Liber, Caput

 1        I, I     |       finxissent. Et nunc ingrata superbia atque impiissima insania
 2        I, IV    |         sibi elegerat auaritia et superbia leuium Graeculorum, istas
 3       II, V     |        quamuis laudabile ingenium superbia uanescit et decidit. Quo
 4       II, XIX   |           quamcumque isto tempore superbia deliciaeque eorum perpessae
 5      III, XV    |           regios eius fastus alia superbia non ferentes. Nam scelus
 6        V, XII   |     beniuolentia consulentis, sed superbia dominantis. Expulso itaque
 7        V, XVIII |          pungamur; si tenuerimus, superbia non extollamur quoniam,
 8      VII, XXXIII| humilitatis exemplum, quanta illi superbia ceciderunt. Hinc sunt non
 9     VIII, XIX   |           Ibi enim est detestanda superbia, hic humilitas miseranda. ~
10     VIII, XXII  |         iustitia penitus alienos, superbia tumidos, inuidentia, liuidos,
11       IX, XX    |      inflatae, daemonibus similes superbia, non scientia. ~
12        X, XXIV  |           scilicet sacramentum ea superbia non intellegens, quam sua
13       XI, XV    |           peccati, quod ab ipsius superbia coeperit esse peccatum.
14       XI, XIX   |     lumine ueritatis in tenebrosa superbia remansuros. Nam inter istum
15      XII, IV    |     quorum abundantia Aegyptiorum superbia uapulauit. Sed isto modo
16      XII, VI    |        hoc uitium quid aliud quam superbia nuncupetur? Initium quippe
17      XII, VI    |      Initium quippe omnis peccati superbia. Noluerunt ergo ad illum
18      XII, VIII  |      testimonio conscientiae; nec superbia uitium est dantis potestatem
19     XIII, XVI   |        uel esse gloriantur, cuius superbia nominis erubescunt esse
20      XIV, III   |         malorum caput atque origo superbia est, quae sine carne regnat
21      XIV, XIII  |     initium quae potuit esse nisi superbia? Initium enim omnis peccati
22      XIV, XIII  |        Initium enim omnis peccati superbia est. Quid est autem superbia
23      XIV, XIII  |      superbia est. Quid est autem superbia nisi peruersae celsitudinis
24      XIV, XIV   |          est peior damnabiliorque superbia, qua etiam in peccatis manifestis
25      XIV, XIV   |   commiserunt negent, adhuc tamen superbia in aliud quaerit referre
26      XIV, XIV   |      referre quod perperam fecit: superbia mulieris in serpentem, superbia
27      XIV, XIV   |   superbia mulieris in serpentem, superbia uiri in mulierem. Sed accusatio
28      XIV, XV    |         mente carnalis et qui sua superbia sibi placuerat, Dei iustitia
29      XIV, XXVII |        ita, et quantum mali eorum superbia et quantum boni sua gratia
30      XIV, XXVIII|  sapientes (id est dominante sibi.superbia in sua sapientia sese extollentes)
31      XVI, IV    |         qua est impia significata superbia. Merito autem malus punitur
32      XVI, IV    |       lingua est, ibi est damnata superbia, ut non intellegeretur iubens
33      XVI, X     |           ad Abraham; sed ab illa superbia aedificandae turris usque
34      XIX, XII   |     timendo consentiant? Sic enim superbia peruerse imitatur Deum.
35      XIX, XIV   |       consulendi, nec principandi superbia, sed prouidendi misericordia. ~
36      XIX, XV    |           seruientibus, ita nocet superbia dominantibus. Nullus autem
37      XXI, XVI   |        uirtutes, in quibus regnat superbia et quaedam sibi placendi
38     XXII, XXII  |         furtum, rapina, perfidia, superbia, ambitio, inuidentia, homicidia,