Liber, Caput

 1        I, XIX   |           dicimus corpore oppresso nequaquam proposito castitatis ulla
 2        I, XXI   |            gladius utenti; et ideo nequaquam contra hoc praeceptum fecerunt,
 3        I, XXI   |       pietatis, quod uoluit filium nequaquam scelerate, sed oboedienter
 4        I, XXII  |       inmortalitatem animae uidit, nequaquam faciendum, quin etiam prohibendum
 5        I, XXVIII|             uident esse consequens nequaquam illum fuisse permissurum,
 6       II, V     |                                 V] Nequaquam istos, qui flagitiosissimae
 7       II, XIII  |           actores talium fabularum nequaquam honorauerunt more Graecorum,
 8       II, XIV   |          forte undique remouerent. Nequaquam igitur leges ad instituendos
 9       II, XVI   |           quidem regendae ciuitati nequaquam sufficerent, condidisse
10      III, XVIII |     potuisse patefecit. Haec istis nequaquam obicerentur a nobis, si
11      III, XXII  |      inquam, omitto, quamuis illud nequaquam tacuerim, quod Mithridates
12       IV, IX    |           consuetudine premeretur, nequaquam tamen dicere et scribere
13        V, IX    |      uoluntati, ipsasque naturales nequaquam ab illius uoluntate seiungimus,
14        V, X     |        uult; quod ei si accideret, nequaquam esset omnipotens. Vnde propterea
15        V, XIX   |            seruit hominum gloriae, nequaquam sanctorum exiguis initiis
16      VII, III   |   inueniamus a quibusdam diis, qui nequaquam seligendi putati sunt, multo
17      VII, XXV   |       docti Graeci atque sapientes nequaquam rationem tam sanctam praeclaramque
18      VII, XXXI  |        omnia condidit, inquiramus, nequaquam ualeamus actioni sufficere
19     VIII, XIV   |          daemone Socratis legeret, nequaquam illum hominem sanum fuisse
20     VIII, XV    |        quoniam spei piorum hominum nequaquam illorum desperatio comparanda
21     VIII, XVI   |      cultus, qui debetur ex animo, nequaquam debeatur ei rei, quae inferior
22     VIII, XIX   |         dixit, quia, si ita esset, nequaquam sibi auderent diuinos honores
23     VIII, XXIV  |     saperemus, adtendere et uidere nequaquam illos ad hanc artem peruenturos
24       IX, II    |        siue quorumlibet sententia, nequaquam eius est neglegenda discussio,
25       IX, III   | passionibus animi inrationabilibus nequaquam cedere, sed ipsam quoque,
26       IX, IV    |            non cadere Stoici, quia nequaquam eius sapientiam, qua utique
27        X, XVI   |            Deo sacrificari iubent, nequaquam ista uisibilia miracula
28        X, XVI   |         haec ergo atque huius modi nequaquam illis, quae in populo Dei
29        X, XXIV  |      ignorantiae tenebris obuoluti nequaquam percipere possemus, nisi
30        X, XXVII |       theurgicae artis purgationes nequaquam necessariae uideantur; sed
31       XI, VIII  |           suis et sanctificat eum, nequaquam est accipiendum pueriliter,
32       XI, XI    |       pleneque beati sunt, quoniam nequaquam de suae beatitudinis aeternitate
33       XI, XIII  |      aequales eis erimus. Sed quia nequaquam Veritas fallit et aequales
34       XI, XXXIV |           trutinatores elementorum nequaquam crederent, et si auctoritati
35     XIII, XXIII |     animale fuisse non dubium est, nequaquam tamen moriturum, nisi in
36     XIII, XXIII |       Christo uiuificatur. Proinde nequaquam putandum est nos in resurrectione
37       XV, XXVII |             aut quidquid illud est nequaquam ad prophetiam ecclesiae
38      XVI, XI    |            nominibus gentium. Vnde nequaquam putandum, quod eo fuerint
39     XVII, V     |             Et nunc dicit Dominus: Nequaquam, sed glorificantes me glorificabo,
40     XVII, V     |             Et nunc dicit Dominus: Nequaquam, sed glorificantes me glorificabo,
41     XVII, IX    |          si Dauid mentiar; id est, nequaquam Dauid mentiar. Solet enim
42     XVII, XVIII |          resurrectione quoque eius nequaquam psalmorum oracula tacuerunt.
43    XVIII, X     |            est. Hoc autem diluuium nequaquam ad Aegyptum atque ad eius
44    XVIII, XXVI  |       Incursantibus autem hostibus nequaquam progredi aedificando ualuerunt,
45      XIX, VII   |         est eloqui uelim, quamquam nequaquam sicut res postulat possim:
46      XIX, XXVII |       profecto quamquam imperetur, nequaquam sine conflictu uitiis imperatur;
47       XX, XXIV  |        apertissime ibi dictum est, nequaquam silentio praeteribo. Principio
48      XXI, III   |             quod experti non sunt, nequaquam esse posse arbitrentur.
49      XXI, XVI   |     ultimum tremendumque iudicium. Nequaquam tamen negandum est etiam
50      XXI, XXVII |          quisquam sceleratissimus, nequaquam uita uel bona uel tolerabiliore