Liber, Caput

 1        I, XXII  |        bene testis ei esse potuit Plato ipse, quem legerat, qui
 2       II, VII   |       fecerit, quam quid docuerit Plato uel censuerit Cato. Hinc
 3       II, XIV   |     poetarum. Semideus autem ille Plato et talium deorum libidini
 4       IV, XVIII |           existimare debemus. Hoc Plato dicit, hoc alii philosophi,
 5      VII, XXVIII|         aliud exempla rerum, quas Plato appellat ideas; caelum Iouem,
 6      VII, XXVIII|         in re omitto dicere, quod Plato illas ideas tantam uim habere
 7     VIII, IV    |        omnino ceteros obscuraret, Plato. Qui cum esset Atheniensis
 8     VIII, IV    |      uiribus, institisse. Proinde Plato utrumque iungendo philosophiam
 9     VIII, IV    |          de his singulis partibus Plato senserit, id est, ubi finem
10     VIII, V     |                        V] Si ergo Plato Dei huius imitatorem cognitorem
11     VIII, VIII  |       autem uerum ac summum bonum Plato dicit Deum, unde uult esse
12     VIII, IX    |        ista senserint, sicut idem Plato et qui eum bene intellexerunt;
13     VIII, XI    |           illa peregrinatione sua Plato nec Hieremiam uidere potuit
14     VIII, XI    |      super aquam; in Timaeo autem Plato, quem librum de mundi constitutione
15     VIII, XI    |        uideri potest. Deinde quod Plato dicit amatorem Dei esse
16     VIII, XI    |          non sint, uehementer hoc Plato tenuit et diligentissime
17     VIII, XII   |    philosophi nobilissimi, quibus Plato sectandus placuit, noluerint
18     VIII, XII   |          ceteri eius modi et ipse Plato diis plurimis esse sacra
19     VIII, XIII  |           enim de ludis scaenicis Plato senserit, notum est, cum
20     VIII, XIII  |       Quid est ergo quod semideus Plato non semideis, sed deis,
21     VIII, XIV   |       sunt, quonam modo ausus est Plato, etiamsi non diis, quos
22     VIII, XIV   |     inmunditiam detestari? Nam si Plato haec honestissime arguit
23     VIII, XIV   |         contraria inter se sentit Plato modo daemones honorando,
24     VIII, XV    |      ipsas aquas terris praeponat Plato: ut intellegamus non eundem
25     VIII, XXI   |    daemones nuntiauerunt, et quod Plato philosophica grauitate de
26       IX, XXIII |          eorum auctor et magister Plato: dicant quod uolunt; non
27        X, XXXI  |         deos a Deo factos scribit Plato, apertissime dicat eos esse
28       XI, XXI   |        bonum esse, non discit. Et Plato quidem plus ausus est dicere,
29       XI, XXI   |  crearetur a Deo bono. Hanc etiam Plato causam condendi mundi iustissimam
30       XI, XXV   |   trinitate cogitauerint, quamuis Plato primus istam distributionem
31      XII, XIII  |        esse coepisse, sicut etiam Plato apertissime confitetur,
32      XII, XIV   |        gratia, sicut isto saeculo Plato philosophus in urbe Atheniensi
33      XII, XIV   |         sed tamen.certis, et idem Plato et eadem ciuitas et eadem
34      XII, XIX   |          non pertinere, apud quos Plato Deum magna auctoritate commendat
35      XII, XXVII |                   XXVII] Ita sane Plato minores et a summo Deo factos
36      XII, XXVII |          corpora redire mortalia, Plato quidem etiam bestiarum,
37      XII, XXVII |    supplicia: quo modo dicit idem Plato aliter mundum fieri non
38      XII, XXVII |          Et si Deus, quod adsidue Plato commemorat, sicut mundi
39     XIII, XVI   |    deberemus. Sed cum apertissime Plato deos a summo Deo factos
40     XIII, XVI   |          lg conligati." Ecce deos Plato dicit et corporis animaeque
41     XIII, XVI   | perseuerent? ~Et hoc quidem utrum Plato uerum de sideribus dicat,
42     XIII, XVI   |          eorum auctor et magister Plato donum a deo summo diis ab
43     XIII, XVII  |          summo loquente, promisit Plato, tamquam uiolentia disputationis
44     XIII, XVII  |          cuius uoluntatem, ut ait Plato, nulla uis uincit? Quid
45     XIII, XVII  |      posse Deum facere confitetur Plato? Cur ergo non possit, ut
46     XIII, XVII  |        inclusam. Hanc enim animam Plato ab intimo terrae medio,
47     XIII, XVIII |        omnipotentissima uoluntate Plato dicit nec orta interire
48     XIII, XVIII |        hominem faciendum commisit Plato, potuerunt, sicut dicit,
49     XIII, XIX   |     hominibus agi arbitratur idem Plato, si tamen hanc uitam pie
50     XXII, XII   |    humanae aut alternantes, sicut Plato, ueras infelicitates falsasque
51     XXII, XXVI  |           istorum omnium magister Plato et dicat eorum deos, ut
52     XXII, XXVI  |           enim eum locutum narrat Plato: "Quoniam estis orti, inquit,
53     XXII, XXVII |          Singuli quaedam dixerunt Plato atque Porphyrius, quae si
54     XXII, XXVII |       essent fortasse Christiani. Plato dixit sine corporibus animas
55     XXII, XXVII |         per hoc, quod uerum uidit Plato, si dedisset Porphyrio,
56     XXII, XXVII |       Redibunt ad corpora"; dicat Plato cum Porphyrio: "Non redibunt
57     XXII, XXVIII|          quod fuerunt. Quapropter Plato et Porphyrius, uel potius
58     XXII, XXVIII|      corpora redituras, sicut ait Plato, nec tamen ad mala ulla