Liber, Caput

 1       II, XXIII |     kreVfrenandis, qui enim Marium nouum hominem et ignobilem, cruentissimum
 2      III, XVI   |         quo anno consulatus ipsius nouum honorem ac potestatem auspicata
 3       IV, XXXIII|      testamenti, ubi occultum erat nouum, quod illic promissa et
 4     VIII, XXIV  |        quae cantat Domino canticum nouum, sicut uere sacrae et uere
 5     VIII, XXIV  |            Cantate Domino canticum nouum, cantate Domino omnis terra.
 6     VIII, XXIV  |            Cantate Domino canticum nouum, cantate Domino omnis terra.
 7        X, XXV   |             quae dicuntur uetus et nouum, satis est declarata distinctio.
 8       XI, XIII  |         Christianus ignorat nullum nouum" diabolum ex bonis angelis
 9      XII, XIV   |        loquetur et dicet: Ecce hoc nouum est: iam fuit saeculis quae
10      XII, XIV   |            et erunt, nec recens et nouum est, ut monstrum sub sole
11      XII, XVIII |          quiescere. Potest ad opus nouum non nouum, sed sempiternum
12      XII, XVIII |           Potest ad opus nouum non nouum, sed sempiternum adhibere
13     XIII, XIII  |          non erant. Senserunt ergo nouum motum inoboedientis carnis
14      XVI, XXVI  |       testamento uetere obumbratur nouum. Quid est enim quod dicitur
15      XVI, XXVI  |        quid est aliud quod dicitur nouum nisi ueteris reuelatio?
16      XVI, XXXI  |            significantur, uetus et nouum, ubi Sarra illa supernae
17      XVI, XXXIV |    carnales, qui se ad testamentum nouum existimant pertinere? Ambae
18      XVI, XLIII |            reuelaretur testamentum nouum, postea quam Pascha nostrum
19     XVII, III   |            Christi per testamentum nouum ad possidendam uitam aeternam
20     XVII, III   |          et domui Iuda testamentum nouum, non secundum testamentum,
21     XVII, IV    |           duo testamenta, uetus et nouum, ubi sacerdotium regnumque
22     XVII, IV    |         sacerdotem eundemque regem nouum ac sempiternum, qui est
23     XVII, IV    |         erat data. postea quam per nouum testamentum ad eloquia illa
24     XVII, IV    |           multa erat in filiis, ut nouum haberet in Christo sacerdotium
25     XVII, V     |        figurate uero pertinebat ad nouum prophetia facti etiam ipsa,
26     XVII, VII   |     Christo Iesu Domino nostro per nouum testamentum non carnaliter,
27     XVII, VII   |          ipsa mutatur de uetere ad nouum, ut iam non quisque intendat
28     XVII, VII   |            ad intentionem, qua per nouum testamentum expectatur in
29     XVII, XII   | crediderunt in eum per testamentum nouum, illis in uetustate remanentibus,
30     XVII, XII   |       uetere, antequam reuelaretur nouum, siue in his, qui iam testamento
31    XVIII, XI    |         futurum fuerat testamentum nouum, quo regnum caelorum promitteretur.
32    XVIII, XXXI  |         qui meminit euangelium. Ad nouum enim testamentum pertinent,
33    XVIII, XXXI  |     testantur. Haec autem domus ad nouum pertinens testamentum tanto
34    XVIII, XXXI  |       testamentum, quod appellatur nouum. Quod ergo Deus dixit per
35    XVIII, XXXI  |       secunda, hoc est testamentum nouum. Prima enim fuit ex monte
36       XX, IV    |      credunt. Haec iustitia Dei ad nouum pertinet testamentum et
37       XX, XIV   |        quando incipiet esse caelum nouum et terra noua. Mutatione
38       XX, XVI   |            Et uidi, inquit, caelum nouum et terram nouam. Nam primum
39       XX, XVI   |      facile dixerim. Caelum quippe nouum et terram nouam futuram
40       XX, XVIII |           antequam pro illo caelum nouum et terra noua reponatur,
41       XX, XXI   |      diceret. Erit, inquit, caelum nouum et terra noua, et non erunt
42       XX, XXI   |     propheta: Quo modo enim caelum nouum et terra noua manebit coram
43       XX, XXVI  |          Esaiam postea quam caelum nouum et terra noua promissa est,
44      XXI, XV    |    nobiscum agitur per testamentum nouum, non pertinere nisi ad noui
45     XXII, III   |           et quod ait: Erit caelum nouum et terra noua, et non erunt