Liber, Caput

 1        I, VIII  |        infelicitate punitur, quia felicitate corrumpitur. Ostendit tamen
 2        I, X     |         qui pro se passos aeterna felicitate ditaret, non aurum et argentum,
 3       II, XIX   |      uitae praesentis ornaret sua felicitate res publica, et uitae aeternae
 4       II, XXIII |        uerissima atque certissima felicitate praepollent boni Deum colentes,
 5       IV, XXI   |         accederet, rogaretur: una Felicitate praesente et tuente uel
 6       IV, XXI   |           istis deabus Virtute et Felicitate tractamus: si felicitas
 7       IV, XXIII |        quos etiam deam Cluacinam, Felicitate neglecta? Vt quid Numa tot
 8       IV, XXIII |         coleret. Praesente quippe Felicitate omnis pauor et pallor non
 9       IV, XXIII |      postea iam in deorum numerum Felicitate suscepta magna bellorum
10       IV, XXIII |        propriis eminere. ~Ita dea Felicitate in loco amplissimo et celsissimo
11      VII, III   |         de Virtute dicam? quid de Felicitate? de quibus in quarto libro
12      VII, III   |          uirtute, non rationabili felicitate, sed temeraria, sicut eorum
13        X, XXV   |        Deo ipse seruisset, cum ea felicitate, quam de illo expectabat,
14       XI, XI    |          ferrentur: ipsa de tanta felicitate cunctatio eam beatae uitae
15       XI, XII   |      casus incertus in magna illa felicitate paradisi. ~
16       XI, XIII  |     numquam nos ex illa inmortali felicitate casuros, illi uero certi
17       XI, XXXII |         de sua sempiterna et uera felicitate securos et certos esse nemo
18      XII, XXI   |         illa aeternitate ueritate felicitate deiectos tartareae mortalitati,
19     XIII, XIX   |       pristinas reditu in aeterna felicitate constituit; et ut Christo
20      XIV, X     |  reciperet; atque ista permanente felicitate, donec per illam benedictionem,
21      XIV, XXIII |         ideo illae nuptiae dignae felicitate paradisi, si peccatum non
22      XIV, XXVI  |         tanta facilitate rerum et felicitate hominum absit ut suspicemur
23       XV, I     |                             I] De felicitate paradisi uel de ipso paradiso
24       XV, XV    |        terrenae ciuitatis terrena felicitate gaudentibus, persecutiones
25       XV, XVII  |         in eius temporali pace ac felicitate quiescentem. Cain autem
26      XVI, XXIII |      promissa posteritas caelesti felicitate sublimis. Nam quantum ad
27      XVI, XXIV  |          heredes regni in aeterna felicitate mansuri. Aues autem descendentes
28       XX, VII   | mortalitatis aerumnas de paradisi felicitate dimissus est, ut, quoniam
29       XX, XXVI  |   praeuaricationem innocentissima felicitate uixerunt. Recte itaque intellegitur
30       XX, XXVIII|       iniquorum miseria et aperta felicitate iustorum longe quam nunc
31       XX, XXX   |       malorum supplicio, alius de felicitate iustorum; in quibus maxime,
32      XXI, I     |      malui, et postea disseram de felicitate sanctorum, quoniam utrumque
33     XXII, XVII  |          angelis inmortalitate ac felicitate, non carne; sicut nec resurrectione,
34     XXII, XIX   |    abhorrent autem ab illa futura felicitate sanctorum, sic auferre ac
35     XXII, XX    |        corpore, non aetate, certe felicitate. ~
36     XXII, XXIV  |        fonte potabitur, cum summa felicitate, sine ulla difficultate!
37     XXII, XXX   |           felicitatis nec perdita felicitate perdidimus. Certe Deus ipse