Liber, Caput

 1        I, XVI   |        disputatio inter pudorem atque rationem quibusdam coartatur angustiis.
 2        I, XXII  |            laudandi sunt. Quamquam si rationem diligentius consulas, ne
 3       II, I     | inrationabiles motus suos, etiam post rationem plene redditam, quanta homini
 4       II, I     |               feruntur, tamquam ipsam rationem ueritatemque defendunt,
 5       II, XXI   |             nulla erat secundum istam rationem, quam disputatio de re publica
 6        V, II    |     facillimam, quantum mihi uidetur, rationem redderet Hippocrates, diuersis
 7       VI, III   |              secutus in ea partitione rationem, ut rerum humanarum libros
 8       VI, IV    |              quam de illis, sed etiam rationem reddens cur id fecerit.
 9       VI, VIII  |             et non theologian, id est rationem non naturae, sed Dei. Quamuis
10      VII, XII   |              XII] Quam uero eleganter rationem huius nominis reddiderunt! "
11      VII, XII   |            eius sunt omnia." O magnam rationem diuini nominis! Immo uero
12      VII, XXV   |             atque sapientes nequaquam rationem tam sanctam praeclaramque
13      VII, XXVIII|               libro selectorum deorum rationem illam trium deorum, quibus
14      VII, XXXI  |             quod habemus mentem atque rationem, qua eum ipsum, qui haec
15     VIII, I     |            intellegimus de diuinitate rationem siue sermonem; nec eas omnium,
16     VIII, VII   |             totam discendi docendique rationem. Vbi ego multum mirari soleo,
17     VIII, XVII  |          diceretur motus animi contra rationem. Cur ergo sunt ista in animis
18     VIII, XVII  |      perturbatio, quia non est contra rationem, qua pecora carent. In hominibus
19     VIII, XXIV  |          multum errabant circa deorum rationem increduli et non animaduertentes
20     VIII, XXIV  |          multum errabant circa deorum rationem increduli et non animaduertentes
21     VIII, XXIV  |           multum errando circa deorum rationem incredulitate et auersione
22     VIII, XXVI  |          multum errantes circa deorum rationem, incredulos et non animaduertentes
23       IX, IV    |          animi partibus, in se contra rationem praeualere permittit; quin
24       IX, XIII  |               pecoribus mortalitatem, rationem cum angelis, animal rationale
25       XI, V     |                quamuis eandem diuinam rationem, qua id factum est nulla
26      XII, XXIV  |               animam creauit, qua per rationem atque intellegentiam omnibus
27      XIV, IX    |              uocentur. Sed cum rectam rationem sequantur istae affectiones,
28      XIV, IX    |    affectionibus uiuatur, quae contra rationem accidunt mentemque perturbant,
29       XV, VII   |         sacrificium eius aspexit. Sed rationem reddens Deus, cur eius oblationem
30       XV, XIII  |              duos, qui secundum illam rationem breuium annorum fiunt anni
31      XVI, X     |         perhibent inueniri, de quibus rationem aut nullam aut difficillimam
32    XVIII, V     |            appellatus sit, facillimam rationem Varro reddidit. quia enim
33    XVIII, X     |             fabulosam, sed historicam rationem de Athenarum uocabulo reddens
34    XVIII, XXIX  |         potius diceretur. Sed propter rationem operis terminandi unum de
35      XIX, I     |        duodecim sectae; per hanc enim rationem singulae triplicantur; quod
36      XXI, V     |     experienda non ualemus ostendere, rationem a nobis earum flagitant
37      XXI, V     |               uidemus, debent reddere rationem. Quod si fieri ab homine
38      XXI, V     |             nimis longum est, reddant rationem, si possunt, infideles isti,
39      XXI, V     |              constat, possint reddere rationem. Reddant ergo de his, quae
40      XXI, V     |         credamus, de singulis reddite rationem": nos non posse confiteremur,
41      XXI, V     |             fixam tamen apud nos esse rationem, non sine ratione Omnipotentem
42      XXI, V     |               animus humanus infirmus rationem non potest reddere; et in
43      XXI, VII   |          nolunt fortiorem nos reddere rationem, quando aliquid uelut inpossibile
44     XXII, XIV   |            futurus est. Secundum hanc rationem profecto in resurrectione