Liber, Caput

 1       II, XXVI  |  Nonnullae pudentiores auertebant faciem aIu impuris motibus scaenicorum
 2       VI, IX    |        quid uelint, et hanc ipsam faciem, cuius illa imago est, detestentur;
 3      VII, VII   | potestatem dimidiam, in simulacro faciem duplam? Nonne istum bifrontem
 4      VII, VII   |       dicerent atque initiis unam faciem, finibus alteram darent?
 5      VII, XXV   |           Propter uernalem quippe faciem terrae, quae ceteris est
 6       IX, III   |     laetari omnemque humani animi faciem pati, simili motu cordis
 7       XI, IV    |     angeli Dei, qui semper uident faciem Patris uoluntatemque eius
 8       XI, XXXII |           in caelis semper uident faciem Patris mei, qui in caelis
 9     XIII, XXIV  |       legitur: Inspirauit Deus in faciem eius spiritum uitae, et
10     XIII, XXIV  |          terra et inrigabat omnem faciem terrae.. ut ex hoc limus
11     XIII, XXIV  |    insuffiauit siue inspirauit in faciem eius spiritum uitae, non
12     XIII, XXIV  |      dicendum est: Insufflauit in faciem eius spiritum uitae, si
13       XV, XXIII |           mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit uiam
14      XVI, IV    |           antequam dispergamur in faciem omnis terrae. Et descendit
15      XVI, IV    |  dispersit eos Dominus inde super faciem omnis terrae, et cessauerunt
16      XVI, IV    |          illos Dominus Deus super faciem omnis terrae. Ista ciuitas,
17      XVI, XXIV  |         media et posuit ea contra faciem alterum alteri; aues autem
18      XVI, XXVI  |       ualde. Et procidit Abram in faciem suam. Et locutus est illi
19      XVI, XXVI  |         Et procidit Abraham super faciem suam et risit et dixit in
20      XVI, XXIX  |          dicens: Ecce miratus sum faciem tuam, et cetera. Vnde multo
21     XVII, VII   |       Israel. Et conuertit Samuel faciem suam, ut abiret; et tenuit
22     XVII, XI    |     auertis in finem? subauditur "faciem tuam", sicut alibi dicitur:
23     XVII, XI    |        dicitur: Quo usque auertis faciem tuam a me? Nam ideo quidam
24    XVIII, XXXI  |        Ascendit, qui insufflat in faciem tuam, eripiens te ex tribulatione.
25    XVIII, XXXI  |       inferis et insufflauerit in faciem Iudae, hoc est Iudaeorum
26       XX, XX    |        quippe insufflauit Deus in faciem flatum uitae, cum factus
27       XX, XXVIII|        ambulauimus supplices ante faciem Domini omnipotentis? Et
28      XXI, V     |          quidem et ad maturitatis faciem peruenire; sed morsu pressuue
29     XXII, I     |     subinde alia, quae nascuntur, faciem conseruant opacitatis; sed
30     XXII, XXIX  |          in aenigmate, tunc autem faciem ad faciem. Sic iam uident
31     XXII, XXIX  |   aenigmate, tunc autem faciem ad faciem. Sic iam uident sancti angeli,
32     XXII, XXIX  |           in caelis semper uident faciem patris mei, qui in caelis
33     XXII, XXIX  |          in aenigmate, tunc autem faciem ad faciem. Praemium itaque
34     XXII, XXIX  |   aenigmate, tunc autem faciem ad faciem. Praemium itaque fidei nobis
35     XXII, XXIX  |          in aenigmate, tunc autem faciem ad faciem. Nunc scio ex
36     XXII, XXIX  |   aenigmate, tunc autem faciem ad faciem. Nunc scio ex parte, tunc
37     XXII, XXIX  |        illud, quod ait apostolus: Faciem ad faciem, non cogit ut
38     XXII, XXIX  |          ait apostolus: Faciem ad faciem, non cogit ut Deum per hanc
39     XXII, XXIX  |        non cogit ut Deum per hanc faciem corporalem, ubi sunt oculi