Liber, Caput

 1       II, XVII |      exilium sponte discederet et decem milia aeris absens etiam
 2       II, XXVII|           ciuitatis, et ludos per decem dies factos, neque rem ullam
 3      III, XVII |    accepit. Vbi erant, quando per decem continuos annos male pugnando
 4      III, XXXI |         iuniorum, quae ibi erant, decem milia remansisse confirmant.
 5        V, XVIII|          notatione censoria, quod decem pondo argenti in uasis habere
 6        V, XXII | calamitate rei publicae per annos decem et octo Romanas uires extenuauit
 7      VII, VII  |           dedicatos praeter illos decem, quibus usque ad Decembrem
 8        X, VIII |         plaga deficientibus magis decem plagae per Moysen magna
 9        X, XXXII|           possunt. ~Quapropter in decem istis libris, etsi minus
10        X, XXXII|           suos praeferunt. Quorum decem librorum quinque superiores
11       XI, I    |        sanctae ciuitatis inimicis decem superioribus libris, quantum
12       XI, XXIII|          duae; immo non duae, sed decem uel centum similiter aequaliterque
13       XI, XXX  |         simul ductae non complent decem; sunt enim octo. Duodenarii
14       XV, VI   |     terror, quando iubetur seruus decem milium talentorum reddere
15       XV, XII  |  breuitatis, ut unus annus noster decem illos habuisse credatur.
16       XV, XII  |      debet intellegere nonaginta; decem quippe illi anni unus est
17       XV, XII  |           anni unus est noster et decem nostri centum illi fuerunt.
18       XV, XII  |           qualem nunc habemus, in decem partes illi diuidebant et
19       XV, XII  |           Enos, quem genuit Seth, decem et nouem agebat annos, quando
20       XV, XII  |  referuntur; quia nemo, inquiunt, decem annorum homo potest gignere
21       XV, XII  |          quinquaginta duos, alium decem amplius, alios ducentorum
22       XV, XII  |       tunc annum uocatum, ut illi decem sint unus noster et decem
23       XV, XII  |         decem sint unus noster et decem nostri centum illorum. Hoc
24       XV, XIII |        ideo in illis centum annis decem nostros insinuandos putaret
25       XV, XIII |    propter pubertatis maturitatem decem et septem uolebat intellegi,
26       XV, XIV  |           non tam breues, ut illi decem unus esset noster, sed tantae
27       XV, XIV  |        annus ille minimus, quales decem faciunt unum nostrum, triginta
28       XV, XX   |       Cain septem, per Seth autem decem; septimus est enim, ut iam
29      XVI, XIII |         scriptum: Et accepit puer decem camelos de camelis domini
30      XVI, XXII |       secum in proelium trecentis decem et octo uernaculis suis
31      XVI, XXXII|      tricensimo septimo uiri sui. Decem quippe annis eam praecedebat
32      XVI, XXXIV|      Aegyptiam ancillam suam post decem annos, quam habitauerat
33      XVI, XL   |       eius, et uixit annos centum decem, et uidit Ioseph Ephraem
34      XVI, XLIII|        eum Aegyptiis inlatae sunt decem memorabiles plagae, cum
35     XVII, XXI  |       diuisus est. Proinde tribus decem, quas accepit Hieroboam,
36     XVII, XXI  |        quod appellabantur proprie decem tribus habentes suum regem.
37     XVII, XXIII|      uocabatur Israel in tribubus decem; postea uero etiam Iudas,
38    XVIII, I    |     refellissem, quod uoluminibus decem prioribus feci. De hac uero
39    XVIII, VII  |         est Ioseph annorum centum decem. Post cuius mortem populus
40    XVIII, XXII |   promissionis annos septingentos decem et octo. Ex quibus uiginti
41    XVIII, XXIV |        sapientes. Per idem tempus decem tribus, quae in diuisione
42    XVIII, XXXI |   ascendit in caelum et post dies decem misit promissum Spiritum
43    XVIII, XXXI |        quot iam passa est, id est decem, ut undecima eademque nouissima
44    XVIII, XXXI |         enim Aegyptiorum, quoniam decem fuerunt, antequam exire
45    XVIII, XXXI |     Iuliano, quem non numerant in decem? An ipse non est ecclesiam
46    XVIII, XXXI |          ascendit in caelum; post decem dies, id est quinquagensimo
47       XX, VII  |         quadratum solidum reddit. Decem quippe deciens ducta fiunt
48       XX, XXIII|               et de cornibus eius decem, quae erant in capite eius,
49       XX, XXIII|   conculcabit eam et concidet. Et decem cornua eius decem reges
50       XX, XXIII|    concidet. Et decem cornua eius decem reges surgent; et post eos
51       XX, XXIII|      Vereri me sane fateor, ne in decem regibus, quos tamquam decem
52       XX, XXIII|       decem regibus, quos tamquam decem homines uidetur inuenturus
53      XXI, XXVII|            ut opulentissimus homo decem nummulis diurnis in elemosynas
54      XXI, XXVII|   debitori dominus eius relaxauit decem milia talentorum, quae postea