Liber, Caput

 1        I, IX    |      probatus et cognitus, quanta uirtute pietatis gratis Deum diligat. ~
 2        I, XV    |      cruciatibus corporibus animi uirtute beatum esse potuisse, uirtus
 3       II, XXIX  |           in quibusdam, de quorum uirtute perfecta et pro fide uera
 4      III, X     |         tegere. Post ubi pericula uirtute propulerant, sociis atque
 5      III, XIII  |       tamen Romulus de suorum iam uirtute desperans Iouem orauit ut
 6      III, XXI   |        carensque patria, quam sua uirtute saluam et liberam reddidit,
 7       IV, XX    |         putantur. Sed in illa una uirtute et fides est et pudicitia,
 8        V, XII   |       publica non habuit quemquam uirtute magnum, sed sua memoria
 9        V, XII   |         fuisse illos duos ingenti uirtute, diuersis moribus. In laudibus
10        V, XII   |           fiebat in uotis uirorum uirtute magnorum, ut excitaret in
11        V, XII   |         memoria duo Romani essent uirtute magni, Caesar et Cato, longe
12        V, XII   |    imperium uera uia, id est ipsa uirtute, nitentium etiam a Catone
13        V, XIV   |            sed inlatas ferendo et uirtute uera, quoniam uera pietate,
14        V, XX    |         finem boni humani in ipsa uirtute constituunt, ad ingerendum
15        V, XXII  |         temporibus multum in omni uirtute laudatis bellum Samniticum
16        V, XXII  |       colerentur, iam Romana illa uirtute, quae adiuuante Marte et
17      VII, III   |         eos uidemus non praecipua uirtute, non rationabili felicitate,
18       IX, III   |         saltem inbutam munitamque uirtute passionibus animi inrationabilibus
19       IX, III   |  fluctuant, nec in ueritate atque uirtute, qua turbulentis et prauis
20        X, III   |          in tota anima et in tota uirtute praecipimur; ad hoc bonum
21        X, III   |   inmortalis potestas quantalibet uirtute praedita si nos diligit
22        X, XVI   |         populo Dei facta legimus, uirtute ac magnitudine conferenda
23        X, XXI   |  Africanus est cognominatus, quod uirtute Africam uicerit, quam si
24        X, XXII  |           hac uita non fit nostra uirtute, sed diuina miseratione
25        X, XXVII |          quicumque a philosophiae uirtute remoti sunt, quae ardua
26        X, XXVII |           multum proficientium in uirtute iustitiae possunt propter
27        X, XXVIII|    elaborasti, posse continentiae uirtute purgari. Aliquando etiam
28        X, XXVIII|           et infirmum tamquam sua uirtute sapientes fortesque contemnunt.
29     XIII, XXIII |         in infirmitate, surget in uirtute; seminatur corpus animale,
30      XIV, XXI   |  Multiplicabis me in anima mea in uirtute, ut id, quod in genesi sequitur:
31      XIV, XXI   |          maxime dominatur, cum in uirtute multiplicatur; carnales
32      XIV, XXII  |   cupiditate quae regitur, aut de uirtute contemplatiua quae excellit
33     XVII, IV    |       annos iusti, quoniam non in uirtute potens est uir. Dominus
34     XVII, IV    |           infirmi praecincti sunt uirtute; pleni panibus minorati
35     XVII, IV    |  Babyloniam pertinentibus, de sua uirtute praesumentibus, in se, non
36     XVII, IV    |           infirmi praecincti sunt uirtute. Infirmatus est arcus, id
37     XVII, IV    |         mandata, et praecinguntur uirtute, quorum interna uox est:
38     XVII, IV    |          spiritus non est, amissa uirtute infirmata est. ~Dominus
39     XVII, IV    |      illud efficitur: Quia non in uirtute potens est uir. Dominus
40     XVII, IV    |      uiribus nostris, quia non in uirtute potens est uir. Dominus
41    XVIII, XII   |     produnt suis litteris, cum ea uirtute, qua multa subegerat, morbum
42    XVIII, XIII  |          appellatae sunt, non tam uirtute nobiles quam furore. Aliqui
43    XVIII, XXX   |          et pascet gregem suum in uirtute Domini, et in honore nominis
44    XVIII, XXXI  |       legem tuam; disperge eos in uirtute tua. Demonstrauit ergo Deus
45    XVIII, XXXI  |        cur credere dubitant eadem uirtute diuina per totum mundum
46      XIX, I     |        esset, in animi tantummodo uirtute consisteret; potest alius
47      XIX, III   |           ergo uita hominis, quae uirtute et aliis animi et corporis
48      XIX, III   |       qualiscumque uita sine ulla uirtute potest esse; uirtus uero
49      XIX, III   |          esse possit et ipsa sine uirtute; bona sunt tamen, et secundum
50      XIX, IV    |         siue in uoluptate siue in uirtute siue in utraque, siue in
51      XIX, IV    |            siue in quiete siue in uirtute siue in utraque, siue in
52      XIX, IV    |           simul et quiete siue in uirtute siue in utrisque, siue in
53      XIX, IV    |         in primis naturae siue in uirtute siue in utrisque, hic beati
54      XIX, IV    |      superbiore, tanto mendaciore uirtute. ~
55       XX, XIX   |      operationem satanae, in omni uirtute et signis et prodigiis mendacii
56       XX, XIX   |       operationem satanae in omni uirtute et signis et prodigiis mendacii
57       XX, XIX   |          Antichristum in omni sua uirtute mirabiliter quidem, sed
58      XXI, VI    |       mirabilia mirabili uincente uirtute et operandi iubendi sinendique
59     XXII, XXIII |        sciamus tamen, quantalibet uirtute proeliandi uitiis repugnemus
60     XXII, XXIV  | laudabiliter dimicet, pacatissima uirtute perfectus! Rerum ibi omnium