Liber, Caput

 1      VII, II     |           Liber, qui marem effuso semine liberat; ibi Libera, quam
 2      VII, II     |     feminae, ut etiam ipsa emisso semine liberetur. Omnes hi ex illis
 3      VII, XVIII  |           nec umquam generatur ex semine. Sed cum conantur uanissimas
 4      VII, XXIV   |         fecerunt, significat, qui semine indigeant, terram sequi
 5      VII, XXIV   |     seruiunt, ut significent, qui semine indigeant, terram sequi
 6      VII, XXIV   |          eos ipsa potius seruitus semine faciat indigere? Vtrum enim
 7        X, VIII   |        praedixit Abrahae, quod in semine eius omnes gentes benedictionem
 8        X, XXXII  |      diuinum accepit oraculum: In semine tuo benedicentur omnes gentes.
 9        X, XXXII  |        Vnde tanto post ex Abrahae semine carne suscepta de se ipso
10      XIV, XXVII  |      minus praescius quod ab eius semine adiuto sua gratia idem ipse
11       XV, II     |          Isaac. Vterque quidem de semine Abrahae; sed illum genuit
12       XV, VIII   |         Abraham ac deinde ex eius semine ad populum Dei, in quo distincto
13       XV, VIII   |        Abrahae, et alias natas ex semine ipsius Abrahae non per Sarram
14       XV, XX     |         in illis, quae ueniunt de semine Seth, intendebat peruenire
15       XV, XXIV   |      diluuio mortuus est, quos de semine Seth propagatos sancta scriptura
16      XVI, II     |     Christo? Sem quippe, de cuius semine in carne natus est Christus,
17      XVI, X      |     remaneret, quae descendunt de semine Sem per Arphaxat et tendunt
18      XVI, XVI    |         carnali, sed de spiritali semine, per quod pater est non
19      XVI, XVIII  |           hanc. Nihil hic de illo semine dictum est, in quo pater
20      XVI, XVIII  |  Israeliticae gentis; ab hoc enim semine terra illa possessa est. ~
21      XVI, XXVI   |      filio alieno, qui non est de semine tuo, circumcisione circumcidetur
22      XVI, XXXII  | aduersariorum, et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae,
23      XVI, XXXII  |           de uocatione gentium in semine Abrahae post holocaustum,
24      XVI, XXXIV  |        promissionis deputantur in semine, de quo dictum est: In Isaac
25      XVI, XXXVI  |          hanc, et benedicentur in semine toto omnes gentes terrae,
26      XVI, XXXVI  |          Benedicentur, inquit, in semine tuo omnes gentes terrae,
27      XVI, XXXVIII|    segregatum semen Iacob ab alio semine Isaac, quod factum est per
28      XVI, XXXVIII|         omnes tribus terrae et in semine tuo. Et ecce ego sum tecum,
29      XVI, XLI    |         carnem Christi in Abrahae semine requiramus, remotis concubinarum
30      XVI, XLI    |      filiis occurrit Isaac; si in semine Isaac, remoto Esau, qui
31      XVI, XLI    |          qui est et Israel; si in semine ipsius Israel, remotis ceteris
32      XVI, XLII   |            nec Iudaei uenerint de semine Esau, sed Idumaei; nec Christianae
33      XVI, XLII   | Israelitarum orbemque terrarum in semine Abrahae, illum secundum
34     XVII, II     |         carnali, sed de spiritali semine, per quod pater est non
35     XVII, III    |           completumque legitur in semine Abrahae secundum carnem,
36     XVII, III    |         secundum carnem, etiam in semine Abrahae secundum fidem quid
37     XVII, V      |   remansit Iudaeis, quibus, ut de semine Aaron ordinaretur, in Dei
38     XVII, VIII   |         nostro, qui factus est ex semine Dauid secundum carnem, iam
39     XVII, IX     |     propter formam serui, quam de semine Dauid idem Mediator adsumpsit
40     XVII, XI     |         substantia illa Israel ex semine Dauid, Christus Iesus? De
41     XVII, XII    |       Benedictio quippe Domini in semine Dauid non ad aliquod tempus,
42    XVIII, II     |         gentem futuram et in eius semine omnium gentium benedictionem,
43    XVIII, III    |         terram Chanaan et in eius semine benedictionem cunctarum
44    XVIII, XVII   |        illorum mysteriorum ueluti semine dicit exortos. ~
45    XVIII, XXVII  |      apertissimae fierent in eius semine benedictionis omnium gentium,
46    XVIII, XXVIII |         sicut dicit apostolus, ex semine Dauid secundum carnem. Praenuntiauit
47      XIX, XXII   |     responsum accepit Abraham: In semine tuo benedicentur omnes gentes.
48      XIX, XXII   |           secundum carnem de illo semine exortus est, idem ipsi qui
49       XX, XXIII  |           cui tamen alio loco: In semine, inquit, tuo benedicentur
50       XX, XXX    |         Iacob et Israel, de cuius semine corpus accepit? quod. ita
51     XXII, III    |       promisit Abrahae dicens: In semine tuo benedicentur omnes gentes:
52     XXII, XIV    |        omnia iam sunt latenter in semine, cum etiam natis nonnulla