Liber, Caput

 1       II, IV   |         bene uiuendum quare nullis legibus adiuuerunt? Vtique dignum
 2       II, VIII |        quam ea, quae scriptitantur legibus humano consilio promulgatis?
 3       II, XIV  |           seu sperare Romani, quos legibus suis uincunt atque conuincunt.
 4       II, XIV  |           mala bonis praeceptis et legibus uel inminentia prohiberent,
 5       II, XVII |          ius bonumque apud eos non legibus magis quam natura ualebat
 6       II, XVIII|          lus bonumque apud eos non legibus. magis quam natura ualebat, "
 7       II, XVIII|          Ius bonumque apud eos non legibus magis quam natura ualebat."
 8       II, XX   |         suae uitae quisque noceat, legibus aduertatur. Nullus ducatur
 9      III, X    |           scribit ipse Sallustius, legibus moribus agris aucta satis
10      III, XXIV |     seditiones Gracchorum agrariis legibus excitatae. Volebant enim
11      III, XXIV |    interposito tempore? Neque enim legibus et ordine potestatum, sed
12       IV, VI   |          prouehebat. Populi nullis legibus tenebantur, fines imperii
13        V, XI   |     seruitutes a suae prouidentiae legibus alienas esse uoluisse. ~
14        V, XVII |            Romani non uiuebant sub legibus suis, quas ceteris inponebant.
15        V, XVIII|         qui pro inmortalis patriae legibus omnia, quae multo minus
16        V, XX   |       faciat iniuriam, ne offensis legibus uoluptas uiuere secura non
17        V, XXVI |   iustissimis et misericordissimis legibus aduersus impios laboranti
18       VI, II   |          ciuitatis consuetudine ac legibus, et tamen ea quibus mouebatur
19       VI, X    |           sapiens seruabit tamquam legibus iussa, non tamquam diis
20      VII, XXXV |          ipsis ciuitatibus gentium legibus solere prohiberi et poena
21     VIII, XIX  |            Romanorum antiquissimis legibus, Cicero commemorat esse
22     VIII, XX   |      homini magorum scelera iustis legibus punienti, et miscetur daemoni
23     VIII, XXIV |          hominibus instituta etiam legibus iubeantur auferri, confitetur
24     VIII, XXVI | consecratae uiuentes, ita ut eorum legibus incolantur et eorum nominibus
25       IX, XXII |         atque incommutabilibus Dei legibus, quae in eius sapientia
26        X, IX   |        ipsa actione periculosam et legibus prohibitam cauendam monet;
27        X, XVI  |          qui tales deos coluerunt, legibus iudicata sunt prohibenda
28       XV, XVI  |    cernimus, ut, etiamsi peruersis legibus permittantur fraterna coniugia,
29     XVII, II   |         Hebraea, si Domini Dei sui legibus oboediret. Sed quoniam Deus
30    XVIII, XXXI |    fuderunt, ipsique reges, quorum legibus uastabatur ecclesia, ei
31      XIX, XII  |           quodam modo naturae suae legibus ad ineundam societatem pacemque
32      XIX, XII  |            modo tamen inde aliquid legibus summi illius creatoris ordinatorisque
33      XIX, XVII |            tamquam pignore accepto legibus terrenae ciuitatis, quibus
34      XIX, XVII |         curans quidquid in moribus legibus institutisque diuersum est,
35      XXI, VIII |            siderum? Quid tam ratis legibus fixisque firmatum? Et tamen,
36      XXI, XI   |            octo genera poenarum in legibus esse scribit Tullius, damnum,
37      XXI, XIII |      putant, uel humanis inflictas legibus uel diuinis, siue in hac