Liber, Caput

 1        I, X     |         esset, si non praecedente sapientia, certe consequente experientia
 2       IV, XX    |            Quare prudentia, quare sapientia nulla numinum loca meruerunt?
 3        V, XIX   |           diuina est loquente Dei sapientia: Per me reges regnant et
 4      VII, XII   |           non ab eis Pecunia, sed Sapientia uocaretur, cuius amor purgat
 5     VIII, I     |   sapientiae profitetur. Porro si sapientia Deus est, per quem facta
 6       IX, VI    | rationales sunt, in qua uirtus et sapientia, si ulla eis esset, passionibus
 7       IX, VIII  |            uolucri tempore, tarda sapientia, cita morte, querula uita
 8       IX, VIII  |          paucorum, ubi ait "tarda sapientia"? Quod si praetermisisset,
 9       IX, XXII  |     quodam modo cardinales in Dei sapientia contemplantur, sed quorundam
10       IX, XXII  |         Dei legibus, quae in eius sapientia uiuunt, mutationes temporum
11        X, XI    |      beatitudinem uia ex Aegyptia sapientia. Ceterum illos, quibus conuersatio
12        X, XXVIII|         mundi? Nam quoniam in Dei sapientia non cognouit mundus per
13       XI, IV    |         terram? Non; sed ibi fuit sapientia Dei, per quam facta sunt
14       XI, VII   |        ita dicam, quam cum in Dei sapientia cognoscitur, uelut in arte
15       XI, IX    |           est ipsa incommutabilis sapientia Dei, per quam facta sunt
16       XI, X     |           siue feruor neque anima sapientia est. Hinc est quod etiam
17       XI, X     |     participatione uel diuina uel sapientia uel beata sunt. Ceterum
18       XI, X     |        Neque enim multae, sed una sapientia est, in qua sunt infiniti
19       XI, XXI   |        secundum artem facti, quae sapientia Dei est? Deus autem usque
20       XI, XXII  |         nulla est), sed artificis sapientia metienda sunt; sicut in
21       XI, XXIX  |  creaturam melius ibi, hoc est in sapientia Dei, tamquam in arte, qua
22       XI, XXXII |        angelos, sed quia omnia in sapientia fecit, quod est Verbum eius
23       XI, XXXII |        opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: conuenientissime
24      XII, II    |          quod est sapere, uocatur sapientia, sic ab eo, quod est esse,
25      XII, XIX   |          scire cum fecerit? cuius sapientia simpliciter multiplex et
26      XII, XX    |          intellegantur saecula in sapientia Dei inconcussa stabilitate
27      XII, XXVI  |       terram ego impleo, et cuius sapientia est, quae adtingit a fine
28     XIII, XX    |           intellegibili, paradiso sapientia Dei, de qua scriptum est:
29     XIII, XXIV  |          prodii. Non quidem dixit sapientia ore Dei efflatam se fuisse,
30      XIV, XIX   |      mouerentur ad ea etiam, quae sapientia perpetrari uetat, ac per
31      XIV, XXVI  |      certum numerum ciuium in sua sapientia praedestinatum etiam ex
32      XIV, XXVIII|    dominante sibi.superbia in sua sapientia sese extollentes) stulti
33      XIV, XXVIII|           autem nulla est hominis sapientia nisi pietas, qua recte colitur
34       XV, III   |       operetur Deus, cuius opifex sapientia adtingit, sicut scriptum
35       XV, XXVII |          sicut scriptum est, omni sapientia Aegyptiorum, qui geometricam
36     XVII, IV    |  Salomonis hoc antea praefigurans Sapientia aedificauit sibi domum et
37     XVII, XX    |      offuerunt, quam profuit ipsa sapientia, etiam nunc et deinceps
38     XVII, XX    |        Alii uero duo, quorum unus sapientia, alter ecclesiasticus dicitur,
39     XVII, XX    |     Quorum in uno, qui appellatur sapientia Salomonis, passio Christi
40     XVII, XX    |     sapientiam Dei esse nouerunt: Sapientia aedificauit sibi domum et
41      XIX, IV    |        fortitudo, in quantacumque sapientia euidentissima testis est
42      XIX, XX    |      utitur, quoniam non est uera sapientia, quae intentionem suam in
43      XIX, XXIII |     corpus [ut] incedit, nosti; a sapientia autem abscisa semper errat.
44       XX, II    |           summa uirtus est, summa sapientia, summa iustitia, nulla infirmitas,
45       XX, XXIV  |       inuenitur? Porro si in illa sapientia, quae Porphyrio tam multum
46       XX, XXVI  |  prophetice dictum, quia ipsa est sapientia Dei, de qua Salomon ait:
47      XXI, VI    |       operandi iubendi sinendique sapientia, utens omnibus tam mirabiliter,
48      XXI, IX    |            ad hoc quoque sciendum sapientia sola sufficiat (nunc enim
49      XXI, XXIV  |            sicut dicit apostolus, sapientia a Deo et iustitia et sanctificatio
50     XXII, XVII  |      nulla erit, sed Dei laudetur sapientia atque clementia, qui et
51     XXII, XXIV  |        aliquo uel labore, ubi Dei sapientia de ipso suo fonte potabitur,