Liber, Caput

 1        I, VIII  |        quae dicuntur aduersae. Nam bonus temporalibus nec bonis extollitur
 2        I, X     |        nomen Domini benedictum; ut bonus eruus magnas facultates
 3      III, XVI   |          innocentia uindicata, qui bonus ciuis hoc Tarquinio pulso
 4      III, XVI   |          primus consul et ciuitate bonus ciuis carere iuberetur.
 5       IV, III   |           uirtutis examen. Proinde bonus etiamsi seruiat, liber est;
 6        V, XII   |           gloriam honorem imperium bonus et ignauus aeque sibi exoptant;
 7        V, XII   |     imperium peruenire; quae tamen bonus et ignauus aeque sibi exoptant;
 8        V, XII   |         exoptant; sed ille, id est bonus, uera uia nititur. Via uirtus
 9        V, XIX   |       fallaciis contendit", uolens bonus uideri esse, quod non est.
10        V, XIX   | temeritatem, quorum tamen, si uere bonus est, non contemnit salutem,
11        V, XXV   |                           XXV] Nam bonus Deus, ne homines, qui eum
12       IX, XV    |            contrarius est mediator bonus, qui aduersus eorum inmortalitatem
13       IX, XV    |          qui separat amicos; alius bonus, qui reconciliat inimicos.
14        X, VI    | instrumento utitur anima, cum eius bonus et rectus usus ad Deum refertur,
15        X, IX    |            inquit, uir in Chaldaea bonus, purgandae animae magno
16        X, XXIV  |            mortalibus promiserunt. Bonus itaque uerusque Mediator
17       XI, XVII  |       diabolus institutione illius bonus, uoluntate sua malus, in
18       XI, XXII  |        causam creationis rerum, ut bonus Deus conderet bona, credentes
19       XI, XXIII |       simpliciter credere, ut Deus bonus conderet bona et essent
20       XI, XXIII |       tamen, quae non faceret nisi bonus Deus; sed animas dicunt,
21       XI, XXIV  |         aeternus coaeternum, summe bonus aequaliter bonum; et quod
22       XI, XXVIII|       magis amatur. Neque enim uir bonus merito dicitur qui scit
23       XI, XXVIII|       summe sapiens est, qui summe bonus est, tamquam per omnia,
24      XII, I     |          Deus omnium substantiarum bonus auctor et conditor utrosque
25      XII, VI    |       uoluntatem malam, qui utique bonus ante uoluntatem malam fuerit:
26      XIV, VII   |          Recta itaque uoluntas est bonus amor et uoluntas peruersa
27      XIV, VII   |           malus amor est; bona, si bonus. Quod dicimus, de scripturis
28      XIV, XXVI  |       fruens Deo, ex quo bono erat bonus; uiuebat sine ulla egestate,
29      XIV, XXVII |           de adiutorio Dei fideret bonus homo, malum angelum uinceret;
30       XV, I     |   renascendo profecerit, post erit bonus et spiritalis): sic in uniuerso
31       XV, I     |       quidem omnis homo malus erit bonus, nemo tamen erit bonus qui
32       XV, I     |        erit bonus, nemo tamen erit bonus qui non erat malus; sed
33       XV, V     |           perfecti ita possunt, ut bonus quisque ex ea parte pugnet
34       XV, XXII  |           sunt, bona sunt, quia tu bonus ista creasti. ~Nil nostrum
35     XVII, VII   |            super te, ut, quia ille bonus est, ideo sit super te,
36      XIX, V     |        pessimos experitur, si ipse bonus est, grauiter excrucietur
37       XX, II    |      Nescimus enim quo iudicio Dei bonus ille sit pauper, malus ille
38       XX, XXVIII|            Omnis, qui facit malum, bonus est in conspectu Domini,
39      XXI, XXVII |         Qui sibi malignus est, cui bonus erit? Orationes quippe adiuuant