Liber, Caput

 1       II, V     |        matrem suam tam optime de re publica uellet mereri, ut ei diuini
 2       II, IX    |      testatur in libris, quos de re publica scripsit, ubi Scipio disputans
 3       II, IX    |             homines inprobos, in re publica seditiosos, Cleonem, Cleophontem,
 4       II, IX    |           ex Ciceronis quarto de re publica libro ad uerbum excerpenda
 5       II, XI    |             quod in eo quoque de re publica libro commemoratur, et Aeschines
 6       II, XII   |         Romani, sicut in illa de re publica disputatione Scipio gloriatur,
 7       II, XIII  |           honores deferret illa res publica? Quos enim coli minime deceret
 8       II, XVIII |         regibus esset translata res publica, post paruum interuallum
 9       II, XVIII |       fuisse praedicatur Romana res publica, quid iam de consequenti
10       II, XIX   |                XIX] Ecce Romana res publica nquod non ego primus dico,
11       II, XIX   |          ornaret sua felicitate res publica, et uitae aeternae culmen
12       II, XIX   |   augustissima curia caelestique re publica, ubi Dei uoluntas lex est,
13       II, XX    |       quisqu e quod libet. Abundent publica scorta uel propter omnes,
14       II, XXI   |       Carthaginem extinxerat, de re publica disputantem, quand o pr
15       II, XXI   |            atque optimum omni in re publica uinculum incolumitatis,
16       II, XXI   |        nihil esse, quod adhuc de re publica dictum putaret, quo possent
17       II, XXI   |          definitus. Quando ergo res publica Romana talis erat, qualem
18       II, XXI   |     rationem, quam disputatio de re publica inter magnos eius tum principes
19       II, XXI   |             suis libris fecit de re publica disputare, adhuc tamen ante
20       II, XXI   |          atque amitteretur illa res publica, quam Cicero longe, antequam
21       II, XXI   |      Ciceronis, quibus quid sit res publica et quid sit populus loquente
22       II, XXI   |             pro suo modo quodam res publica fuit, et melius ab antiquioribus
23       II, XXI   |      iustitia non est nisi in ea re publica, cuius conditor rectorque
24       II, XXIII |             potest. Illa igitur res publica malis moribus cum periret,
25       II, XXV   |          cultore populo pro illa re publica, ne periret; immo eosdem
26      III, XV    |         laudans eum in libris de re publica Scipionisque sermone: "Tantum
27      III, XVI   |       acciderunt, quando in illa re publica "aequo et modesto iure agitatum
28      III, XVI   |            auspicata est Romana res publica. ~
29      III, XVII  |         Quam misera fuerit illa res publica, tam longa aetate per toto
30      III, XIX   |             libertis, pro Romana re publica pugnaturis arma defuerunt.
31      III, XXI   |       aggeribus oppressa Romana res publica, ut prosperitate ac securitate
32      III, XXVIII|       uictor intrauit, qui in uilla publica non iam bello, sed ipsa
33      III, XXX   |           amariora, quibus illa res publica nec adflicta, sed omnino
34       IV, XVI   |          his omnibus diis et deabus publica sacra facere susceperunt,
35        V, XII   |            dicens quod diu illa res publica non habuit quemquam uirtute
36        V, XII   |            corrupta est, rursus res publica magnitudine sui imperatorum
37        V, XIII  |            eisdem libris quod de re publica scripsit, ubi loquitur de
38        V, XV    |          pro re communi, hoc est re publica, et pro eius aerario contempserunt,
39       VI, III   |        alteri sacra priuata, ultimo publica. Hanc uelut pompam obsequiorum
40     VIII, XXI   | philosophica grauitate de optima re publica haec omnia cen uit remouenda
41        X, XXXII |             quodam modo sacrata res publica in prophetationem et praenuntiationem
42      XIV, XXIII |        Nonne Cicero in libris de re publica, cum de imperiorum differentia
43      XIX, XXI   |       utitur Scipio in libris de re publica, numquam rem publicam fuisse
44      XIX, XXI   |             numquam fuit Romana res publica, quia numquam fuit res populi,
45      XIX, XXI   |             est. Ac per hoc, si res publica res est populi et populus
46      XIX, XXI   |    fortissime in eisdem ipsis de re publica libris aduersus iniustitiam
47      XIX, XXI   |        ciuitas, cuius est magna res publica, non eam posse prouinciis
48      XIX, XXI   |          cuius res dicitur esse res publica . Nam de utilitate quid
49      XIX, XXI   |             esse populum, cuius res publica esse dicatur, in quo iustitia
50      XIX, XXI   |             atque sanctis in sua re publica seruisse Romanos: numquid
51      XIX, XXIII |             definitio. Ergo nec res publica est, quia res populi non
52      XIX, XXIV  |           eius sine dubitatione res publica. Quid autem primis temporibus
53      XIX, XXIV  |           isto populo et de ista re publica dixi, hoc de Atheniensium
54     XXII, IV    |         dicere quod in tertio de re publica libro a Cicerone commemoratum
55     XXII, XXVIII|          sic tangit in libris de re publica Tullius, ut eum lusisse