Liber, Caput

 1        I, XXI  |        Deus occidi iubet siue data lege siue ad personam pro tempore
 2        I, XXV  |     nostrae uoluntatis legem quasi lege sua mouetur, quanto magis
 3        I, XXVI |      occidit, nulla ciuitatis suae lege reus est homicidii, immo,
 4       II, IX   |    seruarunt, apud quos fuit etiam lege concessum, ut quod uellet
 5       II, IX   |         nec probrum audire nisi ea lege, ut respondere liceat et
 6       II, XII  |        duxerunt seque ab eis etiam lege munierunt, illorum autem
 7       II, XII  |         tuos exercere poetae etiam lege prohiberentur, et in deos
 8       II, XIV  |             qui duodecim tabularum lege prohibentur famam laedere
 9       II, XVII |    rapiendis factum eius imitandum lege ulla uel more permitterent.
10      III, XXI  |             nec unicam filiam. Qua lege quid iniquius dici aut cogitari
11       IV, IV   |    societatis astringitur, placiti lege praeda diuiditur. Hoc malum
12       IX, III  |           ab itinere sapientiae et lege iustitiae; sed stultis mortalibus
13       IX, V    |         quos accipiunt aeterna Dei lege puniendos, et miseris sine
14        X, V    |        utique de his offerendis in lege uetere praecepisset. Et
15        X, XII  |           fiunt iussa aeterna eius lege conspecta. ~
16        X, XXXII|       impleri quae scripta sunt in lege et prophetis et psalmis
17       XI, XVI  |            angeli hominibus, tamen lege iustitiae boni homines malis
18      XII, V    |            rerum, quibus Creatoris lege subduntur, in melius deteriusue
19     XIII, V    |          Hinc fit, ut et mali male lege utantur, quamuis sit lex
20     XIII, XV   |          nobis corporis mortem non lege naturae, qua nullam mortem
21     XIII, XXIV |        prohibetur cotidiani quadam lege sermonis: Homo ille defunctus
22      XIV, II   |        apertius paulo post ait: In lege nemo iustificatur, et ad
23      XIV, XVII |         nuditas corporis nulla eos lege peccati menti eorum repugnante
24      XIV, XIX  |         permittat, quae sapientiae lege concessa sunt (sicut iram
25       XV, II   |           Dicite mihi, inquit, sub lege uolentes esse legem non
26       XV, III  |           sexus utriusque, usitata lege naturae. Ideo dictum est:
27       XV, XII  |            ista nobisque notissima lege naturae? Sed hunc omittamus,
28     XVII, V    |         ordinaretur, in Dei fuerat lege mandatum. Quod et hic commemoratum
29      XIX, XII  |            minuta nascantur, eadem lege creatoris quaeque corpuscula
30      XIX, XIII |       ordinata in fide sub aeterna lege oboedientia, pax hominum
31      XIX, XIII |           sed ab eis tamen ordinis lege seiuncti. Qui cum sine perturbatione
32      XIX, XIII |         autem, si pax eis cum ipsa lege non est, qua naturalis ordo
33      XIX, XIV  |       ordinata in fide sub aeterna lege oboedientia. Iam uero quia
34      XIX, XV   |            et poenalis seruitus ea lege ordinatur, quae naturalem
35      XIX, XVI  |  concordiam ciuium. Ita fit, ut ex lege ciuitatis praecepta sumere
36      XIX, XXI  |           sacrificiis colebant: in lege ueri Dei scriptum est: Sacrificans
37      XIX, XXIII|      sacrificari uetat intonans in lege sua, quam dedit Hebraeo
38      XIX, XXIII|        gentibus diffamatam, in qua lege scriptum est: Sacrificans
39      XIX, XXIII|          Quid opus est in hac eius lege ei usque prophetis de hac
40       XX, IV   |           peccati. Nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata
41       XX, IV   |          ueteribus libris, hoc est lege ac prophetis. Prius igitur
42       XX, XXI  | consumentur, sub figura ciborum in lege uetere uetitorum, a quibus
43       XX, XXIX |            prophetam exposita sibi lege ultimo tempore ante iudicium
44      XXI, VIII |  difficultate, nulla praescribente lege naturae. Quo modo autem
45      XXI, XXIV |         uolunt constituere quae in lege est, non est iustitia Dei
46     XXII, II   |        erant, quibus ait Iesus: In lege uestra scriptum est, cum