Liber, Caput

 1       II, VII   |           ubi inerat pictura haec, Iouem Quo pacto Danaae misisse
 2       II, VIII  |    consilio promulgatis? Adulterum Iouem si poetae fallaciter prodiderunt,
 3      III, XIII  |       suorum iam uirtute desperans Iouem orauit ut starent, atque
 4      III, XV    | manentesque uiderunt et regem suum Iouem in illo altissimo templo,
 5      III, XVII  |          est, quoniam regem omnium Iouem, qui iam diu in Capitolio
 6       IV, X     |             soror et coniux"? Quia Iouem, inquiunt, in aethere accipimus,
 7       IV, XI    |          simul, id est totum ipsum Iouem, potuisse offendi, si partes
 8       IV, XVII  |           sed in templis colebant. Iouem igitur de omnibus rogarent,
 9       IV, XXI   |            haberent, sicut Saturno Iouem, ita et patri Argentino
10       IV, XXIII |     constituit Romanis deos Ianum, Iouem, Martem, Picum, Faunum,
11       IV, XXIII |           quae illis regem fecerat Iouem. Aut si non cederent, non
12       IV, XXIII |   tribuebant, coluerunt magis quam Iouem, ad quem diurna fulmina
13       IV, XXV   |        quibus et ipsum eorum regem Iouem: quia nomen eius, a quo
14       IV, XXV   |            est ipse, quem nominant Iouem. Nam si eum datorem felicitatis
15       IV, XXV   |           inquirerent, neque ipsum Iouem cum tantis iniuriis colendum
16       IV, XXVI  |       ludis corruptorem pudicitiae Iouem quentantur, qui ludi cogentibus
17       IV, XXVI  |       ludis corruptorem pudicitiae Iouem turpissimi histriones cantabant
18       IV, XXVII |           Venere Troiam euertisse; Iouem ipsum conuerti in bouem
19       IV, XXVII |           Iam uero si aduersus eos Iouem interpelles, maxime ob eam
20       IV, XXVII |     actitantur: nonne etiamsi deum Iouem nuncupatis, a quo regitur
21       IV, XXIX  |       auspiciorum, remansit contra Iouem contumacia, non deorum,
22        V, VIII  |    apertissime declaratur, quoniam Iouem appellant, quem summum deum
23        V, XII   |       Argis. Quae quidem Vergilius Iouem inducens tamquam futura
24       VI, VII   |           deorum? Numquid barbatum Iouem, imberbem Mercurium poetae
25      VII, II    |      contextione commendat: Ianum, Iouem, Saturnum, Genium, Mercurium,
26      VII, IX    |                                IX] Iouem autem, qui etiam Iuppiter
27      VII, IX    |          inquit, sunt prima, penes Iouem summa. Merito ergo rex omnium
28      VII, IX    |            naturaliumque rerum, si Iouem populi appellant et tantis
29      VII, IX    |            igitur ita dicturi sunt Iouem animam mundi, ut Ianus sit
30      VII, IX    |            deus est Ianus, numquid Iouem, ut deus esse possit, aliquam
31      VII, IX    |         Iouis omnia plena. Ergo et Iouem, ut deus sit et maxime rex
32      VII, X     |         iustum putant, etiam ipsum Iouem tot deos esse dicant, quotquot
33      VII, XI    |          duos deos esse uoluerunt, Iouem atque Ianum, quam continere
34      VII, XI    |         Iunonem potuit decere quam Iouem, praesertim cum esset etiam
35      VII, XI    |      Iunonem nihil aliud esse quam Iouem, secundum illos Valerii
36      VII, XIII  |       Valerii Sorani sic se habet, Iouem esse mundum et eum omnia
37      VII, XIII  |          est igitur quem appellant Iouem. Nam si omnis genius deus
38      VII, XIII  |            mundi animum ac per hoc Iouem. ~
39      VII, XIV   |          Ruminus cognominatus est, Iouem descendere uoluisse, et
40      VII, XV    |            est et illa quam uocant Iouem, et tamen eis mundus est
41      VII, XV    |           rideat, cum regem omnium Iouem dicant, quod stella eius
42      VII, XV    |        uanitas fabulae, quae regem Iouem facit, non potuit usque
43      VII, XVI   |      refertur ad mundum, id est ad Iouem, qui propterea dictus est "
44      VII, XVI   |       partes eius; uniuersum sicut Iouem, partes eius, ut Genium,
45      VII, XVIII |         est causa quae pertinet ad Iouem, quam semen quod pertinet
46      VII, XIX   |     perhibent oblata gleba ablatum Iouem, ac non potius gleba semen
47      VII, XIX   |           filius. Caelum enim esse Iouem innumerabiliter et diligenter
48      VII, XXVIII|       Plato appellat ideas; caelum Iouem, terram Iunonem, ideas Mineruam
49       IX, I     |      nomine daemonum, ita ut ipsum Iouem, quem uolunt esse regem
50    XVIII, XIII  |         qui utique quanto deuotius Iouem colunt, tanto eos, qui haec
51      XIX, XXII  |        Varro doctissimus Romanorum Iouem putat, quamuis nesciens