Liber, Caput

 1        I, IX   |           multa monenda uel arguenda nouit et neglegit, deuitans eorum
 2        I, XII  |           implet praesentia sui, qui nouit unde resuscitet quod creauit.
 3       IV, VII  |             est. Quis enim de hac re nouit uoluntatem Dei? ~
 4        V, IX   | incommutabiliter, "est locus", sicut nouit incommutabiliter omnia quae
 5      VII, XXX  |              qui rerum causas habet, nouit atque disponit; qui uim
 6      VII, XXX  |               sed etiam subsequentes nouit atque ordinat; qui lunae
 7     VIII, X    |              uestri quidam dixerunt. Nouit sane etiam ipsos, in quibus
 8     VIII, XXVII|             ista sacrificia martyrum nouit, qui nouit unum, quod etiam
 9     VIII, XXVII|       sacrificia martyrum nouit, qui nouit unum, quod etiam illic offertur,
10        X, XII  |              non mouetur, nec aliter nouit facienda quam facta, nec
11        X, XXV  |          ciuitas Dei; haec unum Deum nouit et colit; hanc angeli sancti
12       XI, XXI  |             simul adsunt cuncta quae nouit; quoniam tempora ita nouit
13       XI, XXI  |           nouit; quoniam tempora ita nouit nullis suis temporalibus
14      XII, XI   |            regna, quae Graeca quoque nouit historia; in quibus regnum
15      XII, XVIII|             labor conatus industria. Nouit quiescens agere et agens
16      XII, XXI  |            fideliter, cui se futurum nouit inimicum. Sed absit ut uera
17      XII, XXIV |      uirtutem ac sapientiam Dei, qua nouit et potest etiam sine seminibus
18      XIV, XXVII|           uerum etiam malis bene uti nouit. Ac per hoc propter meritum
19       XV, VI   |               dispensatione qua ipse nouit multum occulta, sed tamen
20      XVI, VIII |        oporteat uel oportuerit, ipse nouit, sciens uniuersitatis pulchritudinem
21    XVIII, VIII |        gentium nec Graeca nec Latina nouit historia, sed tamen maius
22    XVIII, XXXI |               et quod ait apostolus: Nouit Dominus qui sunt eius (quos
23      XIX, IV   |          prophetam dicentem: Dominus nouit cogitationes hominum uel,
24      XIX, IV   |            apostolus Paulus: Dominus nouit cogitationes sapientium,
25      XIX, VII  |      cogantur, quorum neuter linguam nouit alterius: facilius sibi
26      XIX, XII  |             pacem esse dicendam, qui nouit praeponere recta prauis
27      XIX, XV   |            quem non est iniquitas et nouit diuersas poenas meritis
28       XX, I    |        insaniae id, quod falsum esse nouit aut credit, <contra id,
29       XX, I    |           contra id, quod uerum esse nouit aut credit,&lg etiam contentiosissime
30       XX, VII  |       Christo uias ingrediuntur Dei. Nouit enim Dominus qui sunt eius;
31       XX, VII  |           ille seducit. Sic enim eos nouit Dominus, ut Deus, quem nil
32       XX, VIII |   constitutionem, de qua dictum est: Nouit Dominus qui sunt eius. Et
33      XXI, XV   |           facta carnis mortificemus. Nouit enim Dominus qui sunt eius;
34      XXI, XXIV |              angelis, quos suos esse nouit inimicos, eadem ipsa causa
35     XXII, IV   |           sapientium, quorum Dominus nouit cogitationes, quoniam uanae
36     XXII, XIX  |             quam decet, unde Creator nouit, inde supplebitur, et quod
37     XXII, XXIX |              pacatus est, sicut Deus nouit, non eam nos sic possumus
38     XXII, XXIX |             non per corporeos oculos nouit; aliorum uero uitas, cum
39     XXII, XXX  |           omnes fere corporis morbos nouit; sicut autem corpore sentiuntur,