Liber, Caput

 1        I, IX   |        dicitur: Ille quidem in suo peccato morietur, sanguinem autem
 2        I, XVI  |         corpore fecerit, quod sine peccato proprio non ualeat euitari,
 3        I, XVIII|       oppressa et alieno conpressa peccato; quanto minus antequam hoc
 4        I, XXV  |         animum adliciat consentire peccato. Proinde, inquiunt, non
 5        X, V    |            fructum uentris mei pro peccato animae meae? Si adnuntiatum
 6        X, VI   |            nostra arma iniquitatis peccato, sed arma iustitiae Deo,
 7        X, XXII |     hominem adsumpsit egitque sine peccato, ut in ipso sacerdote ac
 8        X, XXIV |            hominis et suscipi sine peccato potuit et haberi, et morte
 9        X, XXIV |          quam tamen pro nobis sine peccato ipse persoluit, peccando
10        X, XXIV |            mortuus est, et non pro peccato. Hunc ille Platonicus non
11        X, XXVII|          quippe totum hominem sine peccato ille suscepit, ut totum,
12       XI, XV   | intellegitur fuisse aliquando sine peccato. Nam expressius ei paulo
13       XI, XX   |        placuit, quia utrumque sine peccato est. Vbi autem dixit Deus:
14       XI, XXII |    uoluntate mutari in deterius et peccato corrumpi potuit atque ita
15     XIII, III  |          quam uidemus in paruulis, peccato uel poena ille redactus
16     XIII, III  |        factus est, id est obnoxios peccato mortique generaret. A quo
17     XIII, VI   |     inpetrat, ut nihil retribuatur peccato. ~
18     XIII, XVI  |            sed quale factum est ex peccato consequente uindicta, animam
19     XIII, XXIII|         proderetur ex illo uenisse peccato, quod in uno commune factum
20     XIII, XXIV |         est inmortalis, quae licet peccato mortua perhibeatur carens
21     XIII, XXIV |         quae, sicut angelorum, nec peccato possit auferri; natura quidem
22     XIII, XXIV |        membrorum inoboedientium ex peccato inoboedientiae in illis
23      XIV, IX   |           si&lg sine crimine; sine peccato autem qui se uiuere existimat,
24      XIV, X    |   habebimus omni purgato finitoque peccato, non inmerito quaeritur.
25      XIV, XI   |          non fuit. Neque enim homo peccato suo diuinum potuit perturbare
26      XIV, XIII |           Manifesto ergo apertoque peccato, ubi factum est quod Deus
27      XIV, XX   |       magno in deterius est mutata peccato; a cuius nexu nullus eruitur,
28      XIV, XXIII|           libido non fuisset, quae peccato inoboedientiae retributa
29      XIV, XXVI |   potuerunt <quoniam praeoccupante peccato exilium de paradiso ante
30       XV, I    |          primorum hominum eorumque peccato atque supplicio multi multa
31       XV, II   |           ciues terrenae ciuitatis peccato uitiata natura, caelestis
32       XV, II   |            ciuitatis ciues parit a peccato naturam liberans gratia;
33       XV, III  |         quod natura generis humani peccato uitiata ac per hoc iure
34       XV, VI   |            percepta homo sine ullo peccato in aeterna pace regnabit. ~
35       XV, VII  |           enim dominabitur quisque peccato, si id sibi non defendendo
36       XV, VII  |            uestra arma iniquitatis peccato, ad mentem domita et uicta
37       XV, VII  |        membra tua iniquitatis arma peccato. Ad te enim conuersio eius,
38       XV, VII  |         Quod dictum est ad Cain de peccato uel de uitiosa carnis concupiscentia,
39       XV, XXII |            amatur ab auaris, nullo peccato auri, sed hominis. Ita se
40       XV, XXV  |       iudicium quo inrogatur poena peccato. Cogitatio uero eius et
41      XVI, XXVII| praeuaricatae sunt rei, qui aliquo peccato tenentur obstricti? Quam
42     XVII, III  |            regem Dauid argueret de peccato graui et ei, quae consecuta
43     XVII, VII  |        Israel. Et rursus pro eodem peccato, cum id confiteretur. Saul
44    XVIII, XXIII|   profunditate uiuus, hoc est sine peccato, esse potuerit. ~Haec autem
45    XVIII, XXIX |            plaga. Si dederitis pro peccato animam uestram, uidebitis
46      XIX, XI   |          ait: Nunc uero liberati a peccato, serui autem facti Deo,
47      XIX, XIII |           laetitia deserti boni in peccato testis est uoluntatis malae,
48      XIX, XV   |         iustum geritur bellum, pro peccato e contrario dimicatur; et
49      XIX, XVI  |             uerum etiam cohibere a peccato uel punire peccatum, ut
50       XX, XXVI |           in iustitia; non ergo in peccato ac per hoc non pro peccato.
51       XX, XXVI |         peccato ac per hoc non pro peccato. Vnde intellegi potest in
52       XX, XXVI |         Christus, sine ullo omnino peccato. Proinde quia post iudicium,
53      XXI, XV   |         intellegamus hanc uitam de peccato illo nimis nefario, quod
54      XXI, XVIII|          suis, quando et ipsi sine peccato non erant, tunc non orent
55      XXI, XXII |         eis ueniam petunt, qui eos peccato qualicumque laeserunt, ex
56      XXI, XXVII|         non ipsi fraternitati, sed peccato eius infensus est (alioquin
57     XXII, I    |           ipsa fecisset; quo etiam peccato suo teste conuincitur bonam
58     XXII, XXIII|       exhibeantur iniquitatis arma peccato, ne oculus sequatur concupiscentiam,
59     XXII, XXIV |      diximus bona etiam in naturam peccato uitiatam supplicioque damnatam
60     XXII, XXIV |            ergo propagatio quamuis peccato non fuerit ablata, non tamen