Liber, Caput

 1        I, VIII  |          solem suum super bonos et malos et pluit super iustos et
 2        I, VIII  |            ad paenitentiam inuitat malos, sicut flagellum Dei ad
 3        I, VIII  |   seueritas Dei puniendos corripit malos. Placuit quippe diuinae
 4        I, VIII  |          probat purificat eliquat, malos damnat uastat exterminat.
 5       II, XI    |         diuersitate distinguat, ut malos deos propitiari caedibus
 6       II, XI    |         neque enim esse decet deos malos, cum potius isti, quia inmundi
 7       II, XIV   | instituendos bonos aut corrigendos malos mores a diis suis possent
 8       II, XXVI  |          possidendos innumerabiles malos?
 9      III, I     |    deputant mala, quae non faciunt malos; nec erubescunt inter bona,
10      III, VII   |           bonorum initiorum nondum malos euentus habuit. Quid ergo
11       IV, II    |          suum oriri super bonos et malos et pluit super iustos et
12       IV, XVIII |            uenit et ad bonos et ad malos? Vt quid autem colitur,
13        V, XII   |           inertiam; inter bonos et malos discrimen nullum; omnia
14        V, XVI   |          oritur sol super bonos et malos, sed sol iustitiae solos
15     VIII, XIII  |           qua nonnulli putant deos malos sacris placandos esse, ne
16     VIII, XIII  |           affectus nimirum indicat malos. Quid enim de ludis scaenicis
17     VIII, XIII  |           iste autem illos nec tam malos timendos putat, sed suae
18     VIII, XXI   |            se positum non nisi per malos daemones nossent, quos uicinos
19     VIII, XXI   |     arceant, uerum etiam per illos malos propinquos Platoni bono
20     VIII, XXII  |          deos esse credebant, quia malos uidebant, deos autem omnes
21     VIII, XXVII |        bonos, daemones autem alios malos, alios bonos, et eos, per
22       IX, I     |                     I] Et bonos et malos deos esse quidam opinati
23       IX, I     |        deos quosdam bonos, quosdam malos esse dixerunt, daemones
24       IX, II    |            dici, alios bonos alios malos daemones; quae siue sit
25       IX, XIX   |        quidem partim bonos, partim malos, numquam uero bonos daemones
26     XVII, XX    |         regnare. Hic bonis initiis malos exitus habuit. Quippe secundae
27     XVII, XX    |         parabolam ostendit dixisse malos colonos: Hic est heres,
28    XVIII, XXXI  |     fuerint siue expertes, sed per malos angelos docti sint, quos
29    XVIII, XXXI  |       tanto magis dolent, quod per malos intus positos fit, ut minus,
30      XIX, IX    |            se habere putat, habeat malos daemones fictos amicos,
31       XX, XV    |          bonos mortuos et infernus malos. Quis hoc putauerit? Sed
32       XX, XV    |         est cum Christo in Deo, et malos, de quibus dicitur: Sine
33       XX, XV    |             infernus autem propter malos, qui etiam poenas apud inferos
34       XX, XVI   |           praenuntiauit iudicandos malos, restat ut etiam de bonis
35       XX, XXI   |         dans bonis, deinde terrens malos idem propheta sic loquitur:
36       XX, XXVIII|        facienda est inter bonos et malos ipsa discretio. Non enim
37      XXI, XIII  |           et angelos seu bonos seu malos. Nam etsi quisque mali aliquid
38      XXI, XXIII |       forte Dei sententia, quae in malos et angelos et homines proferetur,
39      XXI, XXIV  |          suum oriri super bonos et malos et pluendo super iustos