Liber, Caput

 1        I, I     |          solet corruptos hominum mores bellis emendare atque conterere
 2        I, IX    |       quando Deo placet perditos mores etiam temporalium poenarum
 3        I, XXXVI |      monstrandum est, quos eorum mores et quam ob causam Deus uerus
 4       II, IV    |                  IV] Primo ipsos mores ne pessimos haberent, quare
 5       II, XIV   |      bonos aut corrigendos malos mores a diis suis possent accipere
 6       II, XV    |          praecipue cauenda sunt, mores corrumperentur humani, nulla
 7       II, XVIII |     nequitiam seruandosque istos mores optimos, ut metu uitia cohiberentur,
 8       II, XVIII |         tempore, ut ait, maiorum mores non paulatim ut antea, sed
 9       II, XIX   |    deletam Carthaginem m maiorum mores non paulatim, ut antea,
10       II, XXI   |    morata ciuitas fuisset, neque mores, nisi hi uiri praefuissent,
11       II, XXI   |         Nam de uiris quid dicam? Mores enim ipsi interierunt uirorum
12       II, XXII  |   denique SmIa ipse, cuius uitam mores facta describente Sallustio
13       II, XXII  |      propter huiusce modi ciuium mores -Vergilianam illam sententiam,
14       II, XXII  |         erat, cum longe antequam mores corrumperentur antiqui a
15       II, XXV   |        praecepta contra perditos mores; dii uero ipsorum nullis
16       II, XXV   |          ne periret; immo eosdem mores uelut suis exemplis auctoritate
17      III, XI    |         tamen ueritati similibus mores daemonum descirbuntur carminibus
18      III, XVI   |   Collatinus. Quam iuste populus mores in ciue, non nomen adtendit!
19      III, XVII  |          multarum atque nobilium mores deprehensi sunt omni pestilentia
20      III, XXI   |  Sallustius eo tempore ibi dixit mores optimos fuisse, propterea
21      III, XXI   |        in grauissimis discordiis mores fuerunt. Nam tunc, id est
22       IV, II    |       demonstraturum, quos eorum mores et quam ob causam Deus uerus
23        V, XII   |         uideamus, quos Romanorum mores et quam ob causam Deus uerus
24        V, XII   |          artes) pacique inponere mores, ~Parcere subiectis et debellare
25        V, XVII  |        ad incolumitatem bonosque mores, ipsas certe hominum dignitates,
26        V, XXXIII| barbarica grauiora <pati> dignos mores hominum castigare, indignationem
27      VII, XXXII |     tantum praecepta uitae, quae mores pietatemque conformant atque
28     VIII, III   |       corrigendos componendosque mores flexisse memoratur, cum
29     VIII, IV    |         agendam uitam, id est ad mores instituendos pertinet, contemplatiua
30     VIII, XXIV  |          pessimos ac turpissimos mores, et quod homines, quamuis
31     XIII, XXI   |  disciplinas et lignorum fructus mores piorum et lignum uitae ipsam
32       XV, XVI   |    gradui proximum quam raro per mores fiebat, quod fieri per leges
33       XV, XXII  |        coniugibus fruerentur, in mores societatis terrigenae defluxerunt,
34    XVIII, XXXI  |        piorum, quos persequuntur mores Christianorum malorum siue
35      XXI, XXII  |         fecit, inquiunt, quamuis mores in melius non mutauerit,
36      XXI, XXVI  |          qui non habuerunt tales mores et amores in huius corporis
37      XXI, XXVII |          non correxerit perditos mores, sed nefarie ac nequiter