Liber, Caput

 1       II, V      |         testimonio sublimatus et uere se optimum existimans ueram
 2       II, VI     |        licentia turpitudinem (et uere Fugalia, sed pudoris et
 3       II, XXIV   |          perderet. Haec illi dii uere tristia uereque lugenda
 4       II, XXV    |        fuisse praesentes; qui si uere abscessissent, mitius Romani
 5      III, XV     |      famaque sustulimus", ut non uere factum, sed propter merita
 6       IV, XVII   |        eorum parte considat? Hoc uere dicitur non de illo Ioue,
 7        V, IX     |         eius regnat oratio, quia uere tales sunt, ut se ipsae
 8        V, XIX    |    temeritatem, quorum tamen, si uere bonus est, non contemnit
 9      VII, Pr     |          res agitur, cum uera et uere sancta diuinitas, quamuis
10     VIII, VI     |          posse nisi ab illo, qui uere est, quia incommutabiliter
11     VIII, XI     |        in eius comparatione, qui uere est quia incommutabilis
12     VIII, XXIV   |     Domino canticum nouum, sicut uere sacrae et uere propheticae
13     VIII, XXIV   |      nouum, sicut uere sacrae et uere propheticae litterae praenuntiarunt,
14       IX, XVI    | intermicare. Si ergo supra omnia uere summus Deus intellegibili
15       IX, XVII   |    mundandis liberandisque nobis uere diuinum praebeat adiutorium.
16        X, IX     |         et perspicienda ea, quae uere sunt. Ex quo intellegi potest,
17        X, IX     |        qua non ea uidentur, quae uere sunt. Denique animam rationalem
18        X, XI     |           ceterum circa ea, quae uere bona sunt, nihil opitulari,
19        X, XII    |     religionemque commendent, ea uere ab eis uel per eos, qui
20        X, XXVIII |    profitearis amatorem; quam si uere ac fideliter amasses, Christum
21        X, XXXII  |          perduci. Sed alia erant uere magna atque diuina, quae
22       XI, IV     |  conuincuntur numquam eam fuisse uere beatam, sed deinceps esse
23       XI, XI     |       istos illis, qui propterea uere pleneque beati sunt, quoniam
24       XI, XI     |        ignis aeternus): tamen si uere perfecteque beata uita non
25       XI, XI     |        dicamus beatum; qui tamen uere ita beatus est, ut maior
26       XI, XIII   |  subiectionem noluit tenere quod uere est, adfectat per superbam
27      XII, XI     |       qui litteris nostris, quae uere sacrae sunt, continentur.
28      XIV, IX     |       sunt, sinamus, ut ea, quae uere uitia sunt, uirtutes uocentur.
29      XIV, XI     |       igitur uoluntatis tunc est uere liberum, cum uitiis peccatisque
30      XIV, XI     |         Filius liberauerit, tunc uere liberi eritis. Id ipsum
31      XIV, XI     |      Filius saluos fecerit, tunc uere salui eritis." Inde quippe
32      XIV, XIII   |         deligit, ab illo, qui ei uere sufficit, deficit. Illud
33      XVI, XXX    |        etiam hoc addidit: Etenim uere soror mea est de patre,
34      XVI, XXXVIII|      dixisset de Nathanael: Ecce uere Israelita, in quo dolus
35     XVII, IV     |         confirmatum cor et cornu uere exaltatum, quia non in se,
36     XVII, V      |       uirorum. Quo modo ergo hic uere dici potuit: Et erit, qui
37     XVII, XXIV   | euangelio crediderunt. Tunc enim uere Israel diuisus est in duo
38    XVIII, XVIII  |    mortuis, qui nec cum uiuerent uere uixerunt, templis altaribus,
39    XVIII, XXXI   |      cunctis gentibus. Tunc enim uere non uenient nisi electa,
40      XIX, XVII   |         ad caelestem pacem, quae uere ita pax est, ut rationalis
41      XIX, XXIII  |        et impiae naturae, quibus uere fatum non concessit ab diis
42      XXI, VIII   |    idemque doctissimus, fortasse uere factum esse non credunt;
43      XXI, XVI    |  iustificetur in Christo, ac sic uere transeat a diabolo ad Christum.
44      XXI, XVIII  |          hoc praedixit Deus quod uere digni erant pati, quamuis
45      XXI, XXV    |          sumere consuerunt, ipse uere dicendus est manducare corpus
46     XXII, XXX    |          ego sum Deus; quod erit uere maximum sabbatum non habens