Liber, Caput

 1        I, IV    |       Electus est uidelicet locus tantae deae sacratus, non unde
 2        I, XXX   |   causarum bellis etiam ciuilibus tantae strages ederentur, tantus
 3      III, XVII  |      nemine prohibente, nisi quia tantae numinum turbae diu frustra
 4       IV, VIII  |        hoc tam praeclaro opere et tantae plenissimo dignitatis audent
 5       IV, IX    |    Varroni ita displicet, ut, cum tantae ciuitatis peruersa consuetudine
 6       IV, XXIII |         Cur denique tam sero huic tantae deae post tot Romanos principes
 7       IV, XXXIV |         prorsus omnia, pro quibus tantae falsorum deorum turbae Romani
 8        V, XVII  |          magnum fecisse uideantur tantae patriae ciues, si pro illa
 9        V, XIX   |        contemnit salutem, quoniam tantae iustitiae est ui de spiritu
10        V, XXXIII|          non agunt miseri gratias tantae misericordiae Dei, qui cum
11      VII, XXXIII|           praebuit ad exsurgendum tantae humilitatis exemplum, quanta
12      VII, XXXIV |        uesana contentio, quilibet tantae impietatis defensor egregius.
13     VIII, XIX   |           ista magistrum eorum et tantae apud eos auctoritatis Platonem,
14     VIII, XXI   |                  XXI] Sed nimirum tantae huius absurditatis et indignitatis
15        X, VIII  |            uirga percussam petram tantae multitudini abundantia fluenta
16        X, XVI   | promittunt? Illa namque uisio Dei tantae pulchritudinis uisio est
17       XI, II    |        renouata atque sanata fiat tantae felicitatis capax, fide
18       XI, XVI   | aestimatione, quorum certe natura tantae est dignitatis, plerumque
19       XI, XXIII |       contrarium scripturae huius tantae auctoritatis intentioni,
20      XIV, XII   |    praeuaricatione mutata est, ut tantae corruptioni, quantam uidemus
21      XIV, XII   |        quicquam mali Deus in illo tantae felicitatis loco crearet
22      XIV, XV    |          oboedire in re facili et tantae potestatis imperio et tanto
23       XV, XII   |     temporibus conputatos, id est tantae breuitatis, ut unus annus
24       XV, XIV   |      decem unus esset noster, sed tantae prolixitatis annos, quantae
25       XV, XX    |       diluuium ad numerum annorum tantae quantitatis occurreret.
26       XV, XXVII |          Nam illud quod disputant tantae magnitudinis arcam non potuisse
27       XV, XXVII |  sacratissimum, quod agebatur, et tantae rei figura etiam ueritate
28      XVI, XXX   |          quo propinqua eius erat. Tantae autem pulchritudinis fuit,
29     XVII, X     |                      X] Post haec tantae promissionis ualidissima
30    XVIII, XXI   |   regnorum maximum Assyrium finem tantae diuturnitatis accepit. Ad
31    XVIII, XXVII |        uerum etiam scribentium in tantae rei futurae testimonium
32      XIX, XXII  | commemorandum putaui, quoniam uir tantae scientiae nec nullum istum
33       XX, XXX   |    quamuis et ipsi parentes eorum tantae illius impietatis auctores
34      XXI, XVI   |       suae. Paucissimi autem sunt tantae felicitatis, ut ab ipsa
35     XXII, II    |        contra uoluntatem Dei; sed tantae est ille sapientiae tantaeque
36     XXII, IV    |        atque sapientes contra uim tantae auctoritatis, quae omnia
37     XXII, XXIV  |      inmortalis adquiritur. Huius tantae naturae conditor cum sit