Liber, Caput

 1       II, XXV   |           nuntiarunt per aliquot dies duas acies proeliari. Quae pugna
 2       IV, XXVII |        praemio pulchritudinis, uictas duas a Venere Troiam euertisse;
 3       VI, V     |      excellentius opinantur in rebus. Duas uero illas theologias, primam
 4       VI, IX    |               consonant dignitati? Si duas quisquam nutrices adhiberet
 5       VI, IX    |              daret, sicut isti ad hoc duas adhibuerunt deas, Educam
 6      VII, VI    |             adiungit mundum diuidi in duas partes, caelum et terram;
 7      VII, VIII  |             interpretatio proferatur. Duas eum facies ante et retro
 8      VII, VIII  |               ipso mundo non inuenire duas ianuas ex aduerso sitas,
 9      VII, VIII  |               intellegi, numquid, cum duas partes alias nominamus Septentrionis
10      VII, X     |           unus homo in diuersis rebus duas habeat potestates aut duas
11      VII, X     |            duas habeat potestates aut duas artes, quia singularum diuersa
12      VII, XXII  |            hoc sapiat? Cur ergo uobis duas deas fecerunt, nisi quia
13      VII, XXIII |             totum, quod ipsa erat, in duas istas partes deosque diuisum
14       XI, XXXIII|               tenebras: nos tamen has duas angelicas societates, unam
15       XI, XXXIII|        colligit suos, -- nos ergo has duas societates angelicas inter
16      XII, XXVIII|          societates tamquam ciuitates duas. Ex illo enim futuri erant
17      XIV, I     |            existerent, quas ciuitates duas secundum scripturas nostras
18      XIV, IV    |               diximus, hinc extitisse duas ciuitates diuersas inter
19      XIV, XXVIII|             Fecerunt itaque ciuitates duas amores duo, terrenam scilicet
20       XV, I     |          mystice appellamus ciuitates duas, hoc est duas societates
21       XV, I     |               ciuitates duas, hoc est duas societates hominum, quarum
22       XV, II    |              ergo in terrena ciuitate duas formas, unam suam praesentiam
23       XV, V     |             inter Cain et Abel, inter duas ipsas ciuitates, Dei et
24       XV, VIII  |       inspirante conscripta sunt, has duas societates suis diuersis
25       XV, XV    |             Seth, altera de Cain, has duas, de quibus agimus, distinctis
26       XV, XVI   |               quod etiam uxor fiebat, duas tenebat una necessitudines;
27       XV, XVI   | multiplicandas adfinitates, ne habeat duas necessitudines una persona,
28       XV, XVII  |                et sumpsit sibi Lamech duas uxores, nomen uni Ada et
29       XV, XX    |             distinctis generationibus duas insinuat ciuitates, unam
30       XV, XXI   |              quia sic oportebat istas duas proponere ciuitates, unam
31      XVI, III   |           demonstrabitur) septuaginta duas gentes tunc fuisse, non
32      XVI, IX    |          populos, qui per septuaginta duas gentes et totidem linguas
33      XVI, XVI   |                Aduertendum est igitur duas res promissas Abrahae; unam
34      XVI, XVII  |               facit. Quapropter si in duas partes orbem diuidas, Orientis
35      XVI, XLIII |            unam eandemque primam, ita duas aetates secundam et tertiam
36     XVII, II    |              Abrabam promissionum Dei duas res fuisse promissas, unam
37     XVII, IV    |             Samuel, sed tres mares et duas feminas. Deinde in illo
38     XVII, XX    |            quod pertinet ad ciuitates duas, unam diaboli, alteram Christi,
39     XVII, XXI   |            sicut ceteri singulas, sed duas tribus fecit, Ephraem et
40     XVII, XXIII |             non habuit tamen deinceps duas regni partes et duos diuersos
41       XX, V     |           ecce plus quam Salomon hic. Duas res hoc loco discimus, et
42       XX, V     |         iudicantium multitudo propter duas partes numeri septenarii,
43      XXI, IX    |        debilem introire in uitam quam duas manus habentem ire in gehennam,