Liber, Caput

 1        I, XXXII|         inde fugientes Carthaginem peruenire potuerunt, in theatris cotidie
 2       II, XXIX |    erubuisti. Proinde si ad beatam peruenire desideras ciuitatem, deuita
 3       II, XXIX |         illa, quae nobis inuident, peruenire non posse), -- tamen nec
 4      III, X    |           perpetuis adflictionibus peruenire, nec cum perueneris requiescere,
 5        V, XII  |     honorem et gloriam et imperium peruenire; quae tamen bonus et ignauus
 6        V, XII  |    exoptabant et quo bonis artibus peruenire nitebantur boni, non debet
 7        V, XV   |           quibus ad tantam gloriam peruenire nitebantur. De talibus enim,
 8       VI, I    |         nullam uel deformem barbam peruenire potuerunt, et si qui eam
 9      VII, V    |         ingrata, nullo modo potuit peruenire. Verum ista mysteria doctrinae
10      VII, IX   |       facti est proficisci, summum peruenire; initium facti inceptio
11      VII, XXIII|           quo sensus est; hanc uim peruenire in oculos, aures, nares,
12     VIII, XIX  |       uerum preces nostras uolumus peruenire. Deinde quaero, quales preces
13       IX, VIII |      uolunt homines per sapientiam peruenire, in eis adfirmauit excellere.
14       IX, XXIII|            colendo cupiunt homines peruenire: quid respondebimus nisi
15        X, I    |      religione sacrisque seruiendo peruenire possimus: non etiam hic
16        X, XVI  |          beati sunt, et ad eum nos peruenire, a quo ipsi non recesserunt.
17        X, XXIX |            uirtutem intellegentiae peruenire paucis dicis esse concessum.
18        X, XXIX |            perfectionem sapientiae peruenire, secundum intellectum tamen
19       XI, II   |     incommutabilem Dei substantiam peruenire et illic discere ex ipso,
20      XII, XXI  |           expiata atque finita ita peruenire ad conspectum Dei atque
21      XII, XXI  |        posse ad illam beatitudinem peruenire, nisi hos circuitus, ubi
22      XII, XXI  |          suae quantitatis terminum peruenire sine aliquo non posset initio;
23     XIII, VII  |          negando ad eius baptismum peruenire. Quod utique si fecissent,
24      XIV, XI   |        quod in nostram cognitionem peruenire non potuit, quia in Dei
25       XV, IV   |            ad eam namque desiderat peruenire bellando; quoniam si uicerit
26       XV, VIII |            uno homine propagatarum peruenire ad Abraham ac deinde ex
27       XV, XV   |      notatis temporibus intenderet peruenire, eas utique commemorauit,
28       XV, XV   |        scilicet per illos ad Dauid peruenire non posset. Deinde sequitur:
29       XV, XX   |            semine Seth, intendebat peruenire ad Noe, a quo rursus ordo
30      XVI, IX   |  inmensitate traiecta, nauigare ac peruenire potuisse, ut etiam illic
31    XVIII, XXXI |     sacrorum oraculorum euersionem peruenire permitterent? Quis postremo
32      XIX, IV   |           ad quam uincendo uolumus peruenire, adeptos esse credamus.
33      XIX, XII  |        ergo pacem bellando cupiunt peruenire. Nam quid est aliud uictoria
34      XIX, XIX  |           et ad sempiterna praemia peruenire, interest tamen quid amore
35       XX, XIX  |       nescimus quod illi sciebant, peruenire cum labore ad id, quod sensit
36      XXI, V    |           et ad maturitatis faciem peruenire; sed morsu pressuue temptata
37      XXI, XVII | liberationem ipsius quoque diaboli peruenire. Verum si aliquis audeat,
38      XXI, XXVII|    propriis meritis ad illas sedes peruenire potuerunt, sed adiecit atque
39      XXI, XXVII|       satagerem ad eorum indaginem peruenire non potui. Et fortassis
40     XXII, XXX  |        alius noster est finis nisi peruenire ad regnum, cuius nullus