Liber, Caput

 1        I, X     |         quam illa bona, quae sine ullo utili fructu dominos sui
 2        I, XXVIII|        eumque inuocantes deserere ullo modo potuerit, quantumque
 3       II, V     |       clamaret, ut sua mater sine ullo sensu mortua iaceret, quam
 4       II, V     |          uerbis offenderetur. Nec ullo modo crederet uerecundiam
 5       II, XXIX  |          te, sed in Deo uero sine ullo errore lauderis. Tunc enim
 6      III, XVI   |         ideo non amisit quod sine ullo detrimento posset amittere,
 7       IV, XVIII |           quae dicitur bona, sine ullo examine meritorum fortuito
 8       IV, XVIII |          ergo bona est, quae sine ullo iudicio uenit et ad bonos
 9       VI, XII   |      igitur aeternam, id est sine ullo fine felicem, solus ille
10      VII, IX    |          sunt, non effecta; neque ullo modo fieri potest, ut uel
11      VII, XXIX  |   referuntur ad mundum, quam sine ullo scrupulo sacrilegae opinionis
12     VIII, XIII  |          arbitrantur aliterque de ullo deorum sentiri nefas habent.
13       IX, IV    |           qua utique sapiens est, ullo errore obnubilant aut labe
14       XI, IV    |           si mundum aeternum sine ullo initio et ideo nec a Deo
15       XI, XIII  |         dubitatione cunctetur nec ullo errore fallatur. Hanc habere
16       XI, XXI   |          arte faciendum; non quod ullo modo Dei scientia uarietur,
17       XI, XXV   |           bono alio quo frueremur ullo indigeret; nunc uero quia
18       XI, XXVI  |      sicut illa, quae foris sunt, ullo sensu corporis tangimus,
19       XI, XXVIII|         uel quid huius modi, sine ullo quidem sensu atque uita,
20      XII, V     |         nihilo facta esset, neque ullo modo esse posset, si ab
21      XII, XX    |      liberatorum beatitudine sine ullo recursu miseriarum certissima
22      XII, XXI   |          itidem atque itidem sine ullo fine priorum et posteriorum
23      XII, XXI   |           deinceps rediturae. Nec ullo modo explicabunt, quo modo
24      XII, XXII  |      beatam inmortalitatem absque ullo termino consecutus; si autem
25      XII, XXVI  |      mundum ipsum et angelos sine ullo mundo et sine ullis angelis
26     XIII, XI    |          nec inuenitur, quia sine ullo spatio est, per quod transitur
27     XIII, XI    |          est, quando est, quae in ullo et in qua ullus esse non
28     XIII, XIX   |         ipse purgatas animas sine ullo ad miserias pristinas reditu
29     XIII, XX    | requiescit in spe, quaslibet sine ullo iam sensu contumelias accepisse
30     XIII, XXII  |  resurrectione futura sunt, neque ullo ligno indigebunt, quo fiat
31      XIV, XXIII |         membris agenda sunt, sine ullo renisu, tanta facilitate,
32      XIV, XXIII |      cogitandis adtingerent, sine ullo timore obscenitatis liber
33      XIV, XXIV  |      Nonnulli ab imo sine paedore ullo ita numerosos pro arbitrio
34      XIV, XXIV  |         igne ureretur admotu sine ullo doloris sensu nisi postmodum
35       XV, I     |     principe rege saeculorum sine ullo temporis fine regnabunt. ~
36       XV, VI    |  inmortalitate percepta homo sine ullo peccato in aeterna pace
37       XV, XII   |                   XII] Neque enim ullo modo audiendi sunt, qui
38       XV, XIV   |        putata mendositas; nec ego ullo modo putandam existimo:
39       XV, XV    |     inmunis fuerit a conubio sine ullo proposito continentiae uel
40       XV, XXVII |     domibus esse consuerunt, sine ullo numero definito esse potuisse;
41      XIX, I     |       homines sine magistro, sine ullo doctrinae adminiculo, sine
42      XIX, III   |  contrario malorum finibus negant ullo modo esse dubitandum et
43      XIX, XII   |            iamque exanime ac sine ullo sensu a pace tamen naturali
44      XIX, XIII  |          sic est quaedam pax sine ullo bello, bellum uero esse
45       XX, XIX   |       Domini, ne quos uos seducat ullo modo; quoniam nisi uenerit
46       XX, XXVI  |     pecoribus inmaculatae ac sine ullo prorsus uitio iubebantur
47       XX, XXVI  |       inuentus est Christus, sine ullo omnino peccato. Proinde
48       XX, XXVI  |          modo inmaculatae ac sine ullo uitio sint futurae, erunt
49      XXI, I     |      cruciatibus quam sine dolore ullo in aeterna beatitudine permanere;
50      XXI, X     |           quidem sic arsuros sine ullo suo corpore spiritus, sicut
51      XXI, XVI   |           est infantia, quae sine ullo renisu subiacet carni, et
52     XXII, IV    |   tantummodo essemus, id est sine ullo corpore spiritus, et in
53     XXII, XXII  |        miseriamque communem, quis ullo sermone digerit? quis ulla
54     XXII, XXVIII|        recepturas, in quibus sine ullo malo in aeternum feliciter