Liber, Caput

 1        I, I     |    insania eius nomini resistunt corde peruerso, ut sempiternis
 2        I, X     |         ab eis teneretur, sic in corde suo, ut ab eo postea cognouimus,
 3       II, XXVI  |         quam uenerabantur, casto corde damnare. Hoc tamen palam
 4      III, XXX   |           Quia igitur fronte quo corde, qua inpudentia qua insipientia
 5       IV, XVI   |     quoniam mitis sum et humilis corde, et inuenietis requiem animabus
 6       IV, XXIX  |     sedibus locorum et maxime de corde credentium. Sed antequam
 7        V, IX    |          est: Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus; sed non
 8        V, IX    |          ille dixit insipiens in corde suo: Non est Deus. Qui enim
 9        V, XIV   |       non funditus eradicatur ex corde, quia etiam bene proficientes
10        V, XIV   |          piae fidei, si maior in corde sit cupiditas gloriae quam
11        V, XVIII |  insepultum iuberet (sic in eius corde orbitatis dolorem gloriae
12       VI, IV    |        sunt, cuiuis hominum, qui corde obstinato sibi non fuerit
13       IX, V     |       miseriae quaedam in nostro corde compassio, qua utique si
14        X, III   |       Hoc bonum diligere in toto corde, in tota anima et in tota
15        X, III   |        Dominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua
16        X, XIX   |          uoces, cui res ipsas in corde quas significamus offerimus:
17        X, XXV   |      utroque dixisset, id est de corde et carne deficiente, non
18      XIV, X     |         iam moechatus est eam in corde suo. Quam igitur felices
19      XIV, XXVI  |        quem flagrabat caritas de corde puro et conscientia bona
20       XV, VII   |          non recto, sed peruerso corde uiuentes, offerunt tamen
21       XV, XXIV  |         omnis quosque cogitat in corde suo diligenter super maligna
22      XVI, II    |          atque honorant intus in corde infirmum et stultum Dei,
23      XVI, XXXVII| confestim reuelato sibi intus in corde magno sacramento deuitat
24     XVII, IV    |       praeceptum, caritas est de corde puro et conscientia bona
25     XVII, V     |      fidelem, qui omnia, quae in corde meo et quae in anima mea,
26     XVII, V     |       fidelem, qui omnia quae in corde meo et quae in anima mea
27     XVII, V     |          Deus: Qui omnia quae in corde meo et quae in anima mea
28     XVII, V     |         Domini est habitantis in corde credentis. Quia enim dixerat
29     XVII, VI    |          ipse Dauid, ut percusso corde pauitauerit, quando in tenebroso
30    XVIII, XXIV  |  efficientibus inmundis in eorum corde daemonibus per fallacia
31    XVIII, XXXI  |   multitudinem dolorum meorum in corde meo consolationes tuae iucundauerunt
32    XVIII, XXXI  |   multitudinem dolorum meorum in corde meo. Non enim ait: "In corpore
33       XX, XXIII |       est super me, et uerbum in corde meo conseruaui. Quattuor
34       XX, XXIX  |        Filium, cum ipsi conuerso corde didicerint dilectionem Patris
35      XXI, XXII  |        qualicumque laeserunt, ex corde dimittant. Cum ad haec omnia
36      XXI, XXVI  |     quisquis itaque sic habet in corde Christum, ut ei terrena
37     XXII, II    |         legamus: Lex Dei eius in corde eius. Secundum hanc uoluntatem,
38     XXII, XXII  |        fideliore, tanto fortiore corde tolerentur. Ad quam rem
39     XXII, XXV   | resurrectione monstrauit, fideli corde conuersi sunt, docti et
40     XXII, XXIX  |       curru suo in occursum tui? Corde suo ergo se dixit hoc uidisse