitas et omnium nonnisi malorum
61     XXII, XXII  |            et alterius desideranda felicitas. Iam uero de ipso corpore
62     XXII, XXX   |              XXX] Quanta erit illa felicitas, ubi nullum erit malum,
63     XXII, XXX   |           certa, secura sempiterna felicitas, proficient laudibus Dei.