Liber, Caput

 1        I, XVIII |    facultas. ~Neque enim eo corpus sanctum est, quod eius membra sunt
 2        I, XXIV  |             contra quos agimus, ut sanctum uirum Iob, qui tam horrenda
 3        I, XXVIII|          robore uoluntatis, ut sit sanctum et corpus et spiritus; nec
 4       II, XIX   |            et per prophetas et per sanctum euangelium, et per apostolicos
 5      III, XXIX  |        partibus Sulla absente quid sanctum cui parcerent fuit, quando
 6       VI, VII   | Persuadeant cui possunt se aliquid sanctum per tales agere homines,
 7     VIII, XI    |          non fuisse), quod, cum ad sanctum Moysen ita uerba Dei per
 8     VIII, XXVII |  sacerdotem ad altare, etiam super sanctum corpus martyris ad Dei honorem
 9        X, XXIII |           siue ut uoluit, quod nos sanctum Spiritum, nec Patris tantum
10        X, XXIV  |         Filius, et eundem Spiritum sanctum, qui est et Pater et Filius,
11        X, XXIV  |           Patris et Filii Spiritum sanctum nec Patrem esse nec Filium.
12        X, XXV   |       Patrem et Filium et Spiritum sanctum, quam si eos ipsos per sacrificia
13        X, XXVII |           tu ipse scribis, oracula sanctum inmortalemque confessa sunt;
14        X, XXIX  |         putamus te dicere Spiritum sanctum, et more uestro appellas
15       XI, XXIX  |           Patrem et eorum Spiritum sanctum, eamque esse inseparabilem
16      XII, IX    |            sit in eis per Spiritum sanctum, qui datus est eis; nec
17     XIII, V     |          quidem sancta et mandatum sanctum et iustum et bonum. Quod
18     XIII, XXI   |          opera eorum, lignum uitae sanctum sanctorum utique Christum,
19     XIII, XXIV  |            suis: Accipite Spiritum sanctum. Vnde tale aliquid factum
20     XIII, XXIV  |          dicens: Accipite Spiritum sanctum, nimirum hoc intellegi uoluit,
21     XIII, XXIV  |  intellegeremus, ut dixi, Spiritum sanctum Patri esse Filioque communem,
22     XIII, XXIV  |       euangelio: Accipite Spiritum sanctum, eum corporei sui oris flatu
23     XIII, XXIV  |          adderet uitae, nisi illum sanctum <Spiritum&lg uellet intellegi;
24     XIII, XXIV  |      intellegeretur, quae illi per sanctum Spiritum datur? Hoc quid
25     XIII, XXIV  |        pnoh/n; non utique Spiritum sanctum, sed eorum animam tali exprimens
26      XVI, VI    |      dixerit ad Filium et Spiritum sanctum: Venite, et descendentes
27     XVII, VI    |     suspicionem de animo eius, qua sanctum Dauid putans inimicum suum
28     XVII, VIII  |          Christi: Templum enim Dei sanctum est, quod estis uos.
29     XVII, XVIII |         meam in inferno, nec dabis sanctum tuum uidere corruptionem.
30    XVIII, XIX   |         siue, ut aliqui appellant, Sanctum, rettulerunt in deos. Per
31    XVIII, XXIII |        uero ad uerbera simpliciter sanctum dorsum. Et colaphos accipiens
32    XVIII, XXXI  |            Sion erit salus et erit sanctum. et paulo post in fine ipsius
33    XVIII, XXXI  |      futura praedicta est salus et sanctum, quod est Christus Iesus.
34    XVIII, XXXI  |   Iudaeorum discipulorum, Spiritum sanctum, recolat qui meminit euangelium.
35    XVIII, XXXI  |           misit promissum Spiritum sanctum; cuius uenientis in eos
36    XVIII, XXXI  | resurrectionem die, misit Spiritum sanctum. Tunc tria milia hominum
37      XIX, XIX   |       appetitur. Quam ob rem otium sanctum quaerit caritas ueritatis;
38       XX, XVII  |         aerumnis, non dico populum sanctum, sed unumquemque sanctorum,
39      XXI, XVIII |            pepercit, aiunt, quando sanctum suum prophetam fuerat parcendo