Liber, Caput

 1        I, X    |         uoluntatem, cui pedisequus mente ditesceret, nec contristaretur
 2        I, XVIII|             sed tantum quid adnuat mente uel renuat: quis eadem sana
 3        I, XVIII|            renuat: quis eadem sana mente putauerit perdere se pudicitiam,
 4        I, XVIII|           An uero si aliqua femina mente corrupta uiolatoque proposito,
 5        I, XXII |        etiam praecepisset, nisi ea mente, qua inmortalitatem animae
 6        I, XXV  |            putant. Ceterum absit a mente Christiana, quae Deo suo
 7       II, V    |           senator populi Romani ea mente praeditus, qua theatrum
 8       II, VI   |        menti subditur, sed in ipsa mente, in ipso rectore carnis
 9       IV, III  |       pietate religiosum, benignum mente, sanum corpore, uita parcum,
10       VI, IX   |            fieri non potuisse nisi mente commota. Haec tamen postea
11     VIII, II   |      mirabile aspicimus, ex diuina mente praeposuit. Huic successit
12     VIII, III  |           eas putabat nisi mundata mente posse conprehendi; et ideo
13     VIII, VII  | anteponimus, discreuerunt ea, quae mente conspiciuntur, ab his, quae
14     VIII, XVI  |     pecoribusque commune est; quod mente rationalia, cum diis et
15     VIII, XVI  |           hoc sunt et pecora; quod mente rationalia, non est supra
16     VIII, XXII |           in auxilium Deo uero pia mente facillime superant. Sed
17     VIII, XXIII|    appareat Aegyptios incassum pia mente diuinitatem sedula religione
18       IX, III  |        uitae condicione patiuntur, mente inperturbata resistunt,
19       IX, IV   |        officium; nec ideo tamen in mente fieri opinionem mali, nec
20       IX, IV   |       ueram et stabilem inconcussa mente sententiam. Haec ut potui
21       IX, IV   |  permotionem pati, et fixam tenere mente sententiam, uitam illam
22       IX, VI   |        aestibus fluctuare. Si enim mente ab his libera eisque dominante
23       IX, VIII |           animalia, animo passiua, mente rationalia, corpore aeria,
24       IX, XII  |           homines genere animalia, mente rationalia, animo passiua,
25       IX, XIII |         quod genere animalia, quod mente rationalia, quod animo passiua
26       IX, XIII |            genere sunt animalia et mente rationalia. Nam et ipse
27       IX, XIII |          isti deos nisi rationales mente perhibere. Duo sunt residua,
28        X, III  |          tota anima tua et in tota mente tua, et: Diliges proximum
29        X, XXVII|          est nostrae animae partem mente inferiorem, quam tali arte
30       XI, II   |           sit idoneus ad audiendum mente, non corpore. Ad illud enim
31       XI, III  |          ita de his, quae animo ac mente sentiuntur (quia et ipse
32       XI, XXI  |          nec aliter oculis, aliter mente; non enim ex animo constat
33       XI, XXVII|        quod lamentari quisque sana mente mauult quam laetari in amentia.
34      XIV, XV   |           spiritalis, fieret etiam mente carnalis et qui sua superbia
35      XIV, XIX  |            opus habere moderatrice mente atque ratione. Quam partem
36       XV, XXVII|          pertinere. Quis enim nisi mente peruersus inaniter scriptos
37     XVII, IV   |         Neque enim si quis maligna mente atque impia cogitatione
38     XVII, XXII |         Verum rex Israel Hieroboam mente peruersa non credens Deo,
39      XIX, XIV  |         paci animae rationalis, ut mente aliquid contempletur et
40      XIX, XVIII|  detestatur, habens de rebus, quas mente atque ratione comprehendit,
41       XX, XIX  |       ipsum, ut non cito moueamini mente neque terreamini neque per
42       XX, XXVI |         tunc in inmortali carne ac mente sanctorum, quae figurabatur
43      XXI, XVI  |         atque ita carni praeposita mente uictores. Quisquis igitur
44     XXII, XXIX |            corporis uidi. Si autem mente, id est intellegentia, uidisse