Liber, Caput

 1        I, VIII  |      tormento non est idem uirtus et uitium. Nam sicut sub uno igne
 2      III, XIV   |            belli atque cognati, quod uitium Sallustius magnum transeunter
 3        V, XII   |        hominum exercebat, quod tamen uitium propius uirtutem erat. Nam
 4        V, XII   |               Vnde corruptis moribus uitium e contrario posuit, publice
 5        V, XIII  |          uidet, qui et amorem laudis uitium esse cognoscit, quod necpoetam
 6        V, XIV   |          ueritatis. Tam enim est hoc uitium inimicum piae fidei, si
 7       VI, Pr    |           perniciem utique eius, cui uitium tam inmane dominatur. Nam
 8        X, IX    |           negat; ut uideas eum inter uitium sacrilegae curiositatis
 9        X, XXIX  |          forte corrigi pudet? Et hoc uitium non nisi superborum est.
10       XI, XVII  |             Quia sine dubio, ubi est uitium malitiae, natura non uitiata
11       XI, XVII  |            naturae. Non itaque esset uitium recedere a Deo, nisi naturae,
12       XI, XVII  |               nisi naturae, cuius id uitium est, potius competeret esse
13      XII, I     |          profecto non illi adhaerere uitium est. Omne autem uitium naturae
14      XII, I     |     adhaerere uitium est. Omne autem uitium naturae nocet ac per hoc
15      XII, I     |         Cuius enim recte uituperatur uitium, procul dubio natura laudatur.
16      XII, I     |          laudabilis. Sicut ergo, cum uitium oculorum dicitur caecitas,
17      XII, I     |      oculorum pertinet uisus; et cum uitium aurium dicitur surditas,
18      XII, I     |       demonstratur auditus: ita, cum uitium creaturae angelicae dicitur,
19      XII, I     |          adhaerent Deo, quoniam omne uitium naturae nocet, satis manifestatur
20      XII, III   |             incorruptibilis. Idcirco uitium, quo resistunt Deo qui eius
21      XII, III   |           contraria non est Deo, sed uitium quia malum est, contrarium
22      XII, III   |            quidquid boni naturae per uitium detrahi siue minui consueuit?
23      XII, III   |             non nocet ac per hoc nec uitium est. Nam esse uitium et
24      XII, III   |             nec uitium est. Nam esse uitium et non nocere non potest.
25      XII, III   |       colligitur, quamuis non possit uitium nocere incommutabili bono,
26      XII, III   |         etiam isto modo dici potest, uitium esse nec in summo posse
27      XII, III   |          poenas luit. Nam etiam quod uitium consuetudine nimioue progressu
28      XII, IV    |              et in eis hoc nobis per uitium tolli displicet, quod in
29      XII, VI    |           qui non summe sunt; et hoc uitium quid aliud quam superbia
30      XII, VI    |            et prima inopia primumque uitium eius naturae, quae ita creata
31      XII, VI    |            bona, mutabili tamen, cui uitium hoc posset nocere. Si enim
32      XII, VI    |          enim non nocuit, non utique uitium fuit, ac per hoc nec mala
33      XII, VIII  |           minus est. Neque enim auri uitium est auaritia, sed hominis
34      XII, VIII  |         debuit anteponi; nec luxuria uitium est pulchrorum suauiumque
35      XII, VIII  |             coaptamur; nec iactantia uitium est laudis humanae, sed
36      XII, VIII  |           conscientiae; nec superbia uitium est dantis potestatem uel
37      XII, XXVIII|               Neque commodius contra uitium discordiae uel cauendum
38      XIV, VI    |           Deum uiuit, ut nec propter uitium oderit hominem nec amet
39      XIV, VI    |              oderit hominem nec amet uitium propter hominem, sed oderit
40      XIV, VI    |          propter hominem, sed oderit uitium, amet hominem. Sanato enim
41      XIV, XI    |             sed contra naturam, quia uitium est, tamen eius naturae
42      XIV, XI    |          eius naturae est, cuius est uitium, quod nisi in natura non
43      XIV, XIII  | contrariumque huic uirtuti elationis uitium in eius aduersario, qui
44       XV, VI    |              et ideo non natura, sed uitium; propter quod dicitur proficientibus
45      XIX, IV    |       trahant? Neque enim nullum est uitium, cum, sicut dicit apostolus,
46      XIX, IV    |    concupiscat, nec sit in nobis hoc uitium, contra quod spiritus concupiscat?
47      XIX, XII   |          modo potest. Nullius quippe uitium ita contra naturam est,
48     XXII, I     |             nam sicut caecitas oculi uitium est et idem ipsum indicat
49     XXII, I     |            non enim alia causa esset uitium eius carere lumine -: ita
50     XXII, XVII  |            seruabitur. Non est autem uitium sexus femineus, sed natura,
51     XXII, XXIV  |         quodam modo intextam peccati uitium potuit auferre, quo nobis
52     XXII, XXIV  |         hominis nullum omnino habens uitium, nec sub quo iaceat, nec