Liber, Caput

 1        I, Pr    |          in scriptura populi sui sententiam diuinae legis aperuit, qua
 2        I, X     |         apostolicam illam uacare sententiam, ubi ait: Scimus quia diligentibus
 3        I, XIX   |      insuper interemit. Proferte sententiam. Quod si propterea non potestis,
 4       II, XXII  |         mores -Vergilianam illam sententiam, sicut solent, pro defensione
 5      III, XVIII |      inruisse monstratur, mutare sententiam, quam defendere nequeunt,
 6        V, I     |       nec fatalis secundum eorum sententiam siue opinionem, qui ea dicunt
 7        V, I     | potestatem fati nomine appellat, sententiam teneat, linguam corrigat.
 8        V, IX    |  defendendas dedit, maluit ferre sententiam quam pro Cotta, qui nullam
 9        V, XIII  |         uniuersalem generalemque sententiam: "Honos alit artes, omnesque
10       VI, XI    |          ignorans subiecit plane sententiam, qua significaret quid de
11      VII, IX    |         partibus regnet. In hanc sententiam etiam quosdam uersus Valerii
12      VII, XXIV  |        eundem Varronem post hanc sententiam trepidare compellit. Adiungit
13     VIII, XIII  |      bonis et malis. Sed habemus sententiam Platonis dicentis omnes
14     VIII, XIII  |           Qui sane dii refellunt sententiam Labeonis; nam, se in Latinio
15     VIII, XIII  |       deos secundum auctoris sui sententiam bonos et honestos et uirtutibus
16     VIII, XIV   | humilitate et daemonum medietate sententiam) -- haec ergo si ita sunt,
17     VIII, XIX   |          oporteret. Ita enim uel sententiam suam persuaderet iudicibus,
18     VIII, XXI   |    iniuriosam libidinem suam, an sententiam quidem Platonis, qua noluit
19     VIII, XXI   |   tertium elegerint et non solum sententiam Platonis deorum iniurias
20       IX, IV    |        stabilem inconcussa mente sententiam. Haec ut potui non quidem
21       IX, IV    |      pati, et fixam tenere mente sententiam, uitam illam salutemque
22       IX, XXIII |          autem Platonicorum esse sententiam, siue omnium siue meliorum,
23        X, IX    |     asserens in illa discretione sententiam. ~
24        X, XXV   |      cuius tam magnam diuinamque sententiam de boni humani fine paulo
25        X, XXVII |        per caecam insipientemque sententiam atque esse certissimum errorem
26        X, XXIX  |     uerbo apertius, ubi Platonis sententiam sequens nec ipse dubitas
27        X, XXX   | scripsisse certissimum est. Hanc sententiam Porphyrii doctor tenuit
28       XI, XXIV  |          temerariam praecipitare sententiam; uerum tamen amborum eum
29     XIII, III   |          coniugum copula diuinam sententiam suae damnationis excepit;
30     XIII, XXIII |         praedicentis minantisque sententiam delinquendo conruisset et
31      XIV, III   |    luculentis uersibus explicare sententiam dicens: ~Igneus est ollis
32      XIV, XX    |       est inmundam inpudentemque sententiam? ut scilicet, quoniam iustum
33     XVII, VII   |        prolatam diuinitus fuisse sententiam de ista diuisione populi
34       XX, XXIV  |   sacrificiis praeponenda, iuxta sententiam Dei dicentis: Misericordiam
35       XX, XXIV  |          sempiternis per ultimam sententiam iudicantis. ~
36      XXI, XXIII |          uel infirmari non posse sententiam, quam se Dominus praenuntiauit
37      XXI, XXIV  |          ignis aeternus, ut Deus sententiam suam mitiget et reflectat
38      XXI, XXIV  |        hominibus falsam Dei esse sententiam. Hoc enim, quod ait psalmus,
39      XXI, XXIV  |          Sed quibus placet istam sententiam usque ad illa impiorum tormenta
40      XXI, XXVII |  Vergilium reperiri istam Domini sententiam, ubi ait: Facite uobis amicos
41     XXII, XIV   |         statura, quod eis contra sententiam Christi periret, qui dixit
42     XXII, XX    |          Omnipotens. Sed propter sententiam Veritatis, qua dictum est:
43     XXII, XXVIII|    prodidit, quorum commemorauit sententiam) aliquid dixerunt, quod