Liber, Caput

 1      III, X    |            id primum fuit) diuersi pars ingenium, alii corpus exercebant;
 2       IV, XI   |           partes; sed suam quaeque pars habet uitam a ceteris separatam,
 3       IV, XII  |      omnino remanere, quod non sit pars Dei. Quod si ita est, quis
 4       IV, XII  |            omni animante occidendo pars Dei trucidetur? Nolo omnia
 5        V, II   |         alterum nascitur, ut eadem pars horoscopi maneat, paria
 6        V, XIX  | existimentur (unde ait Vergilius: ~Pars mihi pacis erit dextram
 7       VI, IV   |          uniuersae naturae hominum pars aliqua deorum? Quod si multum
 8       VI, IV   |           si multum est, ut aliqua pars diuina praeponatur uniuersis
 9       VI, VII  |            et respuenda iudicatur, pars huius est, quae colenda
10       VI, VII  |      obseruanda censetur; non sane pars incongrua, sicut ostendere
11       VI, IX   |   contineat commenticios deos, una pars eius sit in litteris sacerdotum,
12       VI, XI   |          ritus sui nouerunt; maior pars populi facit, quod cur faciat
13       VI, XII  |        neque de ciuili, cuius illa pars esse conuincitur eiusque
14      VII, XXIII|        arant, non cum adorant? Sed pars animae mundi, inquiunt,
15      VII, XXIII|           credantur. Sed hoc dico: pars animi mundani, quae per
16      VII, XXIII|         non terrae fecunditas, sed pars inferior perhibetur? Quod
17      VII, XXIII|         quam partem terrae permeet pars mundani animi, ut deum faciat
18     VIII, IV   |  contemplatione uersetur, unde una pars eius actiua, altera contemplatiua
19     VIII, VII  |            doctrinam, ubi uersatur pars altera, quae ab eis logica,
20     VIII, VIII |                  VIII] Reliqua est pars moralis, quam Graeco uocabulo
21       IX, VI   |          igitur mens eorum, id est pars animi superior, qua rationales
22       IX, VI   |     huiusmodi ceteris. Quae igitur pars in eis libera est composque
23        X, VII  |          de te, ciuitas Dei; cuius pars in nobis peregrinatur, pars
24        X, VII  |        pars in nobis peregrinatur, pars in illis opitulatur. De
25        X, XXV  |             inquit, cordis mei, et pars mea Deus in saecula; quod
26       XI, IX   |           huius ciuitatis et magna pars est et eo beatior, quod
27       XI, X    |       alibi minor; neque enim ulla pars est incorruptior quam altera;
28       XI, X    |         quam in parte; et cum alia pars est in eo amplior, alia
29       XI, X    |          eius tota est, quia omnis pars incorruptibilis corporis
30       XI, XXV  |      potius inuenerunt), cuius una pars appellaretur physica, altera
31       XI, XXX  |          nouenario numero quattuor pars aliqua eius est, ideo dici
32       XI, XXX  |            quaternarius est aliqua pars eius; sed quota sit dici
33       XI, XXX  |           autem potest; nam decima pars eius est. Habet et quintam,
34      XII, IX   |       uiuumque templum eius. Cuius pars, quae coniungenda inmortalibus
35     XIII, XXIV |           quod non totus homo, sed pars melior hominis anima est;
36     XIII, XXIV |       corpus, sed inferior hominis pars est; sed cum est utrumque
37      XIV, II   |        defuisse. Sicut enim a toto pars accipitur, ubi Mariae Magdalenae
38       XV, II   |           noui, accipere debeamus. Pars enim quaedam terrenae ciuitatis
39       XV, VII  |            Cum enim commota fuerit pars ipsa carnalis, quam peccatum
40       XV, XIV  |        habere non poterant. Aut si pars tricensima tridui tunc appellabatur
41     XVII, XXI  |  uindicantis impletam. Qua cognita pars utraque inter se pacata
42     XVII, XXIII|            legimus. Vtraque igitur pars, sicut iubebat diuina prouidentia
43     XVII, XXIII|      terras Assyriorum; prius illa pars, quae uocabatur Israel in
44    XVIII, II   |            plerumque diuiditur, et pars partem, quae praeualet,
45      XIX, II   |      adhibitum est: rursus dimidia pars remanet, id est uiginti
46      XIX, III  |       utrumque sit homo, cuius sit pars una siue anima siue corpus,
47      XIX, III  |          siue dexter siue sinister pars est bigarum, unum uero eorum,
48      XIX, XVI  |         sui generis finem et omnis pars ad uniuersi, cuius pars
49      XIX, XVI  |            pars ad uniuersi, cuius pars est, integritatem refertur,
50      XIX, XVII |         autem caelestis uel potius pars eius, quae in hac mortalitate
51       XX, VII  | appellauerit eo loquendi modo, quo pars significatur a toto; aut
52       XX, XIII |          annos omnes suos, quaeque pars habeat diuersis ac propriis
53       XX, XXIV |          cuius idem caeli superior pars est et tutior, non peribit?
54       XX, XXIV |          satis clarum est, et quae pars mundi a toto significata,
55       XX, XXIV |          esse credatur, sic a toto pars accipiatur in eo, quod dictum
56       XX, XXIV |    apostolica illa epistula a toto pars accipitur, quod diluuio
57       XX, XXIV |          sola eius cum suis caelis pars ima perierit. Sed quia hoc,
58      XXI, IV   |        ipsa India, quae remota est pars orbis a nobis, desierimus
59     XXII, XIX  |          non esset necesse ut illa pars limi, quae in ansa fuerat,