Liber, Caput

 1        I, I    |     ueraciter currere, ut effugiant poenas ignis aeterni, quod nomen
 2        I, I    |           usurparunt, ut effugerent poenas praesentis exitii. Nam quos
 3        I, XV   |          uerum iuranti has inrogari poenas seu uoluerunt seu permiserunt,
 4        I, XXIV | saeuientibus hostibus per quaslibet poenas eam finire quam se ipse
 5       II, IV   |             peccantes, palam minari poenas male agentibus, praemia
 6      III, XIV  |          satius cuiuslibet inertiae poenas luere quam ilorum armorum
 7       IV, V    |            sibi consortio ciuitatis poenas debitas cogitare desisterent,
 8        V, XIV  |           persecutiones crudelesque poenas non sunt deterriti a praedicatione
 9        V, XIV  |           Decios non sibi inferendo poenas, sed inlatas ferendo et
10     VIII, XIX  |          non eam negando temporales poenas euadere delegerunt, sed
11     VIII, XXVI |        loquebatur, qui suas futuras poenas apud sanctorum martyrum
12        X, IX   |           animam post mortem luendo poenas cultum daemonum a quibus
13      XII, III  |     naturalibus, sed de uoluntariis poenas luit. Nam etiam quod uitium
14      XII, XXVII|           uixerint, propter luendas poenas ad corpora redire mortalia,
15      XII, XXVII|             ergo desinant Platonici poenas animarum ex istis corporibus
16      XII, XXVII|    falsissimum. Nam neque ita luunt poenas animae, cum ad istam uitam
17     XIII, VIII |           separatae, impiorum autem poenas luunt, donec istarum ad
18     XIII, XII  |           et sine corpore ad tempus poenas luit; secunda uero, ubi
19     XIII, XII  |          anima sine Deo cum corpore poenas aeternas luit. Quando ergo
20     XIII, XVI  |          corpore separationem inter poenas eius esse deputandam, quia
21      XIX, VI   |         incerto scelere certissimas poenas, non quia illud commisisse
22      XIX, XI   |         etiam fidem nostram propter poenas interminabiles impiorum,
23      XIX, XV   |         iniquitas et nouit diuersas poenas meritis distribuere delinquentium.
24       XX, I    |           pro suis factis diuinitus poenas siue in hac uita siue post
25       XX, XV   |            propter malos, qui etiam poenas apud inferos pendunt. Si
26       XX, XXII |        egredientur boni ad uidendas poenas malorum? Numquid corporis
27       XX, XXV  |       quasdam quorundam purgatorias poenas futuras. Vbi enim dicitur:
28      XXI, IX   |         uermem, qui uolunt ad animi poenas, non ad corporis pertinere,
29      XXI, IX   |        excruciat cor uiri. Qui uero poenas et animi et corporis in
30      XXI, XI   |              cum iustissime annosas poenas seruus in compedibus pendat,
31      XXI, XIII |           esse peccata, tamen omnes poenas emendationi adhiberi putant,
32      XXI, XIII |           Qui hoc opinantur, nullas poenas nisi purgatorias uolunt
33      XXI, XIII |            mundetur per expiatorias poenas, quod terrena contagione
34      XXI, XIII |           mortali uita esse quasdam poenas purgatorias confitemur,
35      XXI, XIII |        fieri sinit. Sed temporarias poenas alii in hac uita tantum,
36      XXI, XIII |        omnes ueniunt in sempiternas poenas, quae post illud iudicium
37      XXI, XIV  |           uita, sed tantum post eam poenas luunt. Fuisse tamen aliquos,
38      XXI, XIV  |            merito iudicatur, ut per poenas doloribus plenas pueri cogantur
39      XXI, XIV  |            eis, ut nonnumquam ipsas poenas, per quas compelluntur discere,
40      XXI, XVI  |     uictores. Quisquis igitur cupit poenas euadere sempiternas, non
41      XXI, XVI  |         Christum. Purgatorias autem poenas nullas futuras opinetur,
42      XXI, XVII |      sanctis ueras miserias, quibus poenas luerent, et falsas beatitudines,
43      XXI, XXI  |        fieri per ignem, id est post poenas ignis illius liberari, quo
44      XXI, XXIII|           maximas et diuturnissimas poenas purgationem uel indulgentiam
45      XXI, XXIV |            non deerunt, quibus post poenas, quas patiuntur spiritus
46      XXI, XXIV |     atrocitate cruciari; non ut eas poenas uel numquam subeant uel
47     XXII, XXII |          sit. ~Sed praeter pueriles poenas, sine quibus disci non potest
48     XXII, XXII |         genus ad luendas miseriarum poenas esse damnatum. Sicut autem