Liber, Caput

 1     VIII, VIII  |            adipiscentes nihil, quo beati simus, ulterius requiramus.
 2     VIII, VIII  |            finali quodam bono, quo beati essent, quo cuncta quae
 3     VIII, X     |       gratiam, qua illi cohaerendo beati simus. Haec itaque causa
 4     VIII, XVII  |        illa perfectione sapientiae beati, quae nobis ab hac mortalitate
 5     VIII, XVII  |         solum aeterni, uerum etiam beati sunt. Easdem quippe animas
 6       IX, XIII  |          magna malitia. ~Si igitur beati recte dicuntur eudaemones,
 7       IX, XIII  |       aeternique sunt, profecto et beati sunt. Aeterna autem beatitudo
 8       IX, XIII  |           si et inmortales sunt et beati, recte medii constituantur
 9       IX, XIV   |         miseris? Profecto enim, si beati sunt, inuident nemini (nam
10       IX, XV    |       possunt, quia ipsi quoque et beati et inmortales sunt; possunt
11       IX, XV    |         cuius participatione simus beati, hoc est Verbo Dei non facto,
12       IX, XV    |            etiam nos inmortales et beati simus; sed ad illam Trinitatem,
13       IX, XV    |           et angeli participatione beati sunt. Ideo quando in forma
14       IX, XVI   |      contaminati ac per hoc neutri beati? Nisi forte quis dicat more
15       IX, XXII  |         solum aeterni, uerum etiam beati sunt. Bonum autem, quo beati
16       IX, XXII  |       beati sunt. Bonum autem, quo beati sunt, Deus illis est, a
17       IX, XXIII | appellentur dii inmortales illi et beati, qui in caelis sunt, non
18       IX, XXIII |            et cuius participatione beati sunt, adiuuante ipso in
19        X, I     |          Deus donat, inmortales ac beati in caelestibus sedibus dominationibus,
20        X, I     |       habitationibus inmortales et beati, si nos non amant nec beatos
21        X, I     |         ipsi sunt; an aliunde ipsi beati, aliunde nos? ~
22        X, III   |          miseris, ut inmortales ac beati esse possimus, unum Deum
23        X, III   |       perueniendo quiescamus, ideo beati, quia illo fine perfecti.
24        X, III   |          ei uult esse subditos, ut beati simus, cui et ipsa subdita
25        X, VI    |          finem boni, quo ueraciter beati esse possimus. Vnde et ipsa
26        X, VI    |            liberemur ac per hoc ut beati simus (quod non fit nisi
27        X, VII   |           constituti inmortales et beati, qui creatoris sui participatione
28        X, VII   |   sacrificari uelint inmortales ac beati, qui hoc nobis uolunt esse
29        X, XV    |           perfruuntur inmortaliter beati; et quod faciendum modis
30        X, XVI   |       cuius et ipsi contemplatione beati sunt et nos futuros esse
31        X, XVI   |       cuius et ipsi contemplatione beati sunt, et ad eum nos peruenire,
32        X, XXV   |       considerat, omnes inmortales beati, qui nobis non inuident (
33        X, XXV   |         enim si inuiderent, essent beati), sed potius nos diligunt,
34        X, XXV   |      diligunt, ut et nos cum ipsis beati simus, plus nobis fauent,
35        X, XXVI  |             cui et ipsi adhaerendo beati sunt, procul dubio neque
36        X, XXIX  |      naturaliter indidit nobis, ut beati inmortalesque esse cupiamus,
37        X, XXIX  |        beatorum: quid est quod, ut beati simus, omne corpus fugiendum
38        X, XXX   |       nescituri et falsum credendo beati futuri? Quod si absurdissimum
39        X, XXXII |          in carne ipse Mediator et beati eius apostoli iam testamenti
40       XI, XI    |            propterea uere pleneque beati sunt, quoniam nequaquam
41       XI, XI    |     aeternitate mansissent pariter beati, quia pariter certi. Neque
42       XI, XI    |          comparatione, quod angeli beati sunt summa quadam sua beatitudine,
43       XI, XXV   |           doctorem, ipsum etiam ut beati simus suauitatis intimae
44      XII, I     |          cum quaeritur, quare illi beati sint, recte respondetur:
45      XII, XXI   |      memoria non habebimus et ideo beati erimus, cur hic per eorum
46      XII, XXI   |          uerius semper miseri quam beati aliquando esse possimus. ~
47      XIV, X     |           habebant, quo modo erant beati in illo memorabili beatitudinis
48     XVII, XX    |           sit, de quibus ipse ait: Beati quorum remissae sunt iniquitates
49      XIX, I     |             ac tenendum bonum, quo beati fierent, utique nil ualebat.
50      XIX, IV    |      uirtute siue in utrisque, hic beati esse et a se ipsis beatificari
51      XIX, IV    |            ergo spe salui, ita spe beati facti sumus, et sicut salutem,
52      XIX, X     |           Hic autem dicimur quidem beati, quando pacem habemus, quantulacumque
53       XX, VI    |            non pertinent, nisi qui beati erunt in aeternum; ad secundam
54       XX, IX    |            libro et alibi legitur: Beati mortui, qui in Domino moriuntur.
55       XX, XXI   |       nobis promissum euangelicum: Beati mundicordes, quoniam ipsi
56       XX, XXVIII|         mali nec saltem falso sint beati, sed apertissime miserrimi
57     XXII, XXVI  |            et dicat eorum deos, ut beati sint, sua corpora fugituros,
58     XXII, XXIX  |            ait Deus ille magister: Beati mundicordes, quoniam ipsi
59     XXII, XXX   |       cantico, ubi lego uel audio: Beati, qui habitant in domo tua,