Liber, Caput

 1       II, XXVIII|       Christi nomen homines et in lucem saluberrimae pietatis ab
 2       IV, XXIII |           Solem, Lunam, Vulcanum, Lucem et quoscumque alios addidit,
 3        V, XXVI  |      subsidia, sicut ipsum mundum lucem auras, terras aquas fructus
 4       VI, VII   | detestabilia, quae proferuntur in lucem? Et certe quid in occulto
 5      VII, V     | doctissimus penetrauerat, unde in lucem ista proferret. Sed, o homo
 6     VIII, XIX   |       libet, nonne ipsam publicam lucem testem citabo? Cur enim
 7       IX, XVI   | contingitur, nec istam contaminat lucem. ~
 8       XI, VII   |      separasse narratur et eandem lucem uocasse diem, tenebras autem
 9       XI, X     |        aut corpus colorem aut aer lucem siue feruorem aut anima
10       XI, XIX   |  sententias ueritatis parit et in lucem notitiae producit, dum alius
11       XI, XIX   |        est: Et diuisit Deus inter lucem et tenebras; et uocauit
12       XI, XIX   |         tenebras; et uocauit Deus lucem diem et tenebras uocauit
13       XI, XIX   |         noctem, id est inter hanc lucem et has tenebras, uulgatissima
14       XI, XIX   |           nocti et diuidere inter lucem et tenebras. Inter illam
15       XI, XIX   |        tenebras. Inter illam uero lucem, quae sancta societas angelorum
16       XI, XX    |     subiunctum est; Et uidit Deus lucem quia bona est f non postea
17       XI, XX    |       postea quam separauit inter lucem et tenebras et uocauit lucem
18       XI, XX    |      lucem et tenebras et uocauit lucem diem et tenebras noctem,
19       XI, XX    |  inculpabiles sunt, inter quas et lucem istam his oculis conspicuam
20       XI, XX    |           nocti et separare inter lucem et tenebras. Et uidit Deus
21       XI, XX    |      facta est lux. Et uidit Deus lucem quia bona est; et postmodum
22       XI, XX    |           Et separauit Deus inter lucem et tenebras; et uocauit
23       XI, XX    |         tenebras; et uocauit Deus lucem diem et tenebras uocauit
24       XI, XXI   |    insinuandum esset quis fecerit lucem, sufficeret dicere, fecit
25       XI, XXI   |     sufficeret dicere, fecit Deus lucem; si autem non solum quis
26       XI, XXI   |        Deum, sed etiam per Verbum lucem fecisse nossemus. Quia uero
27       XI, XXI   |      facta est lux. Et uidit Deus lucem quia bona est. Si ergo quaerimus,
28       XI, XXVII |          eorum quibusdam ad istam lucem contuendam multo quam nobis
29       XI, XXVII |       acrior sensus oculorum; sed lucem illam incorpoream contingere
30       XI, XXVIII|       quos et illos, qui aeternam lucem deserentes tenebrae facti
31       XI, XXXII |      facta est lux, sed quamlibet lucem tunc primum factam esse
32       XI, XXXIII|  diuisisse quis dubitet? illosque lucem merito appellari quis contradicat?
33       XI, XXXIII|           est: Diuisit Deus inter lucem et tenebras: nos tamen has
34      XII, IV    |         sunt, qui laudant in igne lucem, ardorem autem uituperant,
35      XII, IV    |         parum adtendunt eam ipsam lucem, quae certe et illis placet,
36      XIV, XVIII |      recte factum ad sui notitiam lucem appetit animorum, ut tamen
37    XVIII, XXIII |           ab inferis regressus ad lucem ueniet primus resurrectionis
38    XVIII, XXIX  |       animam eius, ostendere illi lucem et formare intellectum,
39      XXI, XII   |        tenebris transferrentur in lucem, in nullo appareret ueritas
40      XXI, XIV   |          sed a fletu orditur hanc lucem, quid malorum ingressa sit