Liber, Caput

 1        I, X      |       reuertar in terram. Dominus dedit, Dominus abstulit, sicut
 2      III, XVII   |  pestilentia tam ingentem stragem dedit, qua et ille Furius Camillus
 3       IV, XX     |       abruptam terram praecipitem dedit; quae adfuit Decio patri
 4       IV, XXIII  |        Ioui regnum nisi Felicitas dedit? si tamen cum regnaret felix
 5        V, VII    |        quibus solis in terra Deus dedit liberas uoluntates? His
 6        V, IX     |      Stoicorum partes defendendas dedit, maluit ferre sententiam
 7        V, XI     |  intellectualem cum solis angelis dedit; a quo est omnis modus omnis
 8        V, XI     |       seminum atque formarum; qui dedit et carni originem pulchritudinem
 9        V, XI     |         qui et animae inrationali dedit memoriam sensum adpetitum,
10        V, XVIII  |      hiatum terrae se praecipitem dedit, deorum suorum oraculis
11        V, XXI    |     quantum uoluit Romanis regnum dedit; qui dedit Assyriis, uel
12        V, XXI    |         Romanis regnum dedit; qui dedit Assyriis, uel etiam Persis,
13        V, XXI    |         regnauit. Qui ergo Persis dedit segetes sine cultu deae
14        V, XXI    |  praeposuerunt: ipse etiam regnum dedit sine cultu eorum, per quorum
15        V, XXII   |        nam quintus ei annus finem dedit. Sed bellum Punicum secundum
16       VI, III    |         ad sacra pertinentium uni dedit consecrationes, alteri sacra
17       VI, VII    | meretricem Larentinam deo Herculi dedit. At illa cum dormisset in
18      VII, XXX    |       eique uim congruam et motum dedit; qui ipsis etiam inferis
19     VIII, II     |        rerum causas aeri infinito dedit, nec deos negauit aut tacuit;
20     VIII, XXIV   |     hominibus deos, non tamen eis dedit, quod Platonicus Apuleius (
21      XII, II     |           ex nihilo creauit, esse dedit, sed non summe esse, sicut
22      XII, II     |          sicut est ipse; et aliis dedit esse amplius, aliis minus,
23     XIII, XX     |           integritate securitatem dedit, resurrectionem corporum,
24     XIII, XXIV   |      flatu significans discipulis dedit; et locis omnibus diuinorum
25      XIV, XI     |        animamque de nihilo factam dedit corpori, cum factus est
26      XIV, XI     |          dedisti mecum, ipsa mihi dedit, et manducaui. Quid ergo
27      XIV, XIV    |         dedo sti mecum, haec mihi dedit a ligno, et edi. Nusquam
28       XV, II     |    consuetudo naturam, illum uero dedit promissio significans gratiam;
29       XV, III    |       ipsa non se posse cernebat, dedit eam fetandam uiro, de quo
30       XV, XXIII  |       Dominus, nec uiam scientiae dedit illis; sed interierunt,
31      XVI, XXXIV  |        Abram in terra Chanaan, et dedit eam Abram uiro suo ipsi
32      XVI, XXXIV  |         postea dicente scriptura: Dedit autem Abraham omnem censum
33      XVI, XXXIV  |        filiis concubinarum suarum dedit Abraham dationes et dimisit
34      XVI, XXXVIII|        terrae incolatus tui, quam dedit Deus Abraham. Hic iam intellegimus
35      XVI, XXXVIII|           ipsa susciperet, marito dedit; quod etiam maior soror
36     XVII, IV     |   diuturna successione regnarent, dedit figuram, re gesta significans
37    XVIII, XV     |         altis ~Composuit legesque dedit Latiumque uocari ~Maluit,
38      XIX, I      |         differat, quam Deus nobis dedit, et res ipsa, hoc est uera
39      XIX, IV     |        orantes qui et ipsam fidem dedit, qua nos ab illo adiuuandos
40      XIX, XIII   |         totum aufert quod naturae dedit, sed aliquid adimit, aliquid
41      XIX, XIII   |  instituit mortale genus humanum, dedit hominibus quaedam bona huic
42      XIX, XXIII  |          aliis animabus fataliter dedit, quibus fata non adnuerunt
43      XIX, XXIII  |           accipere, his fataliter dedit iste errore implicari. Ipse
44      XIX, XXIII  |        prius quaero, si fataliter dedit Christus Christianis erroris
45      XIX, XXIII  |        intonans in lege sua, quam dedit Hebraeo populo suo, et ualde
46      XIX, XXIII  |       perhibet testimonium, legem dedit Hebraeo populo suo, Hebraeo
47       XX, V      |       quemquam, sed iudicium omne dedit Filio, ut omnes honorificent
48       XX, VI     |          uitam in semet ipso, sic dedit et Filio habere uitam in
49       XX, VI     |          atque ait: Et potestatem dedit ei iudicium facere, quia
50       XX, XXIII  |        uetustus dierum, et regnum dedit sanctis Altissimi; et tempus
51       XX, XXX    |       quemquam, sed omne iudicium dedit Filio, qui manifestabitur
52      XXI, IV     |          nisi Deus creator omnium dedit carni pauonis mortui ne
53      XXI, IV     |   contractioris fuit. Quis paleae dedit uel tam frigidam uim, ut
54      XXI, VII    |          quae non igni, sed aquae dedit salem soluere, torrere autem
55      XXI, XI     |     recipit, quamuis non hoc quod dedit. Iudicio enim fecit, iudicio
56     XXII, I      |   spiritus, quibus intellegentiam dedit et suae contemplationis
57     XXII, I      |      ipsius praemium permansionis dedit; qui fecit hominem etiam
58     XXII, XVIII  |         adimpleret omnia. Et ipse dedit quosdam quidem apostolos,
59     XXII, XVIII  |          ait de Christo: Et ipsum dedit caput super omnia ecclesiae,
60     XXII, XXIV   |      itaque animae humanae mentem dedit, ubi ratio et intellegentia
61     XXII, XXIV   | praedestinauit ad uitam, qui haec dedit etiam eis quos praedestinauit
62     XXII, XXIX   |          accipientem munera, quae dedit ei Naeman Syrus, quem propheta
63     XXII, XXX    |           erit ipse, qui uirtutem dedit eique se ipsum, quo melius